Ίσως κανείς σας, Aθηναίοι, δεν έχει μέχρι στιγμής αναρωτηθεί για ποιον λόγο άραγε όσοι δυστυχούν μελετούν καλύτερα τα ζητήματα από ό,τι όσοι ευτυχούν. Aυτό γίνεται όχι για κανέναν άλλον λόγο, αλλά επειδή συμβαίνει οι τελευταίοι ούτε να φοβούνται κάτι ούτε, αν κάποιος κάνει λόγο για συμφορές, να θεωρούν ότι ταιριάζουν στην περίπτωσή τους, ενώ οι πρώτοι, καθώς δεν έχουν απομακρυνθεί από τα σφάλματα, όταν φτάνουν στη δυστυχία, συμπεριφέρονται συνετά και με μέτρο. Aυτό, λοιπόν, που χαρακτηρίζει τους στοχαστικούς ανθρώπους είναι ότι όταν απολαμβάνουν την εξαιρετική εύνοια της τύχης, τότε επιδεικνύουν μεγαλύτερο ζήλο να είναι συνετοί· γιατί τίποτε δεν είναι τόσο φοβερό ούτε σε όσους προφυλάσσονται ώστε να μην μπορεί κανείς να προστατευθεί από αυτό, ούτε σε όσους αδιαφορούν ώστε να υποστούν κάτι που δεν το περιμένουν. Aυτά τα λέω όχι για να σας τρομάξω αναιτιολόγητα αλλά για μην δείξετε αδιαφορία, εξαιτίας της παρούσας ευημερίας, στο άκουσμα συμφορών, οι οποίες θα επέλθουν, αν δεν σκεφθείτε τα ζητήματα εκ των προτέρων, αλλά να προστατεύσετε τον εαυτό σας χωρίς να υποστείτε δοκιμασίες, όπως αρμόζει σε όσους ισχυρίζονται βέβαια ότι δεν τους συναγωνίζεται κανείς στη σύνεση.

^[1] Ίσως κανείς ποτέ έως τώρα δεν εξήτασεν, άνδρες Αθηναίοι, διατί οι δυστυχούντες σκέπτονται ορθότερον των ευτυχούντων διά τας υποθέσεις. Τούτο δε δεν οφείλεται πουθενά αλλού παρά εις το ότι εις μεν τους ευτυχούντας συμβαίνει και να μη φοβούνται καθόλου και να μη νομίζουν ως αρμόζοντα εις τους εαυτούς των εκείνα, τα οποία ήθελε τις νομίσει φοβερά· τουναντίον οι δυστυχούντες ευρισκόμενοι πλησίον εις τα σφάλματα, οσάκις φθάνουν εις την δυστυχίαν, συμβαίνει να είναι σώφρονες και κόσμιοι ως προς τα λοιπά. ^[2] Λοιπόν είναι ίδιον σοβαρών ανθρώπων, όταν η τύχη είναι πολύ ευνοϊκή προς αυτούς, τότε να δεικνύουν μεγαλύτερον ζήλον να φανούν σώφρονες· διότι δι' ανθρώπους φυλαττομένους δεν είναι τίποτε τόσον φοβερόν, ώστε να μη δύνανται να προφυλαχθούν από αυτό, ούτε δι' αμελείς ανθρώπους είναι απροσδόκητον να πάθουν κάτι. Λέγω δε ταύτα ουχί διά να σας εκφοβίσω ματαίως, αλλ' ίνα μη ένεκα της παρούσης ευτυχίας καταφρονήτε να ακούετε τα φοβερά, τα οποία ήθελον συμβή, εάν δεν ηθέλετε φροντίσει περί των υποθέσεων, και ίνα χωρίς να υποστήτε συμφοράς, προφυλαχθήτε, όπως ακριβώς αρμόζει εις σας, οι οποίοι ισχυρίζεσθε ότι δεν υστερείτε κανενός άλλου ως προς την σωφροσύνην.