Τα γκράφιτι είναι γλωσσικάκείμενα ή ζωγραφικές συνθέσεις (ή συνδυασμοί των δύο) που εμφανίζονται σε τοίχους, κτήρια, οχήματα κλπ. στον αστικό δημόσιο χώρο. Αποτελούν δηλαδή μέρος του γλωσσικού τοπίου μιας πόλης
. Χαρακτηριστικά είναι τα ακόλουθα παραδείγματα (εδώ θα ασχοληθούμε περισσότερο με τα γκράφιτι που περιέχουν κάποιο γλωσσικά κωδικοποιημένο μήνυμα):
·Αρχικά τα γκράφιτι έκαναν την εμφάνισή τους σε υποβαθμισμένες περιοχές αστικών κέντρων, αλλά όσο περνά ο καιρός η παρουσία τους επεκτείνεται και εκτός αυτών.
Τα γκράφιτι είναι κατά κανόνα ανώνυμα και προέρχονται από άτομα ή ομάδες που επιθυμούν να οικειοποιηθούν έναν συγκεκριμένο χώρο, να δηλώσουν δηλαδή ότι ο χώρος αυτός «τους ανήκει» και να του προσδώσουν καινούργιο νόημα.
Απευθύνονται στο ευρύ κοινό άλλοτε για να το προβληματίσουν (παράδειγμα 9 και 12), άλλοτε για να το ευαισθητοποιήσουν (παραδείγματα 8 και 10), άλλοτε για να το ευχαριστήσουν (παραδείγματα 7 και 11) και άλλοτε για να αναφερθούν σε πιο προσωπικά ζητήματα (παράδειγμα 13).
Τις περισσότερες φορές εμπεριέχουν ένα αξιολογικό σχόλιο κοινωνικού ή πολιτικού περιεχομένου, το οποίο συνδέεται συνήθως με τις συνθήκες εμφάνισης του γκράφιτι και συνιστά προσπάθεια προσεταιρισμού του/της αναγνώστη/τριας (παραδείγματα 8, 9, 11 και 13) ή διαμαρτυρία ή αντίσταση σε κυρίαρχες αντιλήψεις και πρακτικές (παραδείγματα 10-12).
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι τα κείμενα στα γκράφιτι εμφανίζονται με τη μορφή «γενικών αληθειών» (παραδείγματα 8, 10, και 12) ή απευθύνονται στους/στις αναγνώστες/τριες σε β΄πρόσωπο (παραδείγματα 9-11).
Επιπλέον, αρκετά συνθήματα, κυρίως πολιτικά αλλά καμιά φορά και αθλητικά, περισσότερο τα διαβάζουμε ως γκράφιτι σήμερα παρά τα ακούμε στον προφορικό λόγο.
Συχνά τα συνθήματα όσο και τα γκράφιτι χρησιμοποιούν το χιούμορκαι την ειρωνεία, προκειμένου να προσελκύσουν το ενδιαφέρον του κοινού (παραδείγματα 4, 10 και 13).
Όταν τα γκράφιτι περιλαμβάνουν γλωσσικά μηνύματα, τότε αυτά είναι σύντομα, ενώ αρκετές φορές συνθήματα (βλ. παραπάνω) γράφονται σε τοίχους στον δημόσιο χώρο ως γκράφιτι.
Η συντομία των γκράφιτι συνδέεται άμεσα με τις συνθήκες παραγωγής και πρόσληψής τους
. Συχνά τα γκράφιτι στα δημόσια κτήρια ή οχήματα θεωρούνται παράνομα (ως «ρύπανση» ή «καταστροφή» δημόσιας ή ιδιωτικής περιουσίας), οπότε οι δημιουργοί τους δεν έχουν χρόνο (καμιά φορά ούτε χώρο) να επεξεργαστούν εκτενή κείμενα. Χρόνο όμως δεν έχουν ούτε οι αποδέκτες/τριές τους που συνήθως τα βλέπουν και τα διαβάζουν περαστικοί/ές από το σημείο όπου αυτά βρίσκονται.