Εξώφυλλο

Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές

Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)

  Γενικός συμφραστικός πίνακας

Αναζήτηση για: "Λ"

Βρέθηκαν 3.256 λημματικοί τύποι [3221 - 3240]
λύχνου (16)
ΠΑΛ ΠΡΚ00 03 0008 048που δεν ανάφτουν πυρκαγιά | κι από του λύχνου τους το φως, | όταν αλύπητη βαριά
ΠΑΛ ΠΕΝ00 03 0015 001Δυο μάτια | Του λύχνου μου το λάδι σώθηκε, | και ξαγρυπνώ. Τί νύχτα! Άστρο κανένα,
ΠΑΛ ΔΣΣ00 04 0005 030είν’ εκείνο της Μελέτης. | Νά! Του λύχνου είν’ αγαθότερο το φέγγος, | γνωριμότερο
λύχνους (14)
ΠΑΛ ΑΣΖ00 09 0002 158νου και σώμα. | Ψάχνοντας, τρεις λύχνους ήβρα κι άναψα, | και τους έδωκα και
ΡΙΤ ΔΟΚ01 00 0001 447ν’ ανάψεις με το λύχνο σου | τους λύχνους των φτωχών και ταπεινών | ώσπου ν’
ΡΙΤ ΧΣΦ03 00 0001 723Γι’ αυτό κι ανάβουνε τους λύχνους τους — άλλονε στην κουζίνα κι άλλονε στην
λυχνοφίτιλα (1)
ΡΙΤ ΜΒΑ09 00 0001 129αποδέλοιπα τα σιάχνανε καρβέλια, λυχνοφίτιλα,νταντέλες
λύχνων (1)
ΡΙΤ ΤΕΔ08 00 0016 137κολλάει απάνω μου, τις νύχτες ιδίως. Οι φλόγες των λύχνων | μου γλείφουν τους
λυώνει (1)
ΡΙΤ ΠΥΡ01 03 0001 018(II)να νιώθουμε πως μες στη ζέστα η λύπη | λυώνει σαν το κερί σταλιά σταλιά. | Και τώρα,
λυώνται (1)
ΣΙΚ ΠΣΧ02 00 0004 036παίρνουνε λίγη ανέσα, | και ξάφνου λυώνται ακράτητες οι γλώσσες των πουλιών—
λ.χ (3)
ΑΝΑ ΕΠΧ00 00 0013 003του, δεν μπορείς να πεις· απόψε λ.χ.σε τρία θέατρα πρεμιέρα.
ΑΝΑ ΠΡΘ00 00 0004 003Όπως λ.χ.ο Γιώργος Τάδε φίλος λυρικός ποιητής ποζάρει επιμελώς και πείσμων στα
ΡΙΤ ΑΠΧ03 00 0001 308μόνο το θάνατό μου έχω να σας χαρίσω πια.) λ.χ. θα μπορούσα | να τινάξω ένα τανκ
λώβα (1)
ΠΑΛ ΠΕΝ00 06 0003 013. . . . . . . . . | …Βοσκοί και σκύλοι, λώβα και ψώρα. Τ’ αρνιά; Μουζίκοι. | Ο
λώβας (1)
ΒΡΤ ΑΘΔ05 00 0004 041ανάθρεμμα της ευλογιάς, της λώβας στερνοπαίδι. | Τον έβοσκε βαθύ χτικιό, του
Λωβιασμένοι (1)
ΒΡΝ ΦΠΚ00 01 0001 Λωβιασμένοι και ψεύτες, πατριώτες και θρήσκοι, πουλάνε πατρίδα και θεό για
λωβό (2)
ΡΙΤ ΓΚΡ07 00 0001 234η γυναίκα βάζει λίγο άρωμα πίσω απ’ το λωβό του αριστερού αφτιού της | μ’ εκείνον
ΡΙΤ ΦΑΝ10 00 0001 322με το λεπτό ραβδάκι του γυάλινου πώματος άλειβε το λωβό του αφτιού της | ή το
λώθρα (2)
ΒΡΤ ΑΘΔ05 00 0001 059μουγκρίζουν, φοβερίζουνε πως δε θα μείνει λώθρα | σ’ αυτήν τη δύστυχη τη γη,
ΒΡΤ ΑΝΔ06 00 0001 079Φλόγα παντού και σίδερο… δε θ’ απομείνει λώθρα… | Στην Κιάφα νεκρανάσταση… στου
λωλάθηκε (1)
ΠΑΛ ΠΟΜ00 02 0004 005της χώρας τα μουράγια. | Η Πολιτεία λωλάθηκε, κι απόπαιδα τα κάνει | το Νου, το
λωλή (2)
ΠΑΛ ΠΟΜ00 02 0004 042οι μανταρίνοι, | και μέσα η χώρα γριά λωλή κι ας δασκαλοκρατιέται. | Στα περιβόλια
ΠΑΛ ΒΩΜ00 04 0001 009ως ν’ άκουες ορφικό τραγούδι. | Κι εσύ; Λωλή απ’ του κόσμου τη φοβέρα | κι απ’ των
λωλός (1)
ΡΙΤ ΠΥΛ07 00 0001 1129μου | θα μετανιώσεις — μου φώναξε ο λωλός· δεν έχει μετάνοια | κει που δεν έχει
λων (2)
ΡΙΤ ΤΚΛ09 00 0001 249— είπε — και γλιν» | «Πραν — είπε — και λων (προτιμότερο)». Κι ύστερα πάλι | πιο
ΡΙΤ ΤΚΛ09 00 0001 250Κι ύστερα πάλι | πιο δυνατά: «Πραν, λων», — τα φωνήεντα πολύ τονισμένα, | χωρίς
λωποδύτες (2)
ΡΙΤ ΑΓΡ02 07 0007 017ναυαγισμένοι — | λυπημένα ζευγάρια, λωποδύτες, λαθρέμποροι. | Στο διάδρομο μια
ΡΙΤ ΓΔΚ03 00 0003 122στα ουρητήρια, | οι λωποδύτες | έκαναν τον αδιάφορο κοιτώντας μια ρεκλάμα ή τα
λωποδύτης (1)
ΡΙΤ ΠΥΡ01 01 0014 018πούρο από φύλλα σάρκινα, του ηλίου ο λωποδύτης· | κι οσφραίνονται κυρτόπτερα τις
λωρίδα (1)
ΕΓΓ ΚΡΟ02 00 0027 και πολύ γενναίος. Κι αυτή η κόκκινη λωρίδα που φέρει γύρω στο πηλήκιο, δε
λώρο (2)
ΕΛΥ ΑΞΕ00 02 0034 011* των μυστικών μου νεκρών | Και τον λώρο το χρυσό * των προδομένων | Αστέρων
ΡΙΤ ΔΦΝ12 00 0001 535’κοβε το γόρδιο δεσμό ή τον ομφάλιο λώρο