Εφημερίδα "Μακεδονία"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Άρθρα :: Γνώμη (άρθρο σχολιασμού)

( δοκιμασίες :: 27/3/2006 19:02:22) 

Του Δημήτρη Κατσαντώνη

Δοκιμασίες

Η ελληνική και η ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή βρίσκονται σε μια από τις σπάνιες στιγμές που κινούνται συμφασικά. Αυτό μπορεί να είναι και παρήγορο, αν αποδειχθεί πως επιτέλους τα υπόγεια ρεύματα συγκλίνουν προς τη δημιουργία μίας κοινής ευρωπαϊκής, πολύμορφης και πλουραλιστικής κοινωνίας πολιτών. Ενεργών, αποφασισμένων να ακουστούν, δύσπιστων αλλά όχι ευθυνόφοβων πολιτών.

Αυτή είναι η αισιόδοξη προοπτική. Βραχυπρόθεσμα, όμως, η ματιά στέκεται στα προβλήματα και στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η Ευρώπη στην προσπάθειά της να γίνει "μία, ενιαία και ανεξάρτητη" (κατά πώς λέγαμε για την Κύπρο κάποτε). Έτσι, αυτό που φαίνεται στην τρέχουσα ειδησεογραφία είναι η ρευστότητα, οι τριγμοί, οι αναστατώσεις και οι δοκιμασίες. Δοκιμασίες σχηματισμών, πολιτικών, ιδεών και μοντέλων.

Ας σταχυολογήσουμε ορισμένες: · Στην ιστορική πολιτική πρωτοπορία της Εσπερίας, τη Γαλλία, δοκιμάζεται σκληρά η κοινωνική νομιμοποίηση των νεοφιλελεύθερων συνταγών. Ακόμη και αν ο περιβόητος νόμος για το CPE περάσει, αυτό θα γίνει πάνω από το πτώμα των συντηρητικών δοξασιών περί των ευεργετικών επιδράσεων της άνευ όρων απελευθέρωσης της εργασίας. Πριν από δεκαπέντε ημέρες σε αυτήν τη στήλη γράφαμε: "Η εξοργισμένη νεολαία μας λέει σταράτα πως δεν τη νοιάζουν τα δεκαδικά στις στατιστικές μείωσης της ανεργίας εάν πρόκειται να της φερθούν με όρους Μεξικανού λαθρομετανάστη σε αμερικάνικη φάρμα". Ο κ. Ντε Βιλπέν όμως ακόμα μετρά δεκαδικά ψηφία… · Στην Ιταλία η απελπισμένη προ πενταετίας περίπου επιλογή "να βάλουμε έναν επιτυχημένο επιχειρηματία να κάνει τη χώρα κερδοφόρα επιχείρηση" φαίνεται πως πνέει τα λοίσθια. Ο νυν πρωθυπουργός, συναγελαζόμενος ακόμη και τα πιο αποτρόπαια φασιστικά στοιχεία του τόπου του, έχει καταντήσει η χαρά των κωμωδιογράφων. Οι δε οικονομικές επιδόσεις του "κορυφαίου μάνατζερ" σχολιάστηκαν ως "απογοητευτικές" ακόμη και από τους "Φαϊνάνσιαλ Τάιμς". · Εν Ελλάδι, η αδυναμία της κυβερνητικής πολιτικής να διαχειριστεί το χάσμα στόχων που αναπτύσσεται ανάμεσα στα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα και τα μεσαία και ανώτερα, καθώς και οι "κακές γαλλικές επιρροές" έχουν οδηγήσει το 70% των Ελλήνων να δηλώνει αντίθετο στη μείωση των εργασιακών του δικαιωμάτων, προκειμένου να διατηρήσει τη θέση εργασίας του. Παράλληλα, επιτεύχθηκε ο πολιτικός άθλος να αναδεικνύονται τα συνδικάτα, για πρώτη φορά ύστερα από πολλά χρόνια, ως η πλέον αξιόπιστη δύναμη υπεράσπισης των εργασιακών δικαιωμάτων (έρευνα της "Μέτρον Ανάλυσις" για την "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία").

Έτσι, η στρατηγική του μεσαίου χώρου δοκιμάζεται σκληρά μέσα σε ένα διεθνές οικονομικό περιβάλλον, που πολώνει το πολιτικό κλίμα και δεν επιτρέπει υπεκφυγές ή επ' αόριστον μεταθέσεις των αναγκαίων πρωτοβουλιών. Και κυρίως δεν επιτρέπει παλινωδίες στις πολιτικές αποφάσεις.