Παρά τα φαινόμενα, οι λέξεις δεν είναι τα άμεσα συστατικά μιας πρότασης. Πρώτα συγκροτούν φράσεις τα οποία με τη σειρά τους αποτελούν τους όρους μιας πρότασης.
Οι φράσεις έχουν ιεραρχική δομή – δηλαδή δεν είναι όλες οι λέξεις εξίσου σημαντικές συντακτικά: η κεφαλή καθορίζει το είδος της φράσης και επιλέγει τον αριθμό και το είδος των συμπληρωμάτων της. Οι άλλοι προσδιορισμοί είναι περιστασιακοί, περιφερειακοί και λιγότερο απαραίτητοι – και γι’ αυτό δεν είναι ποτέ υποχρεωτική η παρουσία τους.
Η σχετική ελευθερία των όρων της πρότασης αντιδιαστέλλεται με την πολύ αυστηρά καθορισμένη εσωτερική δομή των φράσεων.