[7.32.1] Οι πρέσβεις, οι οποίοι, μετά την άλωσιν του Πλημμυρίου, απεστάλησαν, ως ήδη ελέχθη, εις τας πόλεις της Σικελίας, έπεισαν μερικάς εξ αυτών ν' αποστείλουν ενισχύσεις, τας οποίας συγκεντρώσαντες, επρόκειτο να οδηγήσουν εις τας Συρακούσας. Αλλ' ο Νικίας, πληροφορηθείς εγκαίρως περί τούτου, διεμήνυσε προς τους συμμάχους των Αθηναίων Σικελούς, τους Κεντόριπας, τους Αλικυαίους και άλλους, οι οποίοι εδέσποζαν της οδού, δια της οποίας αι ενισχύσεις αύται έμελλαν να διέλθουν, να μη επιτρέψουν εις αυτούς την διάβασιν, αλλά να συγκεντρωθούν και τους εμποδίσουν. Και δεν επεχείρουν να διέλθουν δι' άλλης οδού, επειδή οι Ακραγαντίνοι δεν τους επέτρεπαν να περάσουν δια του εδάφους των. [7.32.2] Ενώ δ' αι ενισχύσεις των Σικελιωτών ήσαν καθ' οδόν, οι Σικελοί, συμμορφούμενοι προς την αίτησιν των Αθηναίων, έστησαν ενέδραν και επιπεσόντες κατ' αυτών αιφνιδιαστικώς, ενώ εβάδιζαν άνευ προφυλάξεων, εφόνευσαν οκτακοσίους περίπου και όλους τους πρέσβεις, πλην του Κορινθίου, ο οποίος, τεθείς επί κεφαλής των διαφυγόντων, χιλίων πεντακοσίων περίπου, ωδήγησεν αυτούς εις τας Συρακούσας.

[7.33.1] Κατά τας ιδίας περίπου ημέρας, έφθασεν εκ Καμαρίνης, ενίσχυσις πεντακοσίων οπλιτών, τριακοσίων ακοντιστών και τριακοσίων τοξοτών. Και οι κάτοικοι της Γέλας έστειλαν πέντε πολεμικά σκάφη, τετρακοσίους ακοντιστάς και διακοσίους ιππείς. [7.33.2] Διότι, πλην των Ακραγαντίνων, οι οποίοι άλλωστε έμεναν ουδέτεροι, ολόκληρος σχεδόν η άλλη Σικελία, η οποία προηγουμένως παρηκολούθει επιφυλακτική την πορείαν των γεγονότων ενώθη ήδη εις βοήθειαν των Συρακουσίων εναντίον των Αθηναίων.

[7.33.3] Οι Συρακούσιοι, μετά την καταστροφήν που υπέστησαν εις την χώραν των Σικελών, ανέβαλαν επί τινα χρόνον πάσαν κατά των Αθηναίων επίθεσιν. Ο Δημοσθένης, εξ άλλου, και ο Ευρυμέδων, επειδή ο στρατός, τον οποίον συνεκέντρωσαν εκ της Κερκύρας και εκ της Στερεάς, ήτο ήδη έτοιμος, διεπεραιώθησαν, με όλας τας δυνάμεις των, δια του Ιονίου πελάγους εις το ακρωτήριον της Ιαπυγίας. [7.33.4] Εκείθεν πάλιν εκκινήσαντες, προσήγγισαν εις τας Χοιράδας νήσους της Ιαπυγίας, και αφού παρέλαβαν εκατόν πεντήκοντα Ιάπυγας ακοντιστάς, εκ της φυλής των Μεσσαπίων, και ανενέωσαν παλαιάν φιλίαν προς τον Άρταν, εγχώριον ηγεμόνα, ο οποίος τους παρεχώρησε τους ακοντιστάς συνέχισαν τον πλουν και έφθασαν εις το Μεταπόντιον της Ιταλίας. [7.33.5] Και αφού παρέλαβαν τριακοσίους ακοντιστάς και δύο τριήρεις, που έπεισαν τους Μεταποντίους να τους παραχωρήσουν, επικαλούμενοι την προς αυτούς συμμαχίαν, κατέπλευσαν εις τους Θουρίους, πλέοντες παρά την ακτήν. Εκεί ευρήκαν, ότι η αντίθετος προς τους Αθηναίους μερίς είχεν εκπέσει της αρχής, συνεπεία στάσεως. [7.33.6] Και θέλοντες να προβούν εις συγκέντρωσιν και επιθεώρησιν ολοκλήρου του στρατού, δια να βεβαιωθούν, ότι κανείς δεν έλειπε, και δοκιμάσουν να επιτύχουν την μετά ζήλου συμμετοχήν των Θουρίων εις την εκστρατείαν και την σύναψιν επιθετικής και αμυντικής προς αυτούς συμμαχίας, τώρα που η καλή των τύχη είχε φέρει την πτώσιν της αντιθέτου των μερίδος, παρέμειναν εκεί επί τινα χρόνον, προς τον σκοπόν τούτον.

[7.32.1] Τον ίδιο καιρό, οι πρέσβεις που είχανε φύγει από τις Συρακούσες αφού κυριεύτηκε το Πλημύριο, και πάει στις διάφορες πολιτείες, τις έπεισαν να συμμαχήσουνε μαζί τους, κι αφού μάζεψαν κάμποσο στρατό, ετοιμάζονταν να τον οδηγήσουνε στις Συρακούσες· το 'μαθε ο Νικίας πριν ξεκινήσουν, και μήνυσε στους Σικελούς που κατοικούσανε στα περάσματα, και που ήτανε σύμμαχοι των Αθηναίων τους Κεντόριπες και τους Αλικαίους και μερικούς άλλους, να μην επιτρέψουνε στους εχτρούς να περάσουν, αλλά να συγκεντρωθούν για να τους εμποδίσουν· γιατί από άλλο δρόμο ούτε θα δοκίμαζαν να πάνε, αφού οι Ακραγαντίνοι δεν τους έδιναν την άδεια να διασχίσουν το έδαφός τους. [7.32.2] Ενώ λοιπόν οι Σικελιώτες βρίσκονταν κι όλας στο δρόμο, τους έστησαν οι Σικελοί καρτέρι, όπως τους είχαν παρακαλέσει οι Αθηναίοι και πέφτοντας απάνω τους ξαφνικά εκεί που δε φυλάγονταν, σκότωσαν κάπου οχτακόσιους, καθώς κι όλους τους πρέσβεις, εξόν από ένα Κορίνθιο· αυτός κατάφερε να οδηγήσει όσους γλύτωσαν, που ήταν απάνω–κάτω χίλιοι πεντακόσιοι, στις Συρακούσες.

[7.33.1] Την ίδια σχεδόν εβδομάδα έφτασαν ενισχύσεις από την Καμάρινα, πεντακόσιοι βαριά αρματωμένοι στρατιώτες, κι από τρακόσιοι ακοντιστές και σφεντονήτες· έστειλαν βοήθεια και οι Γελώοι για το ναυτικό, πέντε καράβια, και τετρακόσιους ακοντιστές και διακόσιους καβαλλάρηδες. [7.33.2] Κόντευε τώρα ολόκληρη η Σικελία (εκτός από τους Ακραγαντίνους που δεν είχαν συμμαχήσει με κανέναν από τους δύο) όλοι οι άλλοι όμως, που κοίταζαν προτήτερα γύρω τους μ' επιφύλαξη να ιδούν πού θα έκλινε η νίκη, συσπειρώθηκαν τώρα μαζί με τους Συρακουσίους και τους ενίσχυαν ενάντια στους Αθηναίους.

[7.33.3] Οι Συρακούσιοι πάλι, όταν έπαθαν τη συμφορά στη χώρα των Σικελών, συγκρατήθηκαν και δεν πήγαν κατ' ευθείαν να χτυπήσουν τους Αθηναίους· κι ο Δημοσθένης κι ο Ευρυμέδων, που τους ήταν τώρα έτοιμος ο στρατός, τόσο από την Κέρκυρα όσο κι από την απέναντι στεριά, διέσχισαν το Ιόνιο πέλαγος με ολόκληρο το εκστρατευτικό σώμα κ' έφτασαν στο ακρωτήρι την Ιαπυγία· [7.33.4] ξεκινώντας ύστερα από κει, πήγαν κι άραξαν στα νησιά Χοιράδες, που ανήκουνε στην Ιαπυγία, μπάρκαραν κάπου εκατόν πενήντα Ιάπυγες ακοντιστές της Μεσσαπίας φυλής κι ανανέωσαν κάποια παλιά συνθήκη φιλίας με τον Άρτα, που όντας αρχηγός τους, τους προμήθεψε και τους ακοντιστές, κ' ύστερα έφυγαν και πήγαν στο Μεταπόντιο της Ιταλίας. [7.33.5] Κ' έπεισαν τους Μεταποντίους, σύμφωνα με την παλιά συμμαχία, να στείλουνε μαζί τους τρακόσιους ακοντιστές και δυο πολεμικά· κι αφού τα παρέλαβαν κι αυτά, αρμένισαν γιαλό–γιαλό, ώσπου έφτασαν στους Θουρίους· εκεί βρήκαν πως είχε τελευταία γίνει εσωτερική επανάσταση, που είχε ανατρέψει όσους εναντιώνονταν στους Αθηναίους· [7.33.6] κ' επειδή ήθελαν, μαζεύοντας ολόκληρο το στράτευμα επί τόπου, να ιδούν, κάνοντας επιθεώρηση, αν είχε μείνει κανείς πίσω, καθώς και να πείσουν τους Θουρίους να πάρουνεμέρος στην εκστρατεία με όσο γινόταν περισσότερο ζήλο, και μια και τα πράματα είχανε γυρίσει κατά τύχη με το μέρος τους, να κάνουν τους Θουρίους να συνάψουν ολοκληρωτική συμμαχία με τους Αθηναίους, να 'χουν δηλαδή τους ίδιους φίλους και τους ίδιους εχτρούς, έμεναν εκεί κ' έβαλαν μπρος αυτές τις ενέργειες.