ΕΞΟΔΟΣ (απόσπασμα)

ΚΡΕΟΝΤΑΣ
Ας έρθη, ω ας έρθη,
ας φανή η πιο καλύτερη μοίρα μου εμένα
στο στερνό να με φέρη
της ζωής μου το τέρμα·
ω ας έρθη, ω ας έρθη,
να μη ξαναδώ πια άλλη μέρα.

ΧΟΡΟΣ
Αυτά μελλούμενα είναι· τωρ' ανάγκη
κάτι να γίνη για όσα έχομε μπρος μας·
για τ' άλλα έχουν την έγνοια τους εκείνοι
που πρέπει να την έχουν.

ΚΡΕΟΝΤΑΣ
Μα εγώ εκείνα
ευχήθηκα που λαχταρά η καρδιά μου.

ΧΟΡΟΣ
Καμιάν ευχή μην κάνης και δεν είναι
στο χέρι των ανθρώπων ν' αποφύγουν
τη συφορά που η μοίρα των τους γράφει.

ΚΡΕΟΝΤΑΣ
Πάρετε τον αχρείαστον
εμένα, πάρετ' απ' εδώ,
εμένα, που και σε, παιδί μου,
χωρίς να θέλω σκότωσα
και σένα τη δυστυχισμένη·
σε ποιο να στρέψω από τους δυο
να βρω αποκούμπι; πάνε μου όλα,
που τέτοια πάνω στο κεφάλι μου
ασήκωτη πήδησε μοίρα.

ΧΟΡΟΣ
Και πολύ πιο πάνω απ' όλα η φρόνηση
είναι της ευδαιμονίας το πρώτο,
και στα θεία δεν πρέπει ν' ασεβή κανείς.
Τα μεγάλα τους τα λόγια οι ξυπασμένοι
με μεγάλα τα πλερώνουνε χτυπήματα
για να βάλουν στα γεράματά τους γνώση.

ΕΞΟΔΟΣ (απόσπασμα)

ΚΡΕΟΝΤΑΣ
Ας έρθει πια και ας φανεί η πιο καλή μου μοίρα
φέρνοντας για στερνή φορά την τελευταία μέρα!
Να φτάσει πια παρακαλώ,
να μη σταυρώσω άλλη!

ΧΟΡΟΣ
Είναι μελλούμενα αυτά· για όσα μπροστά μας τώρα
κάτι πρέπει να κάνουμε· φροντίζουν άλλοι τ' άλλα.

ΚΡΕΟΝΤΑΣ
Εγώ ευχήθηκα αυτά που λαχταράει η καρδιά μου.

ΧΟΡΟΣ
Τίποτα να μην εύχεσαι· γιατί απ' τη γραμμένη
τη συμφορά οι άνθρωποι απαλλαγή δεν έχουν.

ΚΡΕΟΝΤΑΣ
Διώξτε μακριά τον άθλιο εμένα από δω πέρα,
που εσένα, γιε μου, σκότωσα, έστω χωρίς να θέλω,
κι εσένα, όμως ο τρελός. Ποιον να πρωτοκοιτάξω,
για πες μου, πού να στηριχτώ; Ό,τι κρατώ στα χέρια
συντρίμμια και ρημάγματα, και πάνω στο κεφάλι
καλπάζει μοίρα ασήκωτη, αβάσταχτος ο Χάρος.

ΧΟΡΟΣ
Η φρόνηση είναι το πρώτο καλό
για την ευτυχία. Ανάγκη στα θεία
ευσέβεια νά 'χεις. Για λόγια μεγάλα
μεγάλες πληγές οι αλαζόνες πληρώνουν·
κι αργά τα γεράματα φέρνουν τη γνώση.