Εφημερίδα "Μακεδονία"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Άρθρα :: Σχόλιο

( υποκλέπτοντας τη λαϊκή κυριαρχία :: 11/2/2006 14:17:26) 

Υποκλέπτοντας τη λαϊκή κυριαρχία

Του Ν.Ι. ΜΕΡΤΖΟΥ*

Με αστείρευτη ευρηματικότητα και ορμή, με ακλόνητη επιμονή και με κάθε διαθέσιμη εφεδρεία, αυτή η κυβέρνηση αδράχνει κάθε ευκαιρία για να αυτοδιασυρθεί. Και, όταν δεν βρίσκει ευκαιρία, τη δημιουργεί!

Κάθε αρνί από το ποδάρι του κρέμεται. Αλλά αυτός δεν είναι λόγος και για να κρεμαστεί η χώρα.

Όταν, λοιπόν, εξακριβώνεται ότι κάποια άγνωστη αλλά προδήλως ισχυρότατη δύναμη συνακροάται ανεμπόδιστη επί ένα ολόκληρο έτος όλη την ανυποψίαστη θεσμική ηγεσία της χώρας (κυβέρνηση, εθνική άμυνα, κρατική ασφάλεια και γνώση), δεν συγκροτείται τηλεοπτική συνέντευξη υπουργών, εφόσον η υπεύθυνη κυβέρνηση κρίνει αναγκαία τη δημοσιοποίηση αυτού του άκρως επικινδύνου όσο και πολυπλόκου γεγονότος. Ενημερώνει προηγουμένως την ηγεσία των κοινοβουλευτικών κομμάτων και, μετά, προχωρεί συντεταγμένα στην ενημέρωση της Βουλής. Διότι στο κοινοβούλιο εδρεύει, μεταξύ δύο εκλογών, η λαϊκή κυριαρχία και συναρθρώνεται μέσω των θεσμών από τους 300 αντιπροσώπους του έθνους. Και διότι στο κοινοβούλιο διεξάγεται οργανωμένη, κατά το δυνατόν εξονυχιστική, συζήτηση με αίσθημα ευθύνης, ώστε να μη τρωθεί περαιτέρω η χώρα και η εν εξελίξει δικαστική έρευνα. Στο κοινοβούλιο αναφέρει, λογοδοτεί, επεξηγεί και στηρίζεται η κυβέρνηση, όχι στην τηλεόραση. Στους αντιπροσώπους του έθνους απαντά η κυβέρνηση, όχι στους δημοσιογράφους. Από το κοινοβούλιο και από τη συζήτηση των αντιπροσώπων του ενημερώνεται έγκυρα και έγκαιρα ο ελληνικός λαός, όχι από ιδιώτες.

Τα περί "διαφάνειας" και "άμεσης ενημέρωσης του λαού" από την τηλεόραση και τους γνωστούς μηχανισμούς της είναι φληναφήματα του… μεταμοντέρνου "επικοινωνιακού", δηλαδή προπαγανδιστικού, λαϊκισμού. Διότι, σύμφωνα με το Σύνταγμα, το πολίτευμα της Ελλάδας είναι προεδρευομένη κοινοβουλευτική δημοκρατία. Δεν είναι τηλεοπτική. Διαφορετικά, η λαϊκή κυριαρχία εκχωρείται στη δημοσιογραφία και το αποτέλεσμα είναι ορατό στους δέκτες μας από πολύ καιρό.

Αν τυχόν κάποιοι "επικοινωνιολόγοι" πέταξαν επίτηδες την μπάλα στην κερκίδα, για να χαθεί μέσα στο πλήθος των φωνασκιών, των δοτών "πληροφοριών", των υπονοιών και των παρανοιών, δεν ευνόησαν ή, θεός φυλάξοι, αδιαφόρησαν ότι έπαιξαν εν ου παικτοίς. Μαζί με την εθνική ασφάλεια και υπερηφάνεια εξώθησαν την πολιτεία και την πολιτική στην έσχατη κιβδηλεία και στην αυτοαιχμαλωσία.