Το ύφος προκύπτει κυρίως από τις επιλογές του/της ομιλητή/τριας σε όλα τα επίπεδα της γλώσσας.
| δεν | πούντιασες | καλέ | εκεί που | ήσουνα; |
| μήπως | κρύωσες | Μαρία | εκεί που | ήσουν; |
| … | πάγωσες | κορίτσι μου | στο μέρος που | βρισκόσουν; |
| … | τουρτούριζες | Ø | στο χωριό | |
| … | ξεπάγιασες | … | … | … |
| κι | αποχαιρέτα | την, | την Αλεξάνδρεια | που χάνεις |
| και | αποχαιρέτησε | … | την Αλεξάνδρεια | που φεύγει |
| … | χαιρέτα | … | την πόλη σου | που θα χάσεις |
| … | πες αντίο | … | στην πόλη | που έχασες |
| … | …. | … | την εξουσία | που εγκαταλείπεις |
Μια διαφορετική προσέγγιση στο ύφος επισημαίνει ότι, εκτός από τις επιλογές που κάνει ο ομιλητής, σημαντικές είναι οι αποκλίσεις του από αυτό που αναμένουμε, το απροσδόκητο στοιχείο που δεν υπακούει στις συνήθεις γλωσσικές συμβάσεις και έτσι φέρνει στο προσκήνιο μια διαφορετική πτυχή του νοήματος.