Μια τρύπα στο νερό…. η συνέντευξη Διαστάσεις

Β ΟΙ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ

Καλοστημένη συνέντευξη του πρωθυπουργού…. και κάνεις από τους λεγόμενους αδέσμευτους δε σχολίασε και δεν έκανε επί της ουσίας παρέμβαση στον Τύπο.

Στα ίχνη του πατέρα

B1 Οι αντωνυμίες

@@@ Ο πρωθυπουργός επανέλαβε τα περί της ΟΝΕ και ζήτησε υπομονή.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΗΤΣΟΣ

Ακούω και μιλώ

@@@ Μια τρύπα στο νερό δηλαδή.

* Το πιο περίεργο απ' όλα είναι ότι μου χρειάστηκαν έξι χρόνια για να συνειδητοποιήσω ότι είναι αβάσταχτο".. Περ Πέτερσον

1. Εντοπίστε τις παρακάτω φράσεις στα κείμενα και βρείτε ποιες λέξεις αντικαθιστούν αυτές που υπογραμμίζονται:

@@@ "Ώστε οι δύο στους τρεις πρωτευουσιάνους (68%), κατά τη σχετική δημοσκόπηση, δεν είναι σε θέση να κατονομάσουν έναν, έστω, Έλληνα ευρωβουλευτή…

Ουίλιαμ Μπλέικ: «Ο Οίκος του Θανάτου» (1795)

- Τα πρόσωπά της γίνονται δικά μας. (κείμ. 1)

Λαμπρά!

Στις 7 Απριλίου 1990, το πλοίο «Scandinavian Star», που είχε αποπλεύσει από το Όσλο και κατευθυνόταν στο Φρέντερικσαβν της Δανίας, έπιασε φωτιά.

- Εκείνη τη στιγμή νιώθετε να αποδέχεστε αυτό που σας δίνουν;

Δε γίνεται, σε πανελλαδική κλίμακα, και μια δημοσκόπηση με μοναδικό ερώτημα 'τι είναι η ΟΝΕ';

Οι νεκροί ήταν πολλοί.

Με άλλα λόγια, παγιδεύεστε κι εσείς από τη δύναμη του Μέσου; (κείμ. 2)

Για να ξέρουμε, βρε αδελφέ, πόσοι συνέλληνες χαμπαρίζουν στοιχειωδώς τι είναι ο 'εθνικός στόχος' μας, για τον οποίο υποβάλλονται, επί σειρά ετών, σε σκληρές 'θυσίες' -χωρίς να ερωτηθούν, βεβαίως, ποτέ…. ", προτείνει ο Γ. Βότσης από την "Ελευθεροτυπία".

Ανάμεσά τους, οι γονείς ενός γνωστού Νορβηγού συγγραφέα, του Περ Πέτερσον, ο μικρότερος αδελφός του και η κόρη ενός άλλου αδελφού του που είχε πεθάνει επτά χρόνια νωρίτερα. 2. Ποια συντακτική θέση έχουν οι αντωνυμίες στις παραπάνω προτάσεις;

@@@Βομβαρδισμός του Ιράκ, ίσως να μην πουλάει όπως πριν…. για και το περνάνε στο ντούκου τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ και δεν πάει να σκοτωθούν όσοι θέλουν.

Στον συγγραφέα δεν απέμεινε παρά ο μεγάλος του αδελφός.

@@@ "Ξέρετε ότι νέες μελέτες δείχνουν πως το ζάπιγκ δεν είναι αντίδραση του τηλεθεατή στις επιλογές των καναλιών, άλλα απόδειξη της αδυναμίας του να κλείσει την τηλεόραση", γράφει ο Γιώργος Τσιάρας στην "Εξουσία".

Και τα βιβλία του.

@@@ "Ζούμε σε μια νευρωτική κοινωνία, που πριμοδοτεί στερεότυπα, τα οποία υποτίθεται ότι πολεμάει"

Με τα βιβλία προσπάθησε να ξεπεράσει την τραγωδία.

(Στο Έγραψαν)

Το πρώτο λεγόταν «Στη Σιβηρία», εκδόθηκε το 1996 και ήταν αφιερωμένο στη μητέρα του.

@@@ To Γενικό Επιτελείο Στρατού της Τουρκίας προβλέπει "ανεπιθύμητη" σύγκρουση στο Αιγαίο, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας "Τζουμχουριέτ" και ο τίτλος της τουρκικής εφημερίδας μιλάει "για κάλεσμα ειρήνης στο Αιγαίο".

Το δεύτερο εκδόθηκε στη Νορβηγία το 2000, αλλά στην αγγλική γλώσσα κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Harvill. Λέγεται «Επί τα ίχνη» (In the Wake). Και είναι - φυσικά - ένα βιβλίο για τον πατέρα του. Έναν άνθρωπο που στα νιάτα του ασχολήθηκε με το σκι και το μποξ, αλλά δεν είχε το ταλέντο για να γίνει πρωταθλητής. Έπιασε δουλειά λοιπόν σε ένα υποδηματοποιείο του Όσλο. Και προσπαθούσε να αντέξει τη μονογαμική ζωή. «Είμαι καρφωμένος σε ένα σταυρό στη Γη», έλεγε. Μέχρι που καρφώθηκε στο βυθό της θάλασσας.

Τρία είναι τα πρόσωπα που σημάδεψαν τον συγγραφέα, ο οποίος στο βιβλίο παίρνει το όνομα Άρβιντ Γιάνσεν. Ο πρώτος είναι ένας Κούρδος που ζει στην πολυκατοικία του, δεν ξέρει λέξη νορβηγικά και έχει ζητήσει πολιτικό άσυλο. Η σχέση των δύο ανδρών θα γίνεται με την πάροδο του χρόνου όλο και πιο στενή. Το δεύτερο πρόσωπο είναι μια γυναίκα που μένει στο απέναντι διαμέρισμα. Την παρακολουθεί από το παράθυρο για μέρες, ζητά να τη συναντήσει και δεν θα αργήσει να κοιμηθεί μαζί της. Το τρίτο, και σημαντικότερο, πρόσωπο είναι ο αδελφός του, ένας ταλαντούχος αρχιτέκτονας, με τον οποίο αισθανόταν πάντα πιο κοντά από οποιοδήποτε άλλο μέλος της οικογενείας του. Αν όμως ο Άρβιντ έχει για καταφύγιο τα βιβλία του, ο αδελφός του δεν έχει τρόπους να εκτονώσει την απελπισία του. Όταν ο γάμος του καταρρέει, θα κάνει απόπειρα αυτοκτονίας και θα καταλήξει για λίγο στο νοσοκομείο. Ο Άρβιντ θα γίνει έξαλλος: «Ώστε νόμιζες ότι μπορείς απλώς να φύγεις και να με αφήσεις μόνο μου»"

Παρά την πληθώρα αυτοβιογραφικών εμπειριών, το βιβλίο «Επί τα ίχνη» δεν παύει να είναι ένα μυθιστόρημα. Όπως γράφει ο βιβλιοκριτικός της Ιντιπέντεντ, είναι κάτι μεταξύ της «Πείνας» του Κνουτ Χάμσουν και των έργων του Σουηδού ποιητή Τόμας Τράνστρομερ. Οι μεγάλοι Σκανδιναβοί συγγραφείς επέμεναν πάντα στην οικουμενικότητα των ατομικών εμπειριών. Ο Περ Πέτερσον έχει κατακτήσει επαξίως μια θέση ανάμεσά τους.