Οι διαφορές των κειμένων αυτών οφείλονται στους εξής λόγους:
Το SMS είναι σαφώς πιο σύντομο αφενός γιατί ο αριθμός των λέξεων που μπορεί να έχει ένα τέτοιο κείμενο περιορίζεται από τις τηλεφωνικές συσκευές και τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας.
Στο SMS, πολλές πληροφορίες δεν δηλώνονται ρητά, γιατί ο αποστολέας του SMS και η αποδέκτριά του είναι φίλοι μεταξύ τους και αναφέρονται σε πρόσωπα και καταστάσεις που είναι και στους δύο γνωστά.
Για παράδειγμα, δεν αναφέρεται από πού θα έρθει ο παραγωγός του SMS, ποια είναι τα άλλα πρόσωπα που μπορεί να πάνε να τον παραλάβουν από το λιμάνι ή να του βρουν ξενοδοχείο ή με τα οποία θα θέλει να συναντηθεί (να έρθει κανένας, να μου βρείτε, θα κάνουμε).
Από το SMSαπουσιάζουν πληροφορίες όπως τα ονόματα του αποστολέα και της αποδέκτριας και ο χρόνος αποστολής του μηνύματος, οι οποίες είναι γνωστές χάρη στη σύγχρονη τεχνολογία (π.χ. αναγνώριση κλήσης, κινητά τηλέφωνα με ένδειξη ώρας και τηλεφωνικό κατάλογο).
Στο διαδικτυακό άρθρο, η συγγραφέας έχει τη δυνατότητα να αφιερώσει περισσότερο χώρο στο μήνυμά της, αφού δημοσιεύεται σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή σε εφημερίδα, όπου τις περισσότερες φορές τα άρθρα είναι εκτενέστερα από τα SMS.
Η ίδια απευθύνεται σε ένα κοινό το οποίο σε μεγάλο βαθμό της είναι άγνωστο για να τους/τις ενημερώσει για κάτι που κατά πάσα πιθανότητα δεν γνωρίζουν.
Ενώ και το κοινό σε μεγάλο ποσοστό δεν γνωρίζει προσωπικά τη συγγραφέα, εκείνη θέλει να τους/τις πείσει να επισκεφτούν το εικονικό μουσείο, το οποίο η ίδια (μάλλον και ο/η εκδότης/τριά της) θεωρεί ενδιαφέρουσα ιδέα. Γι’ αυτό και χρειάζεται να γίνει πιο αναλυτική και περιγραφική και να δώσει κίνητρα στο αναγνωστικό κοινό για να ακολουθήσουν την πρότασή της (Αρκετά από τα εικονικά… στην ψηφιακή αιωνιότητα). Το μοντέρνο λογότυπο είναι και αυτό ένα μέσο για να προσελκύσει το ενδιαφέρον του κοινού.
Οι πληροφορίες που δίνει η συγγραφέας για τον εαυτό της ενδεχομένως στοχεύουν στο να πληροφορηθούν οι αναγνώστες/τριες ορισμένα προσωπικά χαρακτηριστικά της, τα οποία μπορεί να είναι κοινά ή συμβατά με αυτούς/ές που απευθύνεται, και έτσι η ίδια να πετύχει ευκολότερα τον στόχο της.
Άρα:
Έχουμε δύο διαφορετικά κείμενα καθένα από τα οποία παράγεται σε συγκεκριμένο χώρο και χρόνο και έχει συγκεκριμένους σκοπούς.