Εφημερίδα "Μακεδονία"
Δεν ξεχνώ
Οι ποικιλόμορφες εσωτερικές εξελίξεις, που συνήθως έχουν δυσάρεστη χροιά, υπερκαλύπτουν τα συμβαίνοντα στο πεδίο των εθνικών μας θεμάτων, όπως γίνεται εδώ και χρόνια στον τόπο μας. Το αποτέλεσμα είναι να μένει στο σκοτάδι η πραγματική κατάσταση για τα κορυφαία ζητήματα της χώρας και να ξυπνάμε απότομα όταν τα πράγματα έχουν φτάσει στο μη περαιτέρω. Για παράδειγμα, στο Κυπριακό έχουμε διανύσει σχεδόν δύο χρόνια από την απόρριψη του σχεδίου Ανάν από την πλευρά της ελληνοκυπριακής κοινότητας και ακόμη δεν έχουμε προχωρήσει σε μια ουσιαστική αποτίμηση των νέων προοπτικών για λύση του προβλήματος, εάν βεβαίως υπάρχουν τέτοιες. Οι εξελίξεις που βλέπουν καθημερινά το φως της δημοσιότητας μόνο θετικές προοπτικές δεν προοιωνίζονται:
* Στο διεθνή χώρο η Κύπρος ολοένα και περισσότερο μοιάζει με μοναχικό ταξιδιώτη. Πολύ δύσκολα δημιουργεί συμμαχίες ή βρίσκει απλή κατανόηση στους ευρωπαϊκούς της εταίρους. Δεν είναι μόνο η πολυσυζητημένη επίσκεψη Στρο, που σε επίπεδο συμβολισμών κατοχύρωνε αναγνώριση του ψευδοκράτους, αλλά και η συνάντηση του Ερντογάν με τον Ιάπωνα πρωθυπουργό Κοϊζούμι, κατά την οποία ο τελευταίος δήλωσε πως "η Ιαπωνία δεν εφαρμόζει κανένα εμπάργκο" απέναντι στο ψευδοκράτος της Βόρειας Κύπρου. Η κυπριακή και η ελληνική κυβέρνηση σφύριξαν αδιάφορα.
Για κακή τους τύχη ο κ. Κοϊζούμι επέμενε: "Η Ιαπωνία δεν επιβάλλει καμία κύρωση σε όσους Ιάπωνες επιχειρηματίες επιθυμούν να προχωρήσουν σε επενδύσεις ή να εμπορευτούν". Η αντίδρασή μας ήταν… συντριπτική: "Κάποια πράγματα λέγονται προς ικανοποίηση του φιλοξενούντος αρχηγού της κυβέρνησης", δήλωσε ο Κύπριος κυβερνητικός εκπρόσωπος. Φαίνεται πως οι ηρωισμοί είχαν ημερομηνία λήξεως την άνοιξη του 2004.
* Το ευρωκοινοβούλιο, που μόνο εχθρικό προς την Κύπρο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί, με διαφορά μόλις επτά ψήφων δεν ψήφισε το απευθείας εμπόριο της Ε.Ε. με τα κατεχόμενα. Και αυτό συνέβη πριν από ένα χρόνο. Από τότε κύλησε πολύ νερό και όχι πάντα στο δικό μας μύλο. Ας θυμηθούμε πως πριν από λίγους μόνο μήνες ο πρόεδρος του ευρωκοινοβουλίου πήγε στην Κύπρο, προειδοποιώντας για την πορεία της διχοτόμησης. Όσοι δεν ήθελαν "να παραδώσουν κοινότητα" έκαναν πως δεν κατάλαβαν.
* Ο Οργανισμός Ανάπτυξης του ΟΗΕ δημιούργησε ειδικό ταμείο για την οικονομική ενίσχυση των κατεχομένων και η κυπριακή κυβέρνηση το αντιλήφθηκε εκ των υστέρων. Οι καταγγελίες που ακολούθησαν δεν αρκούν για να αντιστρέψουν τη δυναμική του ψευδοκράτους προς την κατοχύρωσή του ως σημαντικής χωριστής οικονομικής οντότητας. Σε λίγα χρόνια η διαπραγμάτευση με μια τέτοια οντότητα θα είναι δυσχερέστερη απ' ό,τι ήταν το 2004. Νομίζω πως οι πάσης φύσεως απορριπτικοί του σχεδίου Ανάν αλλιώς μας τα παρουσίαζαν τα πράγματα την εποχή του δημοψηφίσματος.
* Οι αντιφατικές προσεγγίσεις κορυφαίων παραγόντων του κυβερνητικού στρατοπέδου της Κύπρου για το θέμα της ένταξης της στη ζώνη του ευρώ ασφαλώς δεν συμβάλλουν στην εμπέδωση μιας αίσθησης πως υπάρχει κάποια στρατηγική για κορυφαία θέματα και βεβαίως διόλου δεν διευκολύνουν το πέρασμα των απόψεών μας στον ευρωπαϊκό χώρο.
Κατόπιν όλων αυτών, έχει ενδιαφέρον να ξαναθυμηθούμε τι έλεγε η κάθε πλευρά πριν από το δημοψήφισμα του 2004. Το "Δεν ξεχνώ" είναι πολιτικά εξαιρετικά επίκαιρο στο νησί της Αφροδίτης.
