Εφημερίδα "Μακεδονία"

Αναζήτηση

Βρες
Εμφάνιση

Άρθρα :: Γνώμη (άρθρο σχολιασμού)

( ''μη προνομιούχοι σε όλα'' :: 25/2/2006 11:59:01) 

''Μη προνομιούχοι σε όλα''

Η προσέγγιση στους φτωχούς του νέου αιώνα γίνεται με τους όρους και το περιεχόμενο του προηγούμενου, που σηματοδότησε το τέλος της μεταβιομηχανικής εποχής. Ο νέος όρος που παγκοσμίως επικρατεί είναι ''νεόπτωχοι'', προσδιορίζοντας ένα σημαντικό τμήμα του πληθυσμού, το οποίο κινείται στις παρυφές της οικονομικής και κοινωνικής δράσης είτε εξαιτίας παρατεταμένης ανεργίας είτε μερικής απασχόλησης ή χαμηλού εισοδήματος. Είτε πρόκειται για την αριστερά είτε για τη σοσιαλδημοκρατία, ακόμη κι αν πρόκειται για το ψευδεπίγραφο ενδιαφέρον της λαϊκής δεξιάς ή της νεοδεξιάς, επαναλαμβάνεται το ίδιο τραγικό λάθος.

Ο χαρακτηρισμός του Ανδρέα Παπανδρέου για τους μη προνομιούχους, εύστοχος και ευρηματικός στη δεκαετία του '70, σήμερα προσδιορίζει μόνο ένα μέρος της μεγάλης μάζας των νέων πτωχών του νέου αιώνα. Ένας πρόχειρος αλλά ουσιαστικός όρος που προσδιορίζει το εύρος αυτών των αναγκών είναι ο ''απλός άνθρωπος''. Εάν οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, τα χαμηλά εισοδήματα του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα συνθέτουν τους φτωχούς της νέας τάξης, σε αυτούς προστίθεται και μία άλλη στρατιά συμπολιτών μας, που μπορεί οικονομικά να μην ανήκουν στις παραπάνω κατηγοριοποιήσεις, αλλά εμφανίζουν εγγενείς αδυναμίες να τύχουν των κοινωνικών υπηρεσιών που το κράτος παρέχει είτε στο επίπεδο της απλής πρόσβασης είτε στο επίπεδο της δωρεάν χρήσης.

Είναι εκείνοι που δεν έχουν τις ίδιες ευκαιρίες, που δεν έχουν την ίδια δυνατότητα πρόσβασης στη γνώση, στις υπηρεσίες, στο κράτος, στην ασφάλεια και φυσικά στην οικονομική ανάπτυξη. Είναι όλοι εκείνοι που μπορεί να βρίσκονται πάνω από το δείκτη ο οποίος ορίζει τη φτώχεια, γιατί η παραοικονομία σήμερα έχει εξαπλωθεί σε βαθμό που καλύπτει ένα σημαντικό μέρος του εισοδήματος, αλλά που η πρόσβαση στους θεσμούς και στις προϋποθέσεις για καλύτερο μέλλον είναι ανέφικτη. Οι υπηρεσίες υγείας, ασφάλειας, μετακίνησης είναι γι' αυτούς αδύνατες.

Είναι όλοι εκείνοι που εγκλωβίζονται στο φακελάκι του νοσοκομείου και στο γρηγορόσημο των δημόσιων υπηρεσιών, μιας και η καθημερινή πρακτική και πραγματικότητα απόκτησης των αγαθών αυτών το απαιτεί. Η πολιτική που ακολουθείται βασίζεται ακριβώς σε αυτήν την οικονομική και κοινωνική διάσταση των πολιτών, στο διαχωρισμό τους σε πληβείους και πατρικίους.

Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά τα κόμματα, οι φορείς, οι πολίτες απαιτείται να στρέψουν τον προβληματισμό τους στους ''απλούς πολίτες'', όχι μόνο με οικονομικό κριτήριο, που ούτως ή άλλως αποτελεί βασικό κριτήριο ταξικού χαρακτήρα. Απαιτείται να οργανώσουμε τη σκέψη μας, το διάλογο, την ανησυχία και την ευαισθητοποίησή μας σε ένα ευρύτερο φάσμα συμπολιτών μας, οι οποίοι εκτός της ανέχειας βιώνουν τον αποκλεισμό κάθε είδους. Τον αποκλεισμό σε κάθε επίπεδο, σε όλο το μέγεθος.

Για όλους αυτούς τους λόγους ας εγκαταλείψουμε την ευμάρεια του νεοπλουτισμού μας κι ας ενδιαφερθούμε για τον απλό πολίτη, που δεν αντιμετωπίζει μόνο την οικονομική ανέχεια αλλά τον αποκλεισμό και την εγκατάλειψη.

Στέλιος Αγγελούδης