Η διαμόρφωση νέων συνθηκών στη ζωή του ανθρώπου Σιγά μη πας στην Καλαμάτα…

ΑΣ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΤΙ ΜΑΘΑΜΕ Σ' ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ

Ο 21ος αιώνας πλησιάζει, προκαλώντας σ' όλο τον κόσμο αμφισβητήσεις για την περαιτέρω πρόοδο, αμφιβολίες για τη βελτίωση της ζωής του ανθρώπου, σκέψεις για τις πολιτικές εξελίξεις, προβληματισμούς για τη γεωγραφική κατανομή των χωρών, δέος για τη ληστρική εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου.

Οι κάτοικοι αισθάνονται αποκομμένοι - σε κακή κατάσταση και η παράκαμψη

- Οι διαθέσεις του ρήματος είναι: …………………………. Επίσης, υπάρχει ένα μικρό, αλλά καλά καταρτισμένο τμήμα της κοινωνίας μας, που αναρωτιέται μήπως θυσιάζουμε μερικά βασικά στοιχεία της ανθρωπιάς μας στην προσπάθειά μας να πετύχουμε μια συνεχώς μεγαλύτερη τεχνολογική εξέλιξη.

ΜΑΤΙΝΑ ΗΡΕΙΩΤΟΥ

- Τα ενεργητικά ρήματα χωρίζονται σε …………….

Ίσως η μεταβολή ηθικών κριτηρίων αντανακλά ορισμένες από τις παραπάνω αμφιβολίες.

Στην άγονη γραμμή πέρασε πλέον η Καλαμάτα, καθώς μετά τις καθιζήσεις στον εθνικό δρόμο η απόστασή της από την Αθήνα αυξήθηκε κατά μία ώρα, ενώ υπάρχει άμεσος κίνδυνος και για την παλαιά εθνική οδό στο τμήμα Παραδεισίων - Τσακώνας.

- α. Μερικά πουλιά είχαν καλή φωνή.

Μερικά από τα θέματα, που προαναφέρθηκαν, έχουν καταστεί ήδη καταπιεστικά.

Ο δρόμος είχε ουσιαστικά εγκαταλειφθεί μετά την άνοιξη του 2000, όταν δόθηκε στην κυκλοφορία το τμήμα που πλέον έχει καταρρεύσει. Το ρήμα ……………. έχει αντικείμενο …………….. και λέγεται ……………..

Είναι πολλά και μεγάλα αυτά, που αντιμετωπίζει ο σημερινός άνθρωπος.

Το ΥΠΕΧΩΔΕ κάνει τώρα αγώνα δρόμου, ώστε να ολοκληρωθούν οι αναγκαίες εργασίες συντήρησης πριν καταστεί και αυτό το τμήμα επικίνδυνο για την κυκλοφορία. β. Μας έφερνε βιβλία διάφορα.

Από τη μια πλευρά υπάρχει ένα μέλλον με ανέσεις και αφθονία, όπου οι άνθρωποι θα είναι ελεύθεροι να επιζητούν τον ανώτερο δυνατό βαθμό αξιοπρεπούς διαβίωσης.

Για τη Μεσσηνία, όμως, η κατάσταση στον δρόμο ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.

Το ρήμα ……………. έχει αντικείμενα ……………. και ……………. και λέγεται …………..

Από την άλλη πλευρά προβάλλει η πιθανότητα μιας τρομακτικής τραγωδίας, που θα υποβιβάσει, θα εξευτελίσει και θα καταρρακώσει την υπόσταση του ανθρώπου.

«Ο ΟΣΕ περιόρισε δραματικά τα δρομολόγιά του, η Ολυμπιακή έχει σταματήσει τα δρομολόγιά της προς την Καλαμάτα εδώ και καιρό, τώρα πλέον η διαδρομή προς και από την Καλαμάτα χρειάζεται περισσότερο από τέσσερις ώρες.

Ποια από τις δύο αυτές προοπτικές θα σφραγίσει τη μοίρα των μελλοντικών γενεών;

Γυρίσαμε πολλά χρόνια πίσω…», λέει χαρακτηριστικά ο δήμαρχος Καλαμάτας Γιώργος Κουτσούλης.

Όλοι συμφωνούν ότι τα πάντα, εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις, εξαρτώνται από τον άνθρωπο.

Χθες, ο δήμαρχος Καλαμάτας με επιστολή του στον υπουργό Μεταφορών Χρ. Βερελή ζήτησε να αρχίσουν και πάλι δρομολόγια της Ολυμπιακής προς τη μεσσηνιακή πρωτεύουσα και να επιδοτηθούν όπως συμβαίνει με τα νησιά της άγονης γραμμής.

Ο τρόπος ζωής, που ακολουθεί, είναι βέβαιο ότι οδηγεί σε αδιέξοδο.

Αυτό που επισημαίνει ο κ. Κουτσούλης, ωστόσο, είναι πως η διαδρομή από την παλαιά εθνική οδό, ιδιαίτερα στο τμήμα από τη Μεγαλόπολη στην Τσακώνα (στα όρια, δηλαδή, των νομών Αρκαδίας και Μεσσηνίας) πέρα από τον χρόνο που απαιτεί, έχει συνεχείς στροφές, ο δρόμος βρίσκεται σε κακή κατάσταση ­ και γι' αυτό σπεύδει τώρα το ΥΠΕΧΩΔΕ να κάνει εργασίες συντήρησης - δεν είναι ασφαλής, αφού έχει μόνο μία λωρίδα ανά κατεύθυνση:

Δεν χρειάζεται να ανατρέξει κανείς στην Αποκάλυψη ή σε άλλες προφητείες, στην περίπτωση του πυρηνικού ολέθρου, ή σε μια παγκόσμια πολεμική σύρραξη.

«Αν βρεθεί μπροστά σου ένα φορτηγό, τότε θα πρέπει να το ακολουθήσεις μέχρι την Τσακώνα» λέει ο κ. Κουτσούλης, που προσθέτει:

Υπάρχουν ειδικότερα προβλήματα, που οδηγούν τον άνθρωπο στην απόγνωση και ένα από αυτά είναι η ανεργία.

«Εμάς δεν μας ενδιαφέρει ποιος φταίει.

Έχουν πανικοβληθεί οι ηγέτες των κρατών της Ευρώπης και εναγωνίως αναζητούν λύσεις, για την εξασφάλιση θέσεων εργασίας.

Μας νοιάζει που βρισκόμαστε ουσιαστικά αποκομμένοι, που δεν μπορούμε να ταξιδεύσουμε με ασφάλεια, που δεν ξέρουμε πότε θα είναι ξανά ανοικτός στην κυκλοφορία ο δρόμος».

Αλλά, η πρόοδος της τεχνολογίας και η πτώση της ζήτησης διαμορφώνουν νέες καταστάσεις, που δείχνουν πως θα καταλήξουν σε σκοτεινούς ορίζοντες.

Χθες το βράδυ, συνεδρίασε εκτάκτως το Νομαρχιακό Συμβούλιο Μεσσηνίας με αποκλειστικό θέμα τον δρόμο, παρουσία και των βουλευτών του νομού.

Ο διαχωρισμός του κόσμου σε δυο τάξεις γίνεται και πάλι εμφανέστατος και το κακό είναι πως δεν βρέθηκε ακόμη κάποιος τρόπος, που θα εξασφαλίσει τη μεταξύ τους ισορροπία, όπως συνέβη τα τελευταία πενήντα χρόνια.

Επιπτώσεις στον τουρισμό

Αλλά, υπάρχει και η αλλαγή συμπεριφοράς, που βάζει σε σκέψεις τους στοχαστές.

Επιπτώσεις όμως, κυρίως στον χειμερινό τουρισμό που έχει αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια στην ορεινή Αρκαδία, εκτιμά ο νομάρχης Δημήτρης Κωνσταντόπουλος ότι θα έχει η καθίζηση στο δρόμο Κορίνθου - Τρίπολης:

Τη στιγμή κατά την οποία ο άνθρωπος πάτησε στο φεγγάρι, ο ίδιος δεν είναι σε θέση ή δεν ενδιαφέρεται σοβαρά για την αποκομιδή των σκουπιδιών.

«Τα τελευταία χρόνια είχαμε αναπτύξει τον χειμερινό τουρισμό στην περιοχή της Δημητσάνας, της Καρύταινας, της Στεμνίτσας.

Η υπερκατανάλωση ευνόητο είναι να προκαλεί αύξηση του όγκου των απορριμμάτων.

Είχαν βοηθηθεί ξενοδοχεία, εστιατόρια, καταστήματα.

Κατά ποια λογική, όμως, τα απορρίμματα αυτά τα ρίχνουμε σε μια χωματερή, δίπλα σε κάποιο χωριό, με συνέπεια η ζωή των κατοίκων του να γίνεται μαρτυρική;

Τώρα που οι εκδρομείς από την Αθήνα θα χρειάζονται τουλάχιστον πέντε ώρες, αντί για τρεις, ίσως να το ξανασκέφτονται», τονίζει.

Ποιος έδωσε το δικαίωμα σε κάθε διοικητικό υπάλληλο να υποβαθμίζει τη ζωή των κατοίκων μιας ή δυο κοινοτήτων;

Διαφορετικά τα αίτια των καθιζήσεων

Και η τεχνολογία τι κάνει;

Διαφορετικά είναι τα αίτια που προκάλεσαν τις κατολισθήσεις στη Νεμέα και την Τσακώνα, σύμφωνα με τον καθηγητή Γεωλογίας κ. Λέκκα.

Επί δεκαετίες αναφέρεται ότι θα δημιουργηθούν εργοστάσια, όπου θα μεταφέρονται τα σκουπίδια, προκειμένου ένα μέρος από αυτά να μετατρέπεται σε λίπασμα για τη γεωργία και το άλλο να αποτεφρώνεται.

Στην περιοχή της Τσακώνας ο δρόμος περνάει μέσα από «ψαθυρά» πετρώματα, δηλαδή είναι έντονα αποσαθρωμένα.

Πού είναι τα εργοστάσια αυτά;

Ο κατακερματισμός των πετρωμάτων οφείλεται στα έντονα καιρικά φαινόμενα και στο ότι το έδαφος παρουσιάζει μεγάλες μορφολογικές κλίσεις, με αποτέλεσμα ο παλιός δρόμος που περνούσε από εκεί να έχει ήδη υποστεί μικροκαθιζήσεις.

Υπάρχουν σε άλλες χώρες;

Όταν έγινε εκ νέου η χάραξη και η διαπλάτυνση, τότε ενεργοποιήθηκαν τα φαινόμενα.

Και αν υπάρχουν, γιατί δεν αποφασίζεται η εγκατάστασή τους και στην Ελλάδα;

Επειδή μάλιστα τα έργα που ακολούθησαν ήταν ανεπαρκή (συλλεκτήρες ομβρίων, εσωτερικά αυλάκια από την πλευρά της πλαγιάς που θα οδηγούσαν το νερό μακριά από το πρανές και τοίχοι αντιστήριξης), τα φαινόμενα εκδηλώθηκαν πιο έντονα.

Στο ίδιο θέμα υπάρχουν και άλλες παράμετροι.

Στην περιοχή της Νεμέας και σε όλο τον δρόμο που οδηγεί στην Τρίπολη γίνονται αλλεπάλληλες καταπτώσεις βράχων στο οδόστρωμα κι αυτό γιατί αρχικά δεν είχε υπολογιστεί ο κατακερματισμός των πετρωμάτων.

Τις τελευταίες ημέρες έχουν γεμίσει τα πεζοδρόμια με έλατα.

«Δεν ξέρω αν είχε διαγνωστεί ότι υπάρχει χαλαρός γεωλογικός σχηματισμός επάνω σε σταθερό ασβεστόλιθο.

Αφού οι κάτοχοί τους δεν μερίμνησαν οι ίδιοι για την απομάκρυνσή τους, αλλά τα πέταξαν τη νύχτα στην άκρη των πεζοδρομίων, γιατί ο δήμος δεν θέτει σε κυκλοφορία, επί μία εβδομάδα, τα φορτηγά αυτοκίνητά του -όχι τα απορριμματοφόρα- με ένα οδηγό και ένα εργάτη, για τη συγκέντρωση των δένδρων αυτών;

Αυτός ο χαλαρός σχηματισμός είναι σε βάθος 10-15 μέτρα και λειτουργεί σαν επιφάνεια ολίσθησης».

Να σημειωθεί ότι για την περίπτωση των δένδρων, μπορεί να δείξει κανείς επιείκεια. Είναι ένα φαινόμενο, που παρατηρείται μια φορά το χρόνο. Εκείνο, που θεωρείται απαράδεκτο, είναι η εγκατάλειψη, στα πεζοδρόμια, στρωμάτων, παλαιών επίπλων, ξύλινων κιβωτίων, μεγάλων ξύλων και σιδήρων, κουζινών, πλυντηρίων, ψυγείων και άλλων μεγάλων και βαρέων αντικειμένων, που η περισυλλογή τους δεν είναι δυνατόν να γίνει από το προσωπικό καθαριότητας. Γίνεται αντιληπτό, λοιπόν, ότι ο άνθρωπος δεν ενδιαφέρεται ούτε για την εμφάνιση του χώρου, που απέχει ελάχιστα μέτρα από την είσοδο της πολυκατοικίας του. Πώς σκέπτεται; Ποια είναι η αισθητική του; Τι θα πράξει αύριο;

Ο Αμερικανός πολεοδόμος, Λιούις Μάμφορντ, υπήρξε ένας οραματιστής. Η αντίθεσή του στη λατρεία της τεχνολογίας, οι συνεχείς εκκλήσεις του για πόλεις και σπίτια σε ανθρώπινη κλίμακα, ο σεβασμός του προς την ιδιομορφία του εδάφους και της περιοχής, έχουν γίνει τώρα κατευθυντήριες γραμμές για όσους σχεδιάζουν οικισμούς ή πόλεις. Σε ένα από τα βιβλία του γράφει, ότι "αν οι δυνάμεις που τώρα μας διέπουν, συνεχίσουν την ίδια πορεία, τότε θα οδηγήσουν σε κατάρρευση ολόκληρο το πλέγμα των εθνών".

Άλλα ερωτήματα είναι πιο απλά και τίθενται για απλά θέματα, που τα έκανε δύσκολα ο άνθρωπος της πόλης, που, δυστυχώς, βρήκε μιμητές και πολλούς από τους κατοίκους της υπαίθρου, στους οποίους θα μπορούσε να στηριχθεί κάποιος, αν άρχιζε μια προσπάθεια εξυγίανσης. Γι' αυτό η απάντηση είναι δύσκολη. Άλλοτε, κυριαρχούσαν η απλότητα και η ομορφιά. Τώρα, η ζωή έχει γίνει σύνθετη και μέσα στον πολυπλόκαμο μηχανισμό της ελλοχεύει ο κίνδυνος.

Β.