Μτφρ. Α. Τυφλόπουλος – Επιμ. Δ. Ιακώβ. 2006. Στο Ανθολόγιο Αρχαίων Ελληνικών Κειμένων. Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.

Η παράκληση που θα σας υποβάλλουμε, κύριοι δικαστές, να μας ακούσετε με ευνοϊκή διάθεση, καθώς παίρνουμε με τη σειρά μας τον λόγο, είναι δίκαιη, αφού γνωρίζετε ότι είμαστε τελείως άπειροι, και παρότι έχουμε εισέλθει εδώ και πολύ καιρό στο χρηματιστηριακό σας κέντρο και έχουμε συνάψει πολλές συμφωνίες με πολλούς, δεν παρουσιαστήκαμε ποτέ έως τώρα ενώπιόν σας για καμιά δίκη, ούτε ως κατήγοροι ούτε ως κατηγορούμενοι από τρίτους. Ούτε και τώρα, να είστε βέβαιοι, Aθηναίοι, θα υποβάλαμε μήνυση στον Φορμίωνα, αν θεωρούσαμε ότι τα χρήματα που του δανείσαμε χάθηκαν μαζί με το πλοίο που βυθίστηκε· δεν είμαστε τόσο αδιάντροποι ούτε τόσο άπειροι σε ζητήματα οικονομικών απωλειών. Επειδή, όμως, πολλοί μας μέμφονταν, και ιδίως όσοι είχαν βρεθεί στον Βόσπορο μαζί με τον Φορμίωνα, οι οποίοι ακριβώς ήξεραν ότι αυτός δεν έχασε τα χρήματα μαζί με το πλοίο, θεωρήσαμε ότι είναι ντροπή να μην υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας που έχουν υποστεί βλάβη από αυτόν.

Μτφρ. Κ.Θ. Αραπόπουλος. 1962. Δημοσθένους Ιδιωτικοί Λόγοι. Προς Απατούριον παραγραφή, Προς Φορμίωνα περί δανείου, Προς την Λακρίτου παραγραφήν. Αρχαίον κείμενον, εισαγωγή, μετάφρασις, σημειώσεις. Αθήνα: Πάπυρος.

[1] Θα σας παρακαλέσωμεν, άνδρες δικασταί, δίκαια, δηλαδή να μας ακούσετε με ευμένειαν, όταν ομιλώμεν καθ' ένας με την σειράν του, έχοντες υπ' όψιν σας, ότι είμεθα εντελώς άπειροι των δικαστικών αγώνων και επί πολύν χρόνον εισερχόμενοι εις την αγοράν σας και έχοντες πολλάς χρηματικάς συναλλαγάς με πολλούς, ποτέ έως τώρα δεν παρουσιάσθημεν εις το δικαστήριόν σας διά καμμίαν δίκην, ούτε κατηγορούντες άλλους, ούτε κατηγορούμενοι από άλλους. [2] Και σήμερον να είσθε βέβαιοι, άνδρες δικασταί, ότι, εάν ενομίζομεν ότι εχάθησαν τα χρήματα, τα οποία εδανείσαμεν εις τον Φορμίωνα, μαζί με το πλοίον, ποτέ δεν θα εφέραμεν τον Φορμίωνα προ της δικαιοσύνης, διότι δεν είμεθα τόσον αναίσχυντοι δανεισταί· εξ άλλου γνωρίζομεν τι σημαίνει να χάνωμεν χρήματα. Αλλ' επειδή πολλοί μάς εκάκιζον και κυρίως από εκείνους που είχον παραμείνει εις τον Βόσπορον μαζί με τον Φορμίωνα και εγνώριζον ότι τα χρήματα δεν εχάθησαν μαζί με το πλοίον, θα ενομίζομεν ότι είναι δειλία να μη βοηθήσωμεν τους εαυτούς μας αδικουμένους.