Αρμόζει δε, κύριοι δικασταί, να εκδικήσθε τον Αγόρατον διά τον φόνον των ανδρών εκείνων, όπως αρμόζει να εκδικήται και καθένας από μας. Διότι αποθνήσκοντες αφήκαν παραγγελίαν να είπουν και εις ημάς και εις σας και εις τους άλλους να εκδικούμεθα τον Αγόρατον διά τον θάνατόν των ως φονέα, και να τον βλάπτη έκαστος όσον ολίγον ή πολύ δύναται. Εάν λοιπόν είναι φανερόν ότι εκείνοι ευηργέτησαν την πόλιν και την δημοκρατίαν, πράγμα το οποίον και σεις οι ίδιοι ομολογείτε, είναι ανάγκη όλοι σεις να είσθε φίλοι και οικείοι εκείνων. Ώστε ουδόλως περισσότερον παρήγγειλαν εις ημάς από όσον παρήγγειλαν εις ένα έκαστον από σας. Ώστε ούτε οι θείοι ούτε οι ανθρώπινοι νόμοι επιτρέπουν την αθώωσιν του Αγοράτου τούτου εδώ. Σεις λοιπόν, κύριοι δικασταί, τώρα τουλάχιστον, επειδή τότε, ότε εκείνοι απέθνησκον, δεν ηδύνασθε να βοηθήσετε αυτούς διά τους περιβάλλοντας υμάς κινδύνους, τώρα, που δύνασθε, τιμωρήσατε τον φονέα εκείνων. Προσέξατε, πολίται των Αθηνών, μη διαπράξετε αδικωτάτην πράξιν. Διότι εάν θα αθωώσετε τον Αγόρατον τούτον εδώ, δεν αθωώνετε απλώς αυτόν, αλλά με την ιδίαν ακριβώς ψήφον σας καταδικάζετε εις θάνατον τους άνδρας εκείνους περί των οποίων κοινή ομολογία υπάρχει ότι ήσαν φίλοι σας. Διότι με το να αθωώσετε τον αίτιον του θανάτου εκείνων, ουδέν άλλο δείχνετε διά της τοιαύτης κρίσεώς σας παρά ότι εκείνοι δικαίως υπό τούτου εφονεύθησαν. Και τοιουτοτρόπως θα πάθουν δεινότατον πάθημα, εάν εκείνοι εις τους οποίους αφήκαν παραγγελίαν να εκδικηθούν τον Αγόρατον διά τον θάνατόν τους, διότι τους εθεώρουν φίλους, δώσουν την ιδίαν ψήφον με τους Τριάκοντα κατ' αυτών.

Δι' όνομα των Ολυμπίων θεών, κύριοι δικασταί, κατ' ουδένα τρόπον μη καταδικάσετε εις θάνατον τους άνδρας εκείνους, οι οποίοι πολλάς ευεργεσίας παρασχόντες εις σας εφονεύθησαν υπό των Τριάκοντα και του Αγοράτου δι' αυτάς ακριβώς τας προς υμάς ευεργεσίας των. Αφού λάβετε λοιπόν υπ' όψιν σας όλα τα δεινά, και τα συμβάντα εις την πόλιν, και όσα εις ένα έκαστον πολίτην συνέβησαν, όταν εφονεύθησαν εκείνοι οι άνδρες, τιμωρήσατε τον αίτιον τούτων. Έχει δε αποδειχθή εις σας εξ αρχής και από τα ψηφίσματα της βουλής και της συνελεύσεως του λαού, και από τους καταλόγους και από όλα τα άλλα ότι ο Αγόρατος είναι αίτιος του θανάτου αυτών. Προσέτι δε αρμόζει να ψηφίζετε σεις ενάντια εκείνων, τα οποία εψήφιζον οι Τριάκοντα. Οι Τριάκοντα λοιπόν τους άνδρας τούτους που ήσαν φίλοι σας τους κατεδίκασαν εις θάνατον, τους οποίους πρέπει να αθωώσετε τώρα σεις. Τον Αγόρατον δε τον ηθώωσαν, διότι εφαίνετο εις αυτούς ότι προθύμως εφόνευσε τους άνδρας τούτους. Τούτον πρέπει να καταδικάσετε. Εάν λοιπόν ψηφίζετε τα εναντία από εκείνα που εψήφιζον οι Τριάκοντα, πρώτον μεν δεν γίνεσθε ομόψηφοι με αυτούς, δεύτερον θα έχετε βοηθήσει τους φίλους σας και τρίτον εις όλους τους ανθρώπους θα φανήτε ότι εψηφίσατε σύμφωνα με τους θείους και ανθρωπίνους νόμους.

Αρμόζει σ' όλους εσάς, άνδρες δικαστές, να τιμωρήσετε τον Αγόρατο για χάρη εκείνων των ανδρών (που εκτελέστηκαν εξαιτίας του) όμοια, όπως σε κάθε ένα χωριστά από μας. Γιατί, λίγο πριν εκτελεσθούν, άφησαν εντολή σε μας και σε σας και σ' όλους τους άλλους να τιμωρήσουμε για λογαριασμό τους αυτόν εδώ τον Αγόρατο ως δολοφόνο και να τον βλάψουμε όσο πολύ ή λίγο μπορέσει ο καθένας. Αν, λοιπόν, αυτοί φανερά έχουν ευεργετήσει την πόλη ή το δημοκρατικό λαό μας, πράγμα που και εσείς το αποδέχεσθε, είναι ανάγκη όλοι εσείς να είσθε φίλοι και οικείοι προς αυτούς. Επομένως, δεν άφησαν αυτή την εντολή σε μας αλλά και σε καθένα από σας. Δεν είναι, λοιπόν, ούτε όσιο ούτε νόμιμο για σας να αθωώσετε αυτόν εδώ τον Αγόρατο. Εσείς, λοιπόν, άνδρες Αθηναίοι, τώρα δα, επειδή την εποχή που εκείνοι εκτελούνταν δε μπορούσατε να τους σώσετε λόγω της πολιτειακής εκτροπής, τώρα ακριβώς μπορείτε να εκδικηθείτε τον υπαίτιο του θανάτου τους. Σκεφθείτε καλά, άνδρες Αθηναίοι, μην κάνετε (με την απόφαση σας) το αθλιότερο από όλα τα πράγματα. Γιατί, αν αθωώσετε αυτόν εδώ τον Αγόρατο, δεν κάνετε απλά αυτό, αλλά ταυτόχρονα με την ίδια (αθωωτική σας ψήφο) καταδικάζετε σε θάνατο εκείνους τους γενναίους άνδρες, που παραδέχεστε ότι ήταν φίλοι σας. Γιατί, αθωώνοντας τον υπόλογο της θανατικής τους καταδίκης, δεν αποφασίζετε τίποτε διαφορετικό παρά ότι εκείνοι καλώς καταδικάστηκαν σε θάνατο από εκείνους. Έτσι, θα πάθαιναν τη χειρότερη ατίμωση αν, σ' όσους άφηναν εκείνοι την εντολή να εκδικηθούν για χατίρι τους, γιατί ήταν φίλοι τους, αυτοί ψηφίσουν εναντίον αυτών των ανδρών όμοια με τους τριάντα τυράννους. Σε καμιά περίπτωση, άνδρες δικαστές, στο όνομα των Ολύμπιων θεών, και με κανένα τέχνασμα ή δικαιολογία μην καταδικάσετε σε θάνατο εκείνους τους άνδρες, που, αν και έκαναν πολλές και μεγάλες ευεργεσίες, εκτελέστηκαν από τους τριάντα τυράννους και από αυτόν εδώ τον Αγόρατο ως ανταμοιβή τους. Αφού αναπολήσετε λοιπόν όλες τις συμφορές, και αυτές που συνέβησαν στην πόλη και ιδιωτικά στον καθένα όταν έχασαν τους δικούς τους, τιμωρήστε τον υπεύθυνο γι' αυτά. Έχει αποδειχτεί, λοιπόν, σ' εσάς πανηγυρικά και από την αρχική μου κατάθεση και από τα ψηφίσματα και από όλα τα άλλα ότι ο Αγόρατος είναι ο υπαίτιος του θανάτου αυτών.

Ακόμη, ταιριάζει να ψηφίσετε εσείς αντίθετα από ό,τι αποφάσισαν οι τριάντα τύραννοι. Για όσους αυτοί καταδίκασαν σε θάνατο, εσείς να δώσετε αθωωτική ψήφο, και για όσους πάλι αυτοί αθώωσαν εσείς να ρίξετε καταδικαστική ψήφο. Οι τριάντα, λοιπόν, τύραννοι αυτούς τους γενναίους συμπολίτες μας, που ήταν κατεξοχήν φίλοι σας, τους καταδίκασαν σε θάνατο και επομένως εσείς πρέπει να τους αθωώσετε. Τον Αγόρατο όμως τον αθώωσαν, διότι φαινόταν ότι πρόθυμα οδήγησε στο θάνατο εκείνους (τους γενναίους άνδρες)· άρα αρμόζει εσείς να τον καταδικάσετε. Αν, λοιπόν, ψηφίσετε αντίθετα με τους τριάντα τυράννους, αρχικά δε θα έχετε ρίξει ίδια ψήφο μ' αυτούς και ύστερα θα έχετε βοηθήσει τους φίλους σας και, τρίτον, θα φανείτε στα μάτια όλων των ανθρώπων ότι ψηφίζετε δίκαια και όσια.