Ορισμένες φορές σχηματίζουν υποκοριστικά και κάποιες αντωνυμίες ή επιρρήματα. Π.χ.
εαυτός / εαυτ-ούλ-ης,
λίγο / λιγ-άκ-ι.
Μια ιδιαίτερη περίπτωση είναι η διαδικασία του υποκορισμού στα ρήματα.
Στα ρήματα δεν σχηματίζονται υποκοριστικά με επιθήματα, αλλά μέσω της σύνθεσης με συγκεκριμένα συνθετικά.
Έτσι ρήματα με πρώτο συνθετικό τα κουτσο-, κουφο-, χαμο-, ψευτο-, ψιλο- και δεύτερο συνθετικό κάποιο ρήμα αποκτούν υποκοριστική ή μετριαστική –όπως λέγεται– σημασία. Π.χ.
κουτσο-διαβάζω
κουφο-βράζω
χαμο-ζώ
ψευτο-τρώω
ψιλο-κοιμάμαι.
Μετριαστική σημασία έχουν και τα ρήματα με δεύτερο συνθετικό το -φέρνω. Π.χ.