^[48] Ακούσατε, Αθηναίοι, το φιλάνθρωπο πνεύμα του νόμου αυτού, ο οποίος δεν επιτρέπει να προσβάλλονται ούτε και οι δούλοι. Στο όνομα των θεών, σας ερωτώ: αν κάποιος φέρει το νόμο αυτό στα βαρβαρικά έθνη, απ' όπου οι Έλληνες προμηθεύονται δούλους, και, ενώ εγκωμιάζει και περιγράφει διεξοδικά την πόλη μας, τους πει: ^[49] «Υπάρχουν μερικοί Έλληνες, που έχουν τόσο ήμερο και φιλάνθρωπο χαρακτήρα, ώστε, παρά τις πολλές συμφορές που τους έχετε προξενήσει και την εκ φύσεως πατροπαράδοτη έχθρα τους για σας, δεν δέχονται να προσβάλλονται ούτε και οι άνθρωποι τους οποίους έχουν αγοράσει και κρατούν ως σκλάβους τους· αντίθετα έχουν θεσπίσει επίσημα αυτόν το νόμο που εμποδίζει τις βιαιότητες και σε πολλούς παραβάτες του έχουν ήδη επιβάλει την ποινή του θανάτου». ^[50] Αν οι βάρβαροι άκουγαν και καταλάβαιναν τα λόγια αυτά, δεν νομίζετε ότι όλους θα σας ανακήρυσσαν επίσημα προξένους τους; Σκεφτείτε λοιπόν ποια τιμωρία θα αξίζει να επιβληθεί στον παραβάτη του νόμου αυτού, τον όποιο δεν τιμούν μόνο οι Έλληνες, αλλά και οι βάρβαροι θα τον είχαν σε υπόληψη.

^[48] Ακούετε, ώ άνδρες Αθηναίοι, την φιλανθρωπίαν του νόμου, ο οποίος δεν κρίνει άξιον να υβρίζωνται ούτε οι δούλοι. Τι λοιπόν, δι' όνομα των θεών; Εάν κανείς φέρη τούτον τον νόμον εις τους βαρβάρους, από τους οποίους οι έμποροι φέρουν εις την Έλληνας τους δούλους και σας επαινή και διηγήται περί της πατρίδος μας και είπη προς αυτούς ότι: ^[49] «Υπάρχει κάποιος κόσμος Ελλήνων, τόσον ημέρων και φιλανθρώπων, ως προς τους τρόπους, ώστε αν και πολλά κακά έχουν πάθει από σας και εκ φύσεως υπάρχη πατροπαράδοτος έχθρα μεταξύ υμών και εκείνων, εν τούτοις ούτε εκείνους, των οποίων καταβαλόντες την αξίαν θα κάμουν δούλους των, δεν επιτρέπουν εις κανένα να τους υβρίζη, αλλά έχουν δημοσία θεσπίσει αυτόν εδώ τον νόμον, ο οποίος απαγορεύει το τοιούτον, και πολλούς έως τώρα, οι οποίοι παρέβησαν τον νόμον τούτον, τους κατεδίκασαν εις θάνατον», ^[50] εάν ταύτα ακούσουν και τα κατανοήσουν οι βάρβαροι, δεν θα ανεγνώριζον όλους σας διά πράξεως της πολιτείας των ως δημοσίους φίλους της χώρας αυτών; Σκεφθήτε λοιπόν, ποίας τιμωρίας θα είναι άξιος ο παραβάτης νόμου, ο οποίος όχι μόνον μεταξύ Ελλήνων ευδοκιμεί, αλλά και υπό των βαρβάρων θα εθαυμάζετο, εάν τους ήτο γνωστός.