Μτφρ. Δ. Αναστασόπουλος. 1911. Ξενοφώντος Κύρου Ανάβασις. Ι–ΙΙ. Αθήνα: Φέξης.
Ακούσας ταύτα ο Ηρακλείδης ετρόμαξε. Και προσελθών εις τον Σεύθην του είπε: «Ημείς, αν είμεθα φρόνιμοι, πρέπει να φύγωμεν από το μέρος αυτό, όπου ούτοι (οι Έλληνες) επικρατούν». Και, αφού ανέβησαν εις τους ίππους των, απεμακρύνθησαν φεύγοντες δρομαίοι εις το στρατόπεδόν των.
Κ' εντεύθεν αποστέλλει ο Σεύθης τον διερμηνέα του Αβροζέλμην προς τον Ξενοφώντα με την εντολήν να τον παρακαλέση να μείνη διαρκώς πλησίον του μαζή με χιλίους οπλίτας, του υπόσχεται δε να του δώση και τα παρά την θάλασσαν μέρη και όσα άλλα του είχεν ήδη υποσχεθή. Εμπιστευτικώς δε να του είπη ότι έμαθεν από τον Πολύνικον ότι, εάν (ποτέ) περιέλθη εις την εξουσίαν των Λακεδαιμονίων, θα θανατωθή ασφαλώς υπό του Θίβρωνος.
Και άλλοι δε πολλοί διεβίβαζαν τοιούτου είδους ειδήσεις εις τον Ξενοφώντα, ότι έχει δηλαδή διαβληθή εις τους Λακεδαιμονίους και ότι πρέπει να φυλάσσεται. Ο δε Ξενοφών, ακούσας ταύτα, έλαβε δύο σφάγια και, θυσιάζων αυτά εις τον Δία τον βασιλέα, τον ηρώτα ποίον εκ των δύο είναι καλλίτερον και προτερότερον: να μείνη πλησίον του Σεύθου υφ' ους όρους ούτος του επρότεινεν, ή να φύγη μαζή με το στράτευμα. Και ο Ζευς του απήντησε (του εφανέρωσε διά των σφαγίων) ότι πρέπει να φύγη.
Μτφρ. Α. Τζάρτζανος. 1938. Ξενοφώντος Κύρου Ανάβασις. Αρχαίον κείμενον, εισαγωγή, μετάφρασις, σημειώσεις. Αθήνα: Πάπυρος.
Ακούσας ταύτα ο Ηρακλείδης εφοβήθη πάρα πολύ και προσελθών εις τον Σεύθην του λέγει: «Ημείς, αν είμεθα φρόνιμοι, πρέπει να φύγωμεν από το μέρος αυτό, εις το οποίον επικρατούν οι Έλληνες». Και αφού ανέβησαν εις τους ίππους των απεμακρύνθησαν φεύγοντες προς το στρατόπεδόν των. Και από εδώ στέλλει ο Σεύθης τον διερμηνέα του Αβροζέλμην προς τον Ξενοφώντα και τον παρακαλεί να μείνη διαρκώς μαζί του με χιλίους οπλίτας και υπόσχεται να του δώση και τα παρά την θάλασσαν μέρη και όσα άλλα του είχεν ήδη υποσχεθή. Προσέθηκε δε εμπιστευτικώς ο διερμηνεύς ότι ήκουσεν ο Σεύθης από τον Πολύνικον, ότι, αν ο Ξενοφών πέση στα χέρια των Λακεδαιμονίων, θα θανατωθή υπό του Θίβρωνος. Και άλλοι πολλοί επίσης μετέδιδον τοιαύτας ειδήσεις εις τον Ξενοφώντα, ότι δηλαδή είχε διαβληθή εις τους Λακεδαιμονίους και έπρεπε να προφυλάσσεται. Ούτος δε ακούσας ταύτα, έλαβε δύο σφάγια και θυσιάζων ταύτα εις τον βασιλέα Δία ηρώτα, ποίον εκ των δύο είναι καλύτερον και συμφερώτερον, να μείνη πλησίον του Σεύθου με τους όρους, τους οποίους ούτος του επρότεινε, ή να φύγη μαζί με το στράτευμα. Και ο Ζευς τον διατάσσει να απέλθη μετά του στρατεύματος.