Με στόχο την πρόκριση στην Ολυμπιάδα του Σίδνεϊ, πέφτει αύριο στα νερά της γαλλικής Βρέστης, ο Νίκος Κακλαμανάκης

ΜΑΤΙΕΣ

Κείμενο 2 [Παρατηρώντας τα γλυκά…]

ΜΕ "ΟΠΛΟ" ΤΟΝ ΚΑΚΛΑΜΑΝΑΚΗ

Νεόπλουτοι

Στα παιδικά μου χρόνια όλες οι επισκέψεις -συγγενών και φίλων- συνοδεύονταν απαραιτήτως από κάποιο γλυκό δώρημα*.

Η σειρά των Μιστράλ

ΛΕΥΤΕΡΗΣ Π. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Μεγάλα και μικρά κουτιά σε χρώμα ροζ ή φιστικί, με λευκές κορδέλες και ασύμμετρους φιόγκους, μικρά τσίγκινα ταψιά, γυάλινα βάζα και δοχεία.

Αύριο ξεκινάει η πέμπτη προσπάθεια των ιστιοπλόων μας για πρόκριση στην Ολυμπιάδα του Σίδνεϊ με το βαρύ μας πυροβολικό, τον Νίκο Κακλαμανάκη να πέφτει στα νερά της Βρέστης στη Γαλλία, για μια θέση μέσα στους έντεκα πρώτους.

Δυο-τρεις φορές την εβδομάδα, πηγαίνω, με φίλους, σε διάφορες ταβέρνες, για φαγητό.

Απογεύματα της Κυριακής με ζαχαρώδη φιλέματα, πάστες διάφορες -κυρίως νουγκατίνες-, στρογγυλά και τετράγωνα σοκολατάκια, αμυγδαλωτά, πολύχρωμα πτιφούρ, αλλά και σαραγλί, μικρά κουρκουμπίνια, σοροπιαστό κανταΐφι, πάλλευκους κουραμπιέδες.

Ήδη στη γαλλική πόλη βρίσκονται 250 αθλητές και αθλήτριες από 45 χώρες του κόσμου, προκειμένου να διεκδικήσουν, με την πρώτη, την πρόκρισή τους στο Σίδνεϊ.

Συνήθως, οι ταβέρνες αυτές βρίσκονται σε γειτονιές κοντά στην Ακρόπολη.

Κουβεντούλες τρυφερές και σκληρές αντιδικίες μέσα στη θαλπωρή της ζάχαρης, λόγια κάποτε πικρά με τη γλύκα στο στόμα, ονειροπολήσεις και αδιαμόρφωτα σχέδια γύρω από την οικειότητα της σαντιγί - μεγαλώσαμε, χωρίσαμε και τους πιο πολλούς δεν τους ξαναείδα.

Για τους άνδρες προκρίνονται οι 11 πρώτες χώρες και για τις γυναίκες οι οκτώ.

Τα χρήματα που πληρώνουμε δεν είναι πολλά: περίπου 15 ευρώ το άτομο.

Όμως, ακόμα, όταν μπαίνω σε ζαχαροπλαστείο για συνηθισμένες αγορές, περιμένοντας τη σειρά μου, περιεργάζομαι την παράταξη των γλυκισμάτων. Από ελληνικής πλευράς θα αγωνισθούν οι Νίκος Κακλαμανάκης, Γιάννης Χρυσοχού και Αγγελική Σκαρλάτου, με σοβαρές βλέψεις για πρόκριση τους πρώτους και πιθανότητα, με τη βοήθεια της τύχης, για την τελευταία.

Μερικά βράδια, πληρώνουμε και 20 ευρώ.

Και τότε, παρατηρώντας τα αρμονικά και με ακρίβεια τεμαχισμένα γλυκά ταψιού και τις μηλόπιτες, έχω την εντύπωση πως βλέπω εν σειρά τα κομμάτια από τα περασμένα μου χρόνια, ενώ οι μισές φέτες του πορτοκαλιού μες στο σιρόπι επαναφέρουν κάτι από τον ήλιο που έδυε εκείνα τα κυριακάτικα απογεύματα. Η ελληνική ιστιοπλοΐα βρίσκεται σε σταθερά ανοδική - εκπληκτική κατά την άποψή μας - πορεία και μια ακόμα πρόκριση θα ισχυροποιήσει τη θέση της, αλλά προπαντός θα στείλει, πριν ακόμη μπούμε σε ολυμπιακή τροχιά πέντε ή έξι ιστιοπλόους μας στο Σίδνεϊ.

Ποτέ περισσότερα.

Τέλος, οι μικροί αφράτοι μπεζέδες, που τρίβονται αμέσως στο στόμα και λιώνουν, κρατάνε πάνω στην επιφάνειά τους τις μορφές κάποιων προσώπων, χωρίς όνομα, χωρίς ηλικία, αλλά μόνο με την ελαφρά θαμπή γεύση της μνήμης. Άλλωστε, ήδη έχουμε 4 στις 4 επιτυχίες με τον Μπουγιούρη στα Λέιζερ, τον Παπαθανασίου στα Φιν και τους Κοσματόπουλο - Τριγκώνη και Μπεκατώρου - Τσουλφά στα 470.

Και πίνουμε και ένα μπουκάλι κρασί, απαραιτήτως.

δώρημα: οτιδήποτε κάνουμε δώρο, χαρίζουμε σε κάποιον. Σαφώς και θα υπάρξουν κι άλλες ευκαιρίες για πρόκριση, αλλά όσο θα πλησιάζει ο καιρός για την Ολυμπιάδα του 2000 τόσο τα περιθώρια θα στενεύουν.

Εκτός κι αν ο ταβερνιάρης έχει δικό του βαρέλι, οπότε πίνουμε πιο πολύ.

Γιάννης Ευσταθιάδης, Με γεμάτο στόμα, εκδ. Ύψιλον, 2002

Γι' αυτό και οι Έλληνες ιστιοπλόοι θέλουν από τώρα να εκμεταλλευθούν την ευκαιρία, αφού διανύουν περίοδο φόρμας, αλλά και μεγάλης τεχνικής κατάρτισης.

Έχω μια φίλη που "γουστάρει" μεν τα λαϊκά ταβερνάκια, αλλά τρελαίνεται για στέκια με "όνομα".

Ερωτήσεις κατανόησης

Ας μην ξεχνάμε ότι σε τέσσερις περιπτώσεις οι ιστιοπλόοι μας φιγουράρουν στην κορυφή της ευρωπαϊκής κατάταξης και του κόσμου.

Μιλάω για κάποια στέκια του Κολωνακίου, της Πλάκας, της Ιεράς Οδού και της πέριξ περιοχής, των βορείων προαστίων, του Πειραιά και, βεβαίως, της παραλίας.

1. Τι θυμίζουν στο συγγραφέα τα γλυκά που του έφερναν ως δώρο στα παιδικά του χρόνια;

Μεταξύ των τελευταίων ο Νίκος Κακλαμανάκης, ο οποίος βρίσκεται μονίμως στην τριάδα όλων των κορυφαίων του κόσμου.

Σ' αυτά τα μαγαζιά η φίλη μου πληρώνει 100-150 ευρώ για κάθε άτομο που έχει προσκαλέσει στη συντροφιά της!

2. Όταν ο συγγραφέας μπαίνει σε ζαχαροπλαστείο και περιεργάζεται τα γλυκά, τι φέρνει στο νου του;

Και γνωρίζει - μου λέει - και ακριβότερα "ρεστοράν"!..

Το φαγητό, σ' αυτά τα "φαρμακεία", δεν είναι "ιδιαίτερο". Γνωστά πράγματα, με κάμποσες ξενόγλωσσες σάλτσες. Υπάρχει, όμως, "περιβάλλον": πολιτικοί, κοσμικοί, καλλιτέχνες της μόδας, στελέχη τραπεζών, ωραίες γυναίκες. Και υπάρχουν και σερβιτόροι με "ύφος": σου φέρνουν το πιάτο σου και σε κοιτάζουν - αν δεν είσαι … "φραγκάτος" - σα να σου κάνουν χάρη!

(Ανοίγω μια παρένθεση, για να σημειώσω ότι στους πολιτικούς περιλαμβάνονται, σε ποσοστό 80%, στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Το υπόλοιπο 20% το αποτελούν Νεοδημοκράτες.

Κάποιο βράδυ, ο Πρωθυπουργός θα πρέπει να πάει μια βόλτα σ' αυτά τα "φαγάδικα". Είμαι βέβαιος ότι δεν θα αισθανθεί καθόλου καλά. Δεν είναι δυνατόν, σε μια τόσο δύσκολη εποχή, ορισμένοι Πασόκοι να είναι οι καλύτεροι πελάτες αυτών των μαγαζιών. Και με την ευκαιρία: τι ήταν αυτό με τη Φώφη Γεννηματά και τα ζεϊμπέκικα με τις τηλεοράσεις, στο σπίτι της; Όλη αυτή η φιέστα, με τους εκατοντάδες καλεσμένους, σε πολύ κόσμο, που συμπαθεί την υπερνομάρχη, δεν άρεσε).

Τα έγραψα όλα αυτά για τις ταβέρνες κ.λπ., γιατί είδα στον "Ταχυδρόμο" ένα ρεπορτάζ για "αξέχαστα δείπνα" στη Ρώμη. Οι τιμές (σε εστιατόρια πολυτελείας αναφέρομαι) ξεκινάνε από 20 ευρώ το άτομο ("Remo"), περνάνε στα 30-35 και φτάνουν - ένα, μόνο - τα 80-110 ("La Rosetta"). Στα περισσότερα, πληρώνει το ζευγάρι γύρω στα 50- 60 ευρώ. Αλλά η Ρώμη είναι Ρώμη. Δεν είναι η νεόπλουτη Αθήνα, όπου κάποιοι όταν τους παίρνουν το πορτοφόλι για ένα γεύμα αισθάνονται σπουδαίοι…