Μτφρ. Γ. Κορδάτος. [1939] χ.χ. Δημοσθένης. Ι, Περί του Στεφάνου. Εισαγωγή, μετάφραση, σχόλια. Αθήνα: Ζαχαρόπουλος.

[145] Ο Φίλιππος λοιπόν (πρέπει να το γνωρίζετε) δεν ημπορούσε να δώση τέλος εις τον εναντίον σας πόλεμον, ούτε να απαλλαγή από αυτόν, εάν δεν τα κατάφερνε να κάμη τους Θηβαίους και τους Θεσσαλούς εχθρούς της πόλεώς μας. Αλλά και πάλιν, αν και οι δικοί σας στρατηγοί διεξήγαγον τον κατά του Φιλίππου πόλεμον κακώς και κατά τρόπον άθλιον, όμως από τον πόλεμον αυτόν και από τους ατάκτους αναρίθμητα κακά επάθαινεν ούτος. Διότι από τα προϊόντα της χώρας του δεν ήτο δυνατόν να γίνη ουδεμία εξαγωγή και ούτε πάλιν εισαγωγή των όσων είχεν ανάγκην. [146] Ούτε δε τότε ήτο κατά θάλασσαν ισχυρότερος από σας, ούτε και εις την Αττικήν ημπορούσε να εισβάλη, διότι ούτε οι Θεσσαλοί θα τον ακολουθούσαν, ούτε οι Θηβαίοι θα τον άφηναν να περάση διά μέσου της χώρας των. Συνέβαινε δε, μολονότι ο Φίλιππος ενίκα κατά τον πόλεμον τούτον, τους εναντίον του αποστελλομένους εκ μέρους σας στρατηγούς ―ποίους δεν το εξετάζω― ένεκα αυτής της τοποθεσίας και των δυσχερειών τας οποίας συνήντα και εις την Μακεδονίαν και εις την Αττικήν, να τα φέρνη πολύ στενά. [147] Εάν λοιπόν ένεκα της ιδικής του έχθρας προς ημάς, προσπαθούσε να καταφέρη ή τους Θεσσαλούς ή τους Θηβαίους να εκστρατεύσουν (μαζί του), εναντίον σας, ήξευρε πως κανένας δεν θα του έδιδε σημασίαν. Αν όμως υιοθετών τας προφάσεις δυσαρεσκείας που είχαν από κοινού ούτοι εναντίον μας κατώρθωνε να γίνη αρχηγός (των Αμφικτιόνων), ήλπιζεν ότι ήτο ευκολώτερον τους μεν να εξαπατήση, τους δε να πείση. Τι λοιπόν επιχειρεί; Επιχειρεί ―παρατηρήσατε πόσον ταιριαχτά με τους σκοπούς του ενήργησε― να προκαλέση πόλεμον μεταξύ των Αμφικτιόνων και να φέρη ανακατοσούραν εις το εν Πυλαία συνέδριόν των, επειδή ενόμιζε ότι διά την κατάπαυσιν του πολέμου και διά να επέλθη η τάξις εις το συνέδριον των Αμφικτιόνων, θα τον εχρειάζοντο. [148] Λοιπόν εάν μεν τούτο το εισηγείτο κανείς εκ των υπ' αυτού αποστελλομένων ιερομνημόνων ή συμμάχων του, ενόμιζε ότι και οι Θηβαίοι και οι Θεσσαλοί θα τον υπωπτεύοντο και ότι θα απείχον πάσης ενεργείας. Εάν όμως την εισήγησιν την έκαμε Αθηναίος, και μάλιστα αντιπρόσωπος δικός σας, οι οποίοι είσθε εχθροί του, ευκόλως θα εξηπάτα τους συνέδρους. Πράγμα που έγινε. Πώς λοιπόν τα κατάφερε; Να πώς: Εξαγοράζει τούτον εδώ (τον Αισχίνην).

Μτφρ. Γ.Α. Πλατής. 1974. Δημοσθένους Υπέρ Κτησιφώντος, Περί του Στεφάνου. Πρόλογος, εισαγωγή, μετάφραση, σχόλια. Αθήνα.

[145] Ο Φίλιππος, δεν ηδύνατο να τερματίση τον εναντίον σας πόλεμον, ουδέ να απαλλαγή αυτού, εάν δεν έκαμεν εχθρούς της πόλεως τους Θηβαίους, και τους Θεσσαλούς· αλλά, αν και οι στρατηγοί μας διεξήγον τον πόλεμον αθλίως και κακώς, ούτος όμως έπασχε πλείστα κακά από αυτόν τούτον τον πόλεμον, και από τους πειρατάς. Διότι, ούτε εξήγετο τίποτε εκ των εν τη χώρα παραγομένων, ούτε εισήγετο εξ όσων είχεν ανάγκην.

[146] Ούτε δε κατά θάλασσαν ήτο τότε ισχυρότερος από σας, ούτε ηδύνατο να έλθη εις την Αττικήν, διότι ούτε οι Θεσσαλοί τον ηκολούθουν, ούτε οι Θηβαίοι επέτρεπον να διέλθη. Συνέβαινε δε εις αυτόν, αν και ενίκα τους οποιουσδήποτε στρατηγούς, τους οποίους εστέλατε εναντίον του (τούτο βεβαίως το αφίνω), να κακοπαθή ένεκα αυτής ταύτης της φύσεως των τόπων, και των εκατέρωθεν μέσων.

[147] Εάν λοιπόν, ένεκα της ιδικής του έχθρας, επεχείρει να πείση ή τους Θεσσαλούς, ή τους Θηβαίους, να βαδίσουν μαζί του εναντίον σας, επίστευε, ότι κανείς δεν θα τον επρόσεχε. Εάν όμως, έχων ως πρόσχημα τας κοινάς υποθέσεις εκείνων, εκλεγή αρχιστράτηγος, ήλπιζεν ότι ευκολώτερα, άλλους μεν θα εξηπάτα, άλλους δε θα έπειθε. Τι κάμνει λοιπόν; Επιχειρεί, (ιδέτε πόσον τεχνηέντως), να διεγείρη πόλεμον και ταραχήν μεταξύ των Αμφικτυόνων κατά την σύνοδον της Πυλαίας, διότι υπέθετεν ότι, διά ταύτα, θα ελάμβανον αμέσως την ανάγκην του. [148] Και εάν μεν εισηγείτο τούτο, κάποιος ή εκ των παρ' αυτού αποστελλομένων ιερομνημόνων, ή εκ των παρά των συμμάχων εκείνου, ενόμιζεν, ότι και οι Θηβαίοι, και οι Θεσσαλοί, και πάντες, θα υπωπτεύοντο το πράγμα, και θα επροφυλάσσοντο, εάν όμως εκείνος που θα κάμη τούτο, ήτο Αθηναίος και από σας τους εχθρούς του, ευκόλως θα τους εξαπατήση· όπερ συνέβη. Πώς λοιπόν κατώρθωσε ταύτα; Μισθώνει αυτόν εδώ.