ΞΞ½Ξ± εγχείΟΞ·ΞΌΞ± του ΞΞΞ½Ο„ΟΞΏΟ… Ελληνικής ΓλΟσσας Ξ³ΞΉΞ± την υποστήΟΞΉΞΎΞ· της ελληνικής Ξ³Ξ»Οσσας στη διαχΟΞΏΞ½Ξ―Ξ± της: Ξ±Οχαία ελληνική, μεσαιωνική ελληνική, Ξ½ΞΞ± ελληνική αλλά ΞΊΞ±ΞΉ στη συγχΟΞΏΞ½ΞΉΞΊΞ® της διάσταση.
Ο Ισοκράτης έσπευσε να προλάβει τυχόν επιφυλάξεις του Φιλίππου σχετικά με τη δυνατότητά του να συμφιλιώσει τις ελληνικές πόλεις (βλ. και ΙΣΟΚΡ 5.30–38), δηλώνοντας ότι ο Μακεδόνας βασιλιάς ήταν ο μόνος που θα μπορούσε να επιτύχει κάτι τέτοιο. Παρέθεσε, μάλιστα, παραδείγματα, για να αποδείξει ότι στο παρελθόν παρουσιάστηκε συχνά το φαινόμενο οι εχθροί να μεταβληθούν σε ευεργέτες των αντιπάλων τους μετά τη λήξη του μεταξύ τους πολέμου και αναφέρθηκε στις περιπέτειες της Σπάρτης και του Άργους, για να τεκμηριώσει τον ισχυρισμό του ότι οι δύο αυτές πόλεις θα δέχονταν με ευχαρίστηση τον συμφιλιωτικό και ηγετικό ρόλο του Φιλίππου, ώστε να απαλλαγούν από τις δυσχέρειες που τις ταλάνιζαν.
© 2006 - 2008 Centre for the Greek Language | Copyright | Terms of Use |