Νομίζω δε ότι σεις τότε θα ωργίζεσθε όσον αρμόζει εις την υπόθεσιν αυτήν, αν ηθέλετε εξετάσει βαθιά πόσον μεγαλύτερον είναι το αδίκημα τούτο από τα άλλα. Θα εύρετε δηλαδή ότι αι μεν άλλαι αδικίαι βλάπτουν ένα μικρόν μέρος της ζωής, η δε κακοποίησις καταστρέφει τα πάντα, και ότι πολλαί μεν οικογένειαι εξ αιτίας αυτής ηφανίσθησαν, πολλαί δε πόλεις ανεστατώθησαν.

Αλλά ποία η ανάγκη να χάνω την ώραν μου αναφέρων τας συμφοράς των άλλων; Επειδή εμείς οι ίδιοι είδομεν δύο φοράς μέχρι τώρα να καταργήται η δημοκρατία και δύο φοράς εχάσαμεν την ελευθερίαν μας όχι από εκείνους οι οποίοι ημπορεί να κατηγορηθούν διά τας άλλας των πανουργίας, αλλά εξ αιτίας αυτών που περιφρονούν τους νόμους και που θέλουν να είναι δούλοι εις τους εχθρούς και να κακοποιούν τους συμπολίτας των. Ένας εκ τούτων τυγχάνει να είναι και αυτός (εδώ). Διότι και αν είναι νεώτερος από εκείνους οι οποίοι τότε κατέλαβον την εξουσίαν, πάντως έχει τον χαρακτήρα που διεμορφώθη από το πολίτευμα εκείνο. Επειδή οι τέτοιοι τύποι είναι που παρέδωσαν μεν τον στρατόν μας εις τους εχθρούς, εγκρέμισαν δε από θεμελίων τα τείχη της πατρίδος, εφόνευσαν δε χιλίους πεντακοσίους συμπολίτας χωρίς να τους δικάσουν.

Αυτά όταν ενθυμηθήτε, είναι φυσικόν να επιδιώκετε να τιμωρήτε όχι μόνον εκείνους οι οποίοι τότε έβλαψαν, αλλά και εκείνους που θέλουν τώρα να φέρουν την πατρίδα εις την ιδίαν κατάστασιν· και τόσον περισσότερον εκείνους οι οποίοι υπάρχει υποψία ότι θα γίνουν κακοί, παρά εκείνους που έχουν αδικήσει προηγουμένως, όσον βεβαίως είναι προτιμότερον να εύρετε τρόπον να αποφευχθούν αι μελλοντικαί συμφοραί παρά να τιμωρήσετε διά πράξεις αι οποίαι έχουν γίνει πλέον. Και μη περιμένετε μέχρις ότου βλάψουν ολόκληρον την πατρίδα, αφού συγκεντρωθούν και εύρουν κατάλληλον στιγμήν, αλλά με την αφορμήν με την οποίαν θα σας παραδοθούν, με αυτήν να τους τιμωρήτε, νομίζοντες ότι έχετε εύρημα όταν συλλάβετε κανένα να έχη δείξει όλην του την κακίαν εις μικροζητήματα. Διότι πάρα πολύ καλόν μεν θα ήτο αν υπήρχε κάποιο άλλο σημάδι εις τους κακούς ανθρώπους, ώστε να τους τιμωρούμεν προηγουμένως, προτού δηλαδή αδικηθή (υπ' αυτών) κανένας από τους πολίτας· επειδή όμως δεν είναι δυνατόν να τους καταλάβωμεν προτού μερικοί κακοποιηθούν υπ' αυτών, πρέπει τουλάχιστον όταν τους γνωρίσωμεν, όλοι να τους μισούμεν και να τους θεωρούμεν κοινούς εχθρούς.

Έχω ακόμα την ιδέα, ότι το πράγμα τότε θα σας κινήση, όσο αξίζει, την οργή, όταν υπολογίσετε με το νου σας, πόσο μεγαλύτερο είναι τούτο το παράπτωμα από τα άλλα. Θα βρήτε δηλαδή, ότι τα μεν άλλα αδικήματα προξενούν βλάβη σε μικρό μέρος του βίου, ενώ η προσβολή καταστρέφει το σύνολο και ότι πολλές οικογένειες εξωντώθηκαν εξ αιτίας της και πολλές πόλεις ρημάχτηκαν.

Και γιατί να χάνω τον καιρό μου εξιστορώντας τις συμφορές των άλλων; Εμείς οι ίδιοι δηλαδή εζήσαμε για να ιδούμε να καταλύεται δυο φορές το δημοκρατικό πολίτευμα και δυο φορές εχάσαμε την ελευθερία μας όχι εξ αιτίας εκείνων που είναι ένοχοι για άλλα εγκλήματα, παρά εξ αιτίας εκείνων που περιφρονούν τους νόμους και θέλουν να είναι δούλοι των εχθρών μας και να εξευτελίζουν τους συμπολίτες τους. Ένας απ' αυτούς είναι και ο κύριος από δω. Διότι, αν και είναι νεώτερος από το τότε πολιτικό καθεστώς, αλλά το χαρακτήρα του τουλάχιστο τον επήρε από εκείνο το πολίτευμα. Διότι οι άνθρωποι που έχουν αυτό το φυσικό είναι που παρέδωσαν τη δική μας δύναμη στους εχθρούς μας, που κατέσκαψαν τα τείχη της πατρίδος και που εξετέλεσαν χωρίς να τους δικάσουν, χίλιους πεντακόσιους πολίτες.

Αυτά καλά είναι να τα θυμάστε και να τιμωρήτε όχι μόνο εκείνους που έφεραν τότε την καταστροφή, παρά και τούτους που θέλουν σήμερα να φέρουν την πόλιν στην ίδια κατάντια, και περισσότερο από κείνους που περιέπεσαν παλαιότερα εις σφάλματα, αυτούς που υπάρχουν πιθανότητες ότι θα γίνουν κακοί πολίτες, τόσο μάλλον όσο είναι βέβαια προτιμότερο να βρη κανένας τρόπο ν' αποτρέψη τα μέλλοντα κακά, παρά να τιμωρήση ανθρώπους για τα όσα ήδη έχουν γίνει. Και να μη περιμείνετε, ως που να συνεννοηθούν, και να βρουν ευκαιρία να βλάψουν ολόκληρη την πόλιν, παρά με όποια αφορμή πέσουν στα χέρια σας, γι' αυτήν να τους τιμωρήτε και να το θεωρήτε ευτύχημα, όταν ανακαλύψετε κάποιον, ότι σε μικροζητήματα επέδειξε όλη του την κακία. Το καλύτερο χωρίς αμφιβολία θα ήταν αν οι πονηροί άνθρωποι είχαν κάποιο άλλο διακριτικό σημάδι, ώστε πριν προλάβουν ν' αδικήσουν ένα πολίτη, να τιμωρούνται. Επειδή όμως δεν είναι δυνατόν να τους καταλάβη κανένας, παρά όταν πάθη απ' αυτούς, τουλάχιστο, όταν βέβαια ανακαλυφθούν, τότε όλος ο κόσμος πρέπει να τους μισή και να τους θεωρή εχθρούς της κοινωνίας.