Εφημερίδα "Μακεδονία"
Ετος ολοκλήρωσης ολυμπιακών έργων
Για τη Θεσσαλονίκη, το 2006 είναι έτος κομβικής σημασίας για την ανάπτυξή της. Όχι ασφαλώς επειδή θα αναδειχθούν οι αιρετοί τοπικοί της άρχοντες για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Πολλοί και διάφοροι, καλών ή κακών προθέσεων, έχουν κατά καιρούς καταλάβει τους θώκους της τοπικής εξουσίας, αλλά η πόλη συνέχισε αμέριμνη και αυτάρεσκη την πορεία της προς το ρεκόρ των χαμένων ευκαιριών.
Η χρονιά αυτή θα είναι καθοριστική κυρίως επειδή θα κριθεί η βιωσιμότητα του προτύπου που εδώ και είκοσι χρόνια στοιχειώνει το συλλογικό νου της πόλης: έργα μεγάλης κλίμακας, έστω και χωρίς σχέδιο ή υποδομές, μιμητισμός της Αθήνας στον τρόπο κάλυψης των αναγκών, που δεν είναι ίδιες με αυτές της πρωτεύουσας, πολιτικός και κοινωνικός αλληθωρισμός προς το δόγμα "μικρά αλλά έντιμος Θεσσαλονίκη".
Η αντίληψη αυτή, κυρίαρχη εδώ και δύο δεκαετίες, επέβαλε στην κεντρική πολιτική εξουσία την οπτική της, με αποτέλεσμα να χαθούν τόσα χρόνια σε μάταιη αναζήτηση "μεγάλων" λύσεων, ενώ η καθημερινότητα βοούσε για άλλες προτεραιότητες και ενώ οι πραγματικά μεγάλες στοχεύσεις για την πόλη ποτέ δεν έγιναν κτήμα των πολιτών, γιατί κανείς δεν επένδυσε στα πραγματικά γεωπολιτικά και ιστορικά πλεονεκτήματα της πόλης. Οι ελπίδες μάλιστα των τελευταίων δύο χρόνων, μετά τις υποσχέσεις περί νέων προτεραιοτήτων στην ελληνική περιφέρεια, φαίνεται να συρρικνώνονται μετά τις αλλεπάλληλες καθυστερήσεις στην προώθηση των αντίστοιχων προγραμμάτων.
Με 30.000 νέα αυτοκίνητα ετησίως να κυκλοφορούν στην πόλη και με το μετρό και την υποθαλάσσια σήραγγα να καρκινοβατούν για μία ακόμη φορά, γίνεται επιτακτική αναγκαιότητα η επαναφορά των πιο μετριοπαθών και ήπιων συγκοινωνιακών λύσεων που είχαν χαθεί στον ορυμαγδό των υποσχέσεων. Το καταφρονεμένο τραμ, η θαλάσσια συγκοινωνία και ο προαστιακός όχι όπως σχεδιάζεται τώρα, χωρίς τις μισές των απαιτούμενων συνδέσεων, θα δώσουν μιαν άλλη λειτουργικότητα στην πόλη, αρκεί να υπάρξει η κατάλληλη ηγεσία.
Ένα από τα φανερότερα στοιχεία μιας ουσιαστικής στρατηγικής για την πόλη είναι να την καταστήσουμε αδιαφιλονίκητο διαμετακομιστικό κέντρο στη ΝΑ Ευρώπη. Η επέκταση του λιμανιού και η κατασκευή της έκτης προβλήτας, ενός σύγχρονου γεφυριού της Άρτας, είναι προφανή βήματα (το καλοκαίρι του 2005 το 50% των Θεσσαλονικέων που ήθελαν να επισκεφθούν το Νότιο Αιγαίο έφυγαν από τον Πειραιά). Η καθήλωση του αεροδρομίου "Μακεδονία" σε δυνατότητες επαρχιακές-βαλκανικές μέχρι το 2012 τουλάχιστον ασφαλώς υπονομεύει τις προσπάθειες των αρμοδίων φορέων να ξαναβάλουν τη Θεσσαλονίκη στον παγκόσμιο χάρτη των ενδεδειγμένων ευρωπαϊκών προορισμών.
Όλα τα προηγούμενα είναι που έχουν αναγκάσει τους Θεσσαλονικείς να… πανηγυρίζουν όταν ολοκληρώνονται κορυφαία έργα, όπως η διαπλάτυνση των πεζοδρομίων και καμιάς πλατείας, και να βρίσκουν φυσιολογικό το γεγονός της ολοκλήρωσης των ολυμπιακών έργων στο τέλος του… 2006.
