Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Γενικός συμφραστικός πίνακας
Αναζήτηση για: "Λ"
- λύχνου (16)
- ΠΑΛ ΠΡΚ00 03 0008 048που δεν ανάφτουν πυρκαγιά | κι από του λύχνου τους το φως, | όταν αλύπητη βαριά
- ΠΑΛ ΠΕΝ00 03 0015 001Δυο μάτια | Του λύχνου μου το λάδι σώθηκε, | και ξαγρυπνώ. Τί νύχτα! Άστρο κανένα,
- ΠΑΛ ΔΣΣ00 04 0005 030είν’ εκείνο της Μελέτης. | Νά! Του λύχνου είν’ αγαθότερο το φέγγος, | γνωριμότερο
- λύχνους (14)
- ΠΑΛ ΑΣΖ00 09 0002 158νου και σώμα. | Ψάχνοντας, τρεις λύχνους ήβρα κι άναψα, | και τους έδωκα και
- ΡΙΤ ΔΟΚ01 00 0001 447ν’ ανάψεις με το λύχνο σου | τους λύχνους των φτωχών και ταπεινών | ώσπου ν’
- ΡΙΤ ΧΣΦ03 00 0001 723Γι’ αυτό κι ανάβουνε τους λύχνους τους — άλλονε στην κουζίνα κι άλλονε στην
- λυχνοφίτιλα (1)
- ΡΙΤ ΜΒΑ09 00 0001 129αποδέλοιπα τα σιάχνανε καρβέλια, λυχνοφίτιλα,νταντέλες
- λύχνων (1)
- ΡΙΤ ΤΕΔ08 00 0016 137κολλάει απάνω μου, τις νύχτες ιδίως. Οι φλόγες των λύχνων | μου γλείφουν τους
- λυώνει (1)
- ΡΙΤ ΠΥΡ01 03 0001 018(II)να νιώθουμε πως μες στη ζέστα η λύπη | λυώνει σαν το κερί σταλιά σταλιά. | Και τώρα,
- λυώνται (1)
- ΣΙΚ ΠΣΧ02 00 0004 036παίρνουνε λίγη ανέσα, | και ξάφνου λυώνται ακράτητες οι γλώσσες των πουλιών—
- λ.χ (3)
- ΑΝΑ ΕΠΧ00 00 0013 003του, δεν μπορείς να πεις· απόψε λ.χ.σε τρία θέατρα πρεμιέρα.
- ΑΝΑ ΠΡΘ00 00 0004 003Όπως λ.χ.ο Γιώργος Τάδε φίλος λυρικός ποιητής ποζάρει επιμελώς και πείσμων στα
- ΡΙΤ ΑΠΧ03 00 0001 308μόνο το θάνατό μου έχω να σας χαρίσω πια.) λ.χ. θα μπορούσα | να τινάξω ένα τανκ
- λώβα (1)
- ΠΑΛ ΠΕΝ00 06 0003 013. . . . . . . . . | …Βοσκοί και σκύλοι, λώβα και ψώρα. Τ’ αρνιά; Μουζίκοι. | Ο
- λώβας (1)
- ΒΡΤ ΑΘΔ05 00 0004 041ανάθρεμμα της ευλογιάς, της λώβας στερνοπαίδι. | Τον έβοσκε βαθύ χτικιό, του
- Λωβιασμένοι (1)
- ΒΡΝ ΦΠΚ00 01 0001 Λωβιασμένοι και ψεύτες, πατριώτες και θρήσκοι, πουλάνε πατρίδα και θεό για
- λωβό (2)
- ΡΙΤ ΓΚΡ07 00 0001 234η γυναίκα βάζει λίγο άρωμα πίσω απ’ το λωβό του αριστερού αφτιού της | μ’ εκείνον
- ΡΙΤ ΦΑΝ10 00 0001 322με το λεπτό ραβδάκι του γυάλινου πώματος άλειβε το λωβό του αφτιού της | ή το
- λώθρα (2)
- ΒΡΤ ΑΘΔ05 00 0001 059μουγκρίζουν, φοβερίζουνε πως δε θα μείνει λώθρα | σ’ αυτήν τη δύστυχη τη γη,
- ΒΡΤ ΑΝΔ06 00 0001 079Φλόγα παντού και σίδερο… δε θ’ απομείνει λώθρα… | Στην Κιάφα νεκρανάσταση… στου
- λωλάθηκε (1)
- ΠΑΛ ΠΟΜ00 02 0004 005της χώρας τα μουράγια. | Η Πολιτεία λωλάθηκε, κι απόπαιδα τα κάνει | το Νου, το
- λωλή (2)
- ΠΑΛ ΠΟΜ00 02 0004 042οι μανταρίνοι, | και μέσα η χώρα γριά λωλή κι ας δασκαλοκρατιέται. | Στα περιβόλια
- ΠΑΛ ΒΩΜ00 04 0001 009ως ν’ άκουες ορφικό τραγούδι. | Κι εσύ; Λωλή απ’ του κόσμου τη φοβέρα | κι απ’ των
- λωλός (1)
- ΡΙΤ ΠΥΛ07 00 0001 1129μου | θα μετανιώσεις — μου φώναξε ο λωλός· δεν έχει μετάνοια | κει που δεν έχει
- λων (2)
- ΡΙΤ ΤΚΛ09 00 0001 249— είπε — και γλιν» | «Πραν — είπε — και λων (προτιμότερο)». Κι ύστερα πάλι | πιο
- ΡΙΤ ΤΚΛ09 00 0001 250Κι ύστερα πάλι | πιο δυνατά: «Πραν, λων», — τα φωνήεντα πολύ τονισμένα, | χωρίς
- λωποδύτες (2)
- ΡΙΤ ΑΓΡ02 07 0007 017ναυαγισμένοι — | λυπημένα ζευγάρια, λωποδύτες, λαθρέμποροι. | Στο διάδρομο μια
- ΡΙΤ ΓΔΚ03 00 0003 122στα ουρητήρια, | οι λωποδύτες | έκαναν τον αδιάφορο κοιτώντας μια ρεκλάμα ή τα
- λωποδύτης (1)
- ΡΙΤ ΠΥΡ01 01 0014 018πούρο από φύλλα σάρκινα, του ηλίου ο λωποδύτης· | κι οσφραίνονται κυρτόπτερα τις
- λωρίδα (1)
- ΕΓΓ ΚΡΟ02 00 0027 και πολύ γενναίος. Κι αυτή η κόκκινη λωρίδα που φέρει γύρω στο πηλήκιο, δε
- λώρο (2)
- ΕΛΥ ΑΞΕ00 02 0034 011* των μυστικών μου νεκρών | Και τον λώρο το χρυσό * των προδομένων | Αστέρων
- ΡΙΤ ΔΦΝ12 00 0001 535’κοβε το γόρδιο δεσμό ή τον ομφάλιο λώρο