Κανείς σας, Αθηναίοι, να μην θεωρήσει είτε ότι έχω έρθει εδώ για να καταγγείλω αυτόν εδώ τον Αριστοκράτη εξαιτίας κάποιας προσωπικής διαφοράς, είτε ότι, επειδή διαπίστωσα κάποιο ασήμαντο και ανάξιο λόγου παράπτωμα, με τόση προθυμία προσπαθώ να προκαλέσω εχθρότητα για αυτό, αλλά, αν βέβαια εγώ σκέπτομαι και εξετάζω την κατάσταση σωστά, όλος ο ζήλος που επιδεικνύω στόχο έχει να διατηρήσετε με ασφάλεια στην κατοχή σας τη Χερρόνησο και να μην σας την αποσπάσουν πάλι με δόλο. Πρέπει, λοιπόν, όλοι εσείς, αν θέλετε να ενημερωθείτε σωστά για την υπόθεση και να καταλήξετε σε μια σύμφωνα με τους νόμους δίκαιη απόφαση για την κατηγορία, να μην παρακολουθείτε μόνο τη διατύπωση με την οποία έχει καταγραφεί το ψήφισμα, αλλά να εξετάζετε και τα επακόλουθά του. Γιατί, αν ήταν δυνατόν κανείς αμέσως μόλις ακούσει κάτι να καταλαβαίνει τις πανουργίες, ίσως δεν θα είχατε παραπλανηθεί εξαρχής· καθώς μια παράνομη πράξη είναι ακριβώς αυτό, ότι μερικοί εκφωνούν λόγους και να απαγγέλλουν κατηγορίες με τρόπο που δεν θα σας κινήσει παρά ελάχιστες υποψίες και θα ελαχιστοποιήσει το αίσθημα αυτοπροστασίας, δεν χρειάζεται σε καμιά περίπτωση να απορείτε, αν σας αποδείξουμε ότι το ψήφισμα είναι έτσι συνταγμένο ώστε να δίνεται η εντύπωση ότι προσφέρει κάποια προστασία στον Χαρίδημο για τη σωματική του ακεραιότητα, στην πραγματικότητα, όμως, αφαιρεί από την πόλη τη δίκαιη και σταθερή δική της προστασία. Εύλογα, λοιπόν, Αθηναίοι, και θα μου δώσετε προσοχή και θα ακούσετε με ευνοϊκή διάθεση τα λόγια μου. Γιατί όταν, ενώ δεν ανήκω σε αυτούς που σας στεναχωρούν, ούτε σε εκείνους που ασχολούνται με τα κοινά και τους εμπιστεύεστε, ισχυρίζομαι ότι θα δείξω ότι έχει διαπραχθεί κάτι τόσο σημαντικό, αν, όσο μπορείτε, παλέψετε μαζί μου και με ακούσετε καλοπροαίρετα, και αυτό το τόσο σημαντικό θα διατηρήσετε και θα αποτρέψετε τον εφησυχασμό, εφόσον κάποιος από εμάς νομίζει ότι μπορεί να κάνει κάτι καλό στην πόλη. Και θα το νομίσει, αν θεωρήσει ότι δεν είναι δύσκολο να λάβει τον λόγο ενώπιόν σας. Τώρα πολλοί, επειδή το φοβούνται, οι οποίοι ίσως δεν είναι τόσο ικανοί στον λόγο, είναι όμως καλύτεροι άνθρωποι από τους ικανούς, ούτε διανοούνται να εξετάσουν κάποια από τις δημόσιες υποθέσεις. Εγώ, λοιπόν, (το ορκίζομαι σε όλους τους θεούς) θα απέφευγα, να είστε βέβαιοι, και ο ίδιος να καταθέσω αυτή την καταγγελία, αν δεν θεωρούσα ότι είναι απολύτως επαίσχυντη πράξη τώρα να εφησυχάσω και να κλείσω το στόμα μου, τη στιγμή που βλέπω κάποιους να προετοιμάζουν με δόλο μια υπόθεση που θα βλάψει την πόλη, ενώ πριν, όταν ως τριήραρχος κατευθύνθηκα στον Ελλήσποντο με πλοίο, μίλησα και κατηγόρησα μερικούς, οι οποίοι θεωρούσα ότι σας βλάπτουν.

^[1] Κανείς από σας, άνδρες Αθηναίοι, να μη νομίση ότι κινούμενος από κάποιαν έχθραν ανήλθον εις το βήμα διά να κατηγορήσω αυτόν εδώ τον Αριστοκράτη, ούτε βλέπων ότι αυτός διέπραξε κάποιο μικρόν και ασήμαντον αμάρτημα παρεσύρθην τόσον εύκολα να γίνω μισητός, αλλ' εάν βέβαια σκέπτομαι και κρίνω ορθώς, όλη μου η φροντίς αποβλέπει εις το να έχετε σεις ασφαλώς την Χερσόνησον και να μη στερηθήτε αυτήν εξαπατηθέντες. ^[2] Πρέπει λοιπόν όλοι σεις, εάν θέλετε να έχετε ορθάς πληροφορίας περί τούτων και να κρίνετε την υπόθεσιν ταύτην συμφώνως προς τους νόμους και την δικαιοσύνην, να μη προσέχετε μόνον εις τας διατάξεις του ψηφίσματος, αλλά να εξετάζετε και τα επακόλουθα αυτού. Διότι εάν μεν ήτο δυνατόν, ευθύς μόλις ακούσετε, να κατανοήσετε τας μηχανορραφίας της υποθέσεως ταύτης, ίσως ευθύς εξ αρχής δεν θα εξηπατάσθε· ^[3] επειδή δε τούτο είναι εν εκ των αδικημάτων, το να ομιλούν δηλαδή και να γράφουν εις τα ψηφίσματά των κατά τοιούτον τρόπον, ώστε ελάχιστα σεις να υποψιασθήτε και προφυλαχθήτε, δεν πρέπει να παραξενεύεσθε, εάν και τούτο το ψήφισμα αποδείξωμεν ότι είναι τοιουτοτρόπως γραμμένον, ώστε να δίδη μεν την εντύπωσιν ότι χορηγεί προφύλαξιν διά το σώμα του εις τον Χαρίδημον, πράγματι δε αποστερεί την πόλιν τού να κατέχη ασφαλώς και δικαίως την Χερσόνησον. ^[4] Ευλόγως δε, άνδρες Αθηναίοι, ηθέλετε προσέξει τους λόγους μου και ακούσει μετ' ευμενείας, διότι, χωρίς να ανήκω εις τους ρήτορας που σας ενοχλούν, ούτε εις τους πολιτευομένους που τους ακούετε και τους εκφράζετε την εμπιστοσύνην σας, πρόκειται να σας αποδείξω ότι έχει διαπραχθή μεγάλης σημασίας έγκλημα· αν δε, όσον εξαρτάται από σας, συνεργασθήτε με εμέ και με ακούσετε προθύμως, και θα σώσετε τας κτήσεις σας και θα διεγείρετε τον ζήλον οιουδήποτε δυναμένου να σας φανή ωφέλιμος. Θα νομίση δε ούτος ότι θα σας ωφελήση, αν κρίνη ότι δεν είναι δύσκολον να ακουσθή από του βήματος. ^[5] Τώρα δε εις πολλούς, επειδή φοβούνται τούτο, και είναι μεν ίσως ουχί ικανοί ρήτορες, είναι όμως καλύτεροι άνθρωποι των δεινών ρητόρων, ουδέ έρχεται καν εις τον νουν των να ομιλήσουν περί των κοινών συμφερόντων. Εγώ λοιπόν (ορκίζομαι εις όλους τους θεούς) θα εδίσταζον, να είσθε βέβαιοι περί τούτου, να παρουσιασθώ ως κατήγορος του Αριστοκράτους, εάν δεν ενόμιζον ότι είναι από τα πλέον αισχρά, τώρα μεν να ησυχάζω και να σιωπώ, βλέπων ανθρώπους τινάς να ετοιμάζουν διά την πόλιν πράγμα βλαβερόν, πρότερον δε, όταν έπλευσα ως τριήραρχος εις τον Ελλήσποντον να κατηγορήσω μερικούς, οι οποίοι ενόμιζον ότι σας αδικούν.