Το συμπλήρωμα, ως υποχρεωτικό όρο της πρότασης, πρέπει να μην το συγχέουμε με τους προσδιορισμούς, που είναι προαιρετικά στοιχεία της πρότασης, αφού δεν συμπληρώνουν αλλά εμπλουτίζουν τη σημασία του ρήματος.