Μτφρ. Κ.Θ. Αραπόπουλος. 1959–60. Δημοσθένους Περί της Παραπρεσβείας. Αρχαίο κείμενο, εισαγωγή, μετάφραση, σημειώσεις. Ι–ΙΙ. Αθήνα: Πάπυρος.

[131] Λοιπόν ανεχώρησε παρά τον νόμον, ο οποίος ορίζει ως ποινήν διά την πράξιν ταύτην τον θάνατον· μεταβάς δε εκεί απεδείχθη ολοφάνερα ότι έπραξεν άλλας πράξεις αξίας θανάτου· αλλά και διά τας προηγουμένας πράξεις και την πρεσβείαν του προς όφελος των ανθρώπων τούτων, δικαίως θα του επεβάλλετο η ποινή του θανάτου. Σκεφθήτε τώρα ποία θα είναι η ποινή, της οποίας η σημασία θα είναι ίση προς τας πράξεις ταύτας. [132] Διότι πώς δεν είναι επονείδιστον, άνδρες Αθηναίοι, εν ονόματι μεν της πόλεως όλοι σας και όλος ο λαός να επικρίνετε όλα όσα προήλθoν εκ της ειρήνης, και να μη θέλετε να μετάσχητε της Αμφικτυονίας και να οργίζεσθε και να δεικνύετε δυσπιστίαν κατά του Φιλίππου, διότι αι πράξεις του ήσαν ασεβείς και φοβεραί και άδικοι και αντίθετοι προς τα συμφέροντά σας, αλλ' όταν εισέλθετε εις το δικαστήριον διά να ζητήσετε ευθύνας διά τας πράξεις αυτάς, αφού ωρκίσθητε να υποστηρίξετε την πόλιν, αυτόν που είναι όλων των κακών τούτων αίτιος και τον οποίον συνελάβετε επ' αυτοφώρω να πράττη ταύτα, τούτον να τον αθωώσητε;

[133] Και ποίος εκ των άλλων πολιτών, μάλλον δε εξ όλων των Ελλήνων, δεν ήθελε σας κατηγορήσει, εάν σας έβλεπε να οργίζεσθε εναντίον του Φιλίππου, ο οποίος διά να υποκαταστήση την ειρήνην εις τον πόλεμον, ηγόραζε τα μέσα της εκτελέσεως παρά των πωλούντων ταύτα, πράττων πράξιν αξίαν πολλής συγγνώμης, σεις δε να αθωώνετε αυτόν εδώ, ο οποίος τόσον αισχρώς επώλησεν όσα σας ανήκον και μάλιστα όταν οι νόμοι ορίζουν αυστηροτάτας ποινάς εναντίον εκείνου ο οποίος πράττει ταύτα;

Μτφρ. Κ.Θ. Αραπόπουλος & Γ.Φ. Παπαλεξανδρής. χ.χ.Δημοσθένης. Λόγοι. III, Περί της παραπρεσβείας. Εισαγωγή, μετάφραση, σχόλια. Αθήνα: Ζαχαρόπουλος.

[131] Λοιπόν ανεχώρησε μεν κατά τον νόμον, ο οποίος διατάσσει η ποινή των τοιούτων εγκλημάτων να είναι ο θάνατος· ελθών δε εκεί έπραξεν επιδεικτικά και άλλας πράξεις αξίας θανάτου· αλλά και αι προηγούμεναι πράξεις του ως πρεσβευτού δικαίως θα τον κατεδίκαζαν εις θάνατον. Σκεφθήτε τώρα ποία θα είναι η ποινή, η οποία θα έχη τόσην αξίαν ώστε να φαίνεται ανταξία τόσων μεγάλων αδικημάτων. [132] Διότι πώς δεν είναι εντροπή, ω άνδρες Αθηναίοι, δημοσία μεν όλοι σεις και όλος ο λαός να κατηγορή τα γεγονότα, τα οποία προήλθον εκ της ειρήνης, και ούτε να θέλετε να μετέχετε εις τας αμφικτυονικάς αποφάσεις, να οργίζεσθε δε εναντίον του Φιλίππου και να τον υποπτεύετε, διότι τοιαύται πράξεις ήσαν και ασεβείς και φοβεραί και άδικοι και ασύμφοροι εις σας, αφού δε εισήλθετε εις το δικαστήριον διά να δικάσετε τας ευθύνας διά τας πράξεις ταύτας, αφού ωρκίσθητε να κρίνετε υπέρ του συμφέροντος της πόλεως, τον αίτιον όλων των συμφορών, τούτων, τον οποίον συνελάβετε επ' αυτοφώρω να πράττη ταύτα,τούτον να τον αθωώσετε! [133] Και ποίος από τους άλλους πολίτας, μάλλον δε από όλους τους Έλληνας, δεν ήθελε δικαίως σας κατηγορήσει, βλέπων να οργίζεσθε μεν σεις εναντίον του Φιλίππου, ο οποίος θέλων να αντικαταστήση τον πόλεμον με την ειρήνην ηγόραζε τα μέσα της εκτελέσεως παρά των πωλούντων αυτά, κατορθώνων πράγμα διά το οποίον θα ετύγχανε πολλής συγγνώμης, αυτόν εδώ δε να αθωώνετε, ο οποίος τα ιδικά σας τόσον αισχρώς επώλησεν, ενώ οι νόμοι ορίζουν τας εσχάτας ποινάς δι' εκείνους, οι οποίοι πράττουν ταύτα.