3. Ποιες λέξεις μπορούν να σχηματίσουν υποκοριστικά;

Τα ουσιαστικά και τα επίθετα είναι κυρίως τα μέρη του λόγου που μπορούν να παράγουν υποκοριστικά με τη βοήθεια των επιθημάτων υποκορισμού.

Π.χ. τα ουσιαστικά:

αγόρι / αγορ-άκ-ι

κοπέλα / κοπελ-ίτσ-α

άνθρωπος / ανθρωπ-άκ-ος·

τα επίθετα:

φτωχός / φτωχ-ούλ-ης, φτωχή / φτωχ-ούλ-α, φτωχό / φτωχ-ούλ-ι

καλός / καλ-ούτσικ-ος, καλή / καλ-ούτσικ-η, καλό / καλ-ούτσικ-ο.

Ορισμένες φορές σχηματίζουν υποκοριστικά και κάποιες αντωνυμίες ή επιρρήματα. Π.χ.

εαυτός / εαυτ-ούλ-ης,

λίγο / λιγ-άκ-ι.

Μια ιδιαίτερη περίπτωση είναι η διαδικασία του υποκορισμού στα ρήματα.

Στα ρήματα δεν σχηματίζονται υποκοριστικά με επιθήματα, αλλά μέσω της σύνθεσης με συγκεκριμένα συνθετικά.

Έτσι ρήματα με πρώτο συνθετικό τα κουτσο-, κουφο-, χαμο-, ψευτο-, ψιλο- και δεύτερο συνθετικό κάποιο ρήμα αποκτούν υποκοριστική ή μετριαστική –όπως λέγεται– σημασία. Π.χ.

κουτσο-διαβάζω

κουφο-βράζω

χαμο-ζώ

ψευτο-τρώω

ψιλο-κοιμάμαι.

Μετριαστική σημασία έχουν και τα ρήματα με δεύτερο συνθετικό το -φέρνω. Π.χ.

γλυκο-φέρνω ‘είμαι λίγο γλυκός’.