Ζητείται ελπίς

ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ

1. Καλά κάνει ο πρωθυπουργός και συναντάται αύριο με διάφορες αρχές επιφορτισμένες με το καθήκον και την υποχρέωση να προστατεύουν τον πολίτη από διάφορα αδικήματα, όπως οι υποκλοπές, αλλά μάλλον ως επικοινωνιακού χαρακτήρα εκτόνωση της μεγάλης κρίσης που ενέσκηψε θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί η κίνηση αυτή.

Όπως φυσικά και η συνάντηση με τους διακεκριμένους καθηγητές, οι οποίοι θεωρούνται σοφοί μεν στη νομική γνώση, αλλά ελάχιστα γνωρίζοντες σε τεχνικά θέματα του είδους.

Οπωσδήποτε ο πρωθυπουργός θα έχει να ωφεληθεί από τις συναντήσεις αυτές, αλλά το ερώτημα που ταλανίζει την κοινή γνώμη είναι: ήταν το ελλιπές θεσμικό πλαίσιο που ανάγκασε την Αρχή να μην κάνει αιφνιδιαστικούς ελέγχους στις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας ή κάτι άλλο, και ποιο;

Και ας μην περιφέρονται οι κύριοι της Αρχής από κανάλι σε κανάλι, λέγοντας πως κανείς δεν τους ειδοποίησε για τα παρανόμως τεκταινόμενα. Ήταν δυνατόν κάποιος να τους ειδοποιήσει; Οι ίδιοι δεν θα έπρεπε να μας προφυλάξουν, με τους αιφνιδιαστικούς τους ελέγχους, από την παράνομη συμπεριφορά των εταιρειών;

Ας σταματήσουν να προκαλούν την νοημοσύνη μας, διότι υπάρχει και η νομική έννοια της παράλειψης καθήκοντος.

2. Όλα αυτά που παρακολουθούμε τελευταίως είναι, βεβαίως, τα απόνερα των Ολυμπιακών Αγώνων, εν ονόματι της ασφάλειας των οποίων η χώρα παρεδόθη, και από πλευράς οικονομίας και από πλευράς ασφαλείας, σε ισχυρές δυνάμεις, οι οποίες δεν ορρωδούν προ ουδενός.

Η μεγαλομανία μιας μικρής ομάδας της εν Αθήναις αστικής τάξεως της χώρας ικανοποιήθηκε αλλά η Ελλάδα κατέστη υποχείριο των τραπεζών με τεράστιες επιπτώσεις στην οικονομία της, την εθνική της ασφάλεια και το κύρος της. Η απόσταση κέντρου περιφέρειας διευρύνθηκε, και παρά τα λεγόμενα διαφόρων υπουργών και του πρωθυπουργού, πάλι το ενδιαφέρον στο κέντρο εστιάζεται. Το εισόδημα του πολίτη, ο οποίος συντηρεί με την κατανάλωσή του το μικρομεσαίο δυναμικό της χώρας, συρρικνώνεται, η ανεργία, ιδίως σε περιοχές όπως η Θεσσαλονίκη, η οποία αποτελεί -φευ- το δεύτερο κέντρο ανάπτυξης της χώρας, μεγαλώνει, εταιρείες κλείνουν ή μετακομίζουν σε γειτονικές χώρες με φθηνότερο εργατικό δυναμικό, οι πόλεις υποβαθμίζονται από κάθε απόψεως, προβλήματα υγείας, περιβάλλοντος και υποδομών μεγαλώνουν, η παιδεία πνέει τα λοίσθια και οι πολιτικοί στην Αθήνα χαίρονται για τα πρωτοφανή επίπεδα ανάπτυξης της χώρας, τόσο επί προηγούμενης κυβερνήσεως όσο και επί της σημερινής.

Εκείνο που μάλλον αναπτύσσεται στη χώρα αυτή είναι το τεράστιο χάσμα μεταξύ των πολιτικών της ταγών και της κοινωνίας, από το σοκ του οποίου η κοινή γνώμη, κυρίως στην περιφέρεια, έχει καταστεί άναυδη και απαθής.

Θα ήταν, όμως, τεράστιο σφάλμα για την πολιτική ηγεσία, και ιδιαιτέρως για τον κ. πρωθυπουργό, να εκλάβει αυτήν την απάθεια ως αδυναμία της κοινωνίας ή ως επιδοκιμασία.

Ανοχή στην παρουσία του κ. Καραμανλή στην κυβερνητική εξουσία υπάρχει ακόμη, αλλά η πολιτική που ακολουθείται οσονούπω την εξαντλεί.

Από τον ανασχηματισμό που θα γίνει και κυρίως από την πολιτική που θα ακολουθηθεί στα επόμενα δύο χρόνια θα φανεί αν θα διατηρηθεί.

Εκείνο, όμως, που δεν θα συγχωρήσει η κοινωνία της Θεσσαλονίκης και της Βορείου Ελλάδος είναι να συνεχίσει να παραμελείται από το κυβερνητικό ενδιαφέρον ή να αναφέρεται μόνο στα λόγια και τους προγραμματισμούς.

Παρόλο που ο πρωθυπουργός διετέλεσε βουλευτής Θεσσαλονίκης, ας συμβουλευτεί περί αυτών τον κ. Σημίτη. Κάτι θα έχει να του πει.