Αρχικά ο συγγραφέας αναφέρεται στα χαρακτηριστικά του σύγχρονου ευρωπαϊκού πολιτισμού και επισημαίνει ότι «η σχέση δημιουργού και κοινού διαμορφώνεται τώρα με την παρεμβολή των πολιτιστικών βιομηχανιών, με τις οποίες συνδέονται τα μέσα μαζικής επικοινωνίας και κυρίως τα συστήματα ραδιοτηλεόρασης». Ειδικότερα, η μετάφραση έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στην ευρωπαϊκή πολιτιστική εξέλιξη, λόγω τόσο της πολυγλωσσίας όσο και της διαφορετικής ισχύος των πολλών γλωσσών. Γιατί η επίδραση μιας λογοτεχνίας που ανήκει σε μια γλώσσα με μεγάλη διάδοση μπορεί να είναι πολύ σημαντική και χωρίς τη μεσολάβηση της μετάφρασης δεν ισχύει όμως το ίδιο για τη λογοτεχνία μιας "μικρής" γλώσσας, όπου μόνον η μετάφραση ενός έργου σε "μεγάλη" γλώσσα μπορεί να το κάνει γνωστό στον κόσμο και ακόμη να έχει επιπτώσεις και στη γλώσσα-πηγή.

Σύμφωνα με τον Ζάννα, η μετάφραση είναι η μεταφορά ενός κειμένου από έναν πολιτισμικό χώρο σε έναν άλλο: «η μετάφραση λειτουργεί πολιτισμικά, εντάσσεται στον μεγάλο ευρωπαϊκό διάλογο, μόνον όταν λειτουργεί και αμφίδρομα, διατηρώντας την ιδιομορφία εκείνη που τονίζει την ιδιαιτερότητα της πολιτιστικής παράδοσης της γλώσσας-πηγής». Προς την κατεύθυνση αυτή θεωρείται πολύ σημαντικός πολιτιστικά ο ρόλος της δίγλωσσης έκδοσης, όπου ο συσχετισμός με το πρωτότυπο είναι άμεσος και επιτρέπει στον αναγνώστη να πλησιάσει το πρωτότυπο. Αντίθετα, κατακρίνεται η συνήθεια του μεταγλωττισμού των τηλεοπτικών εκπομπών και κινηματογραφικών έργων, που αλλοιώνει την πολιτιστική ταυτότητα των καλλιτεχνικών δημιουργημάτων και αμβλύνει το γλωσσικό αισθητήριο στο όνομα της εμπορικότητας. Και ο συγγραφέας καταλήγει ότι δημιουργικό πολιτιστικό διάλογο μπορεί να προκαλέσει μόνον «η μετάφραση που, αποκαλύπτοντας τον κόσμο της αρχικής δημιουργίας, επιτρέπει την κατανόησή του και παραπέμπει πάλι πίσω σ' αυτόν, επεκτείνοντας έτσι την πολιτιστική επικοινωνία σε όλο το πλάτος της ιδιαιτερότητας των νοοτροπιών της κάθε χώρας».

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: Τ. ΓΙΑΝΝΟΥ