Εγώ, προσωπικά, θεωρώ τόσο μεγάλο αγαθό το ν' αγαπιέσαι, ώστε πιστεύω ότι τα αγαθά έρχονται μόνα τους σ' αυτόν που αγαπιέται κι από θεούς κι από ανθρώπους. Και σ' ένα τέτοιου είδους, λοιπόν, απόκτημα οι τύραννοι υστερούν περισσότερο απ' όλους. Κι αν θέλεις, Σιμωνίδη, να δεις ότι λέω την αλήθεια, αναλογίσου το εξής: Ασφαλώς οι πιο σταθερές αγάπες θεωρούνται εκείνες των γονιών για τα παιδιά τους, των παιδιών για τους γονείς, των αδελφών για τους αδελφούς, των γυναικών για τους άντρες τους, και των φίλων για τους φίλους. Αν θέλεις, λοιπόν, να σκεφτείς σε βάθος, θα διαπιστώσεις ότι οι ιδιώτες αγαπιούνται πάρα πολύ απ' όλους αυτούς∙ ενώ πολλοί τύραννοι έχουν σκοτώσει τα παιδιά τους και πολλοί έχουν χαθεί από τα χέρια των παιδιών τους· ότι πολλά αδέλφια στις τυραννίες αλληλοσκοτώθηκαν∙ ότι πολλοί τύραννοι εξοντώθηκαν από τις γυναίκες τους και τους συντρόφους τους, και μάλιστα εκείνους που θεωρούσαν τους πιο προσφιλείς τους. Πώς λοιπόν να πιστέψουμε ότι μπορούν να αγαπηθούν από κάποιον άλλον, άνθρωποι που έρχονται αντιμέτωποι τόσο πολύ με το μίσος εκείνων, οι οποίοι έχουν φυσική τάση και υποχρέωση από το νόμο να τους αγαπούν;

Εγώ θεωρώ τόσο μεγάλο αγαθό το ν' αγαπιέται κανείς, ώστε νομίζω ότι τα αγαθά επιδαψιλεύονται αυθόρμητα από τους θεούς και τους ανθρώπους σ' αυτόν που αγαπιέται. Και σ' αυτό, το τέτοιας λογής απόκτημα, οι τύραννοι μειονεκτούν περισσότερο απ' όλους. Κι αν θέλεις, Σιμωνίδη, να καταλάβεις πως λέω την αλήθεια, ας εξετάσουιμε το ζήτημα παρακάτω. Οι πιο σίγουρες βέβαια αγάπες, θεωρούνται των γονιών για τα παιδιά τους, των παιδιών για τους γονιούς, των αδελφών για τους αδελφούς, των γυναικών προς τους άντρες τους και των συντρόφων για τους συντρόφους τους. Αν, λοιπόν, θέλεις να εμβαθύνεις στο πρόβλημα, θα διαπιστώσεις ότι οι απλοί πολίτες αγαπιούνται απ' όλους αυτούς πάρα πολύ, ενώ οι τύραννοι άλλοι έχουν σκοτώσει τα παιδιά τους, άλλοι σκοτώθηκαν οι ίδιοι από τα παιδιά τους και πολλά αδέλφια τύραννοι αλληλοεξοντώθηκαν, ενώ άλλοι εξοντώθηκαν από τις γυναίκες τους ή τους συντρόφους τους, που θεωρούνταν μάλιστα επιστήθιοι φίλοι τους. Άνθρωποι, λοιπόν, που μισούνται τόσο απέραντα εκ μέρους εκείνων που από τη φύση τους έπρεπε να τους αγαπούν, υποχρεωμένοι γι' αυτό και από τους ίδιους τους φυσικούς νόμους, πώς είναι δυνατό να πιστέψουμε ότι είναι δυνατό ν' αγαπιούνται από κάποιον άλλο;