Προηγούμενο   Επόμενο
Τέλος 
στη λογοτεχνία

1898

Ο Εντμόν Ροστάν γράφει το θεατρικό του έργο Σιρανό ντε Μπερζεράκ.

  • Ο Σιρανό, κρατώντας στο χέρι του ένα γρύλλο που πριν λίγο έκανε τσουλήθρα στη μύτη του.
    Έτσι όπως τον ζωγράφισε η εικονογράφος Ρεμπέκα Ντοτρεμέρ το 2005 στο βιβλίο Σιρανό, Ο ποιητής με τη μεγάλη μύτη, Μεταίχμιο

Εντμόν Ροστάν 1868-1918

Το έργο ήταν εμπνευσμένο από τις περιπέτειες του πραγματικού Σιρανό, του θεατρικού συγγραφέα που έζησε στη Γαλλία το 17ο αιώνα. Η συγκινητική ιστορία του Σιρανό, που εκφράζει τον έρωτά του για τη Ρωξάνη μέσα από τα ερωτικά γράμματα που γράφει στο όνομα του Κριστιάν, του όμορφου νεαρού με τον οποίο είναι ερωτευμένη, χάρισε στον Ροστάν την αγάπη του κοινού και των κριτικών και από τότε έγινε κινηματογραφική ταινία, παιδικό βιβλίο και ανεβαίνει ακόμη και σήμερα στο θέατρο.

Διαβάστε σχετικά:
Ο Σιρανό είχε μεγάλη μύτη.
Όταν κάπνιζε, καψάλιζε πάντα τις τρίχες στα ρουθούνια του κι όταν έβρεχε, το μουστάκι του δε μούσκευε ποτέ.
Στα χρόνια του Σιρανό ο κόσμος κυκλοφορούσε με άλογα και πολεμούσε με ξίφη.
Τα κορίτσια ήταν όμορφα, αλλά δεν πλένονταν σχεδόν ποτέ.
Τα αγόρια δε χαμογελούσαν γιατί στα είκοσί τους είχαν ήδη χάσει σχεδόν όλα τους τα δόντια.
Ήταν μια εποχή φοβερή, ιδίως γι’ αυτούς που είχαν μεγάλη μύτη.
Και ο Σιρανό είχε μεγάλη μύτη.
Όπως και υπέροχα πράσινα μάτια (δεν ήταν εύκολο όμως να τα δεις γιατί τα έκρυβε η μεγάλη του μύτη).
Όταν έχεις μεγάλη μύτη, είναι σαν να έχεις μεγάλα αυτιά, μεγάλα πόδια ή χοντρά μάγουλα κι ακόμα χειρότερα. Όταν έχεις μεγάλη μύτη, όλοι σε κοροϊδεύουν.
Γι’ αυτό λοιπόν, ο Σιρανό έμαθε πολύ γρήγορα να υπερασπίζεται τον εαυτό του από τους ενοχλητικούς. Κι έτσι έγινε πολύ έξυπνος αλλά και πολύ δυνατός (στους καβγάδες).
Συχνά πυκνά κάποιος ενοχλητικός ξεσπούσε σε γέλια λέγοντας: «Για δες μια μύτη! Μα τι απίστευτη μύτη! Χα χα χα!…»
Τότε ο Σιρανό του απαντούσε πως η μύτη του δεν ήταν μια απλή μύτη.
Ήταν κούρνια για τα σπουργίτια, καλάμι για να πιάνεις ψάρια, τσουλήθρα για τους γρύλους, ρόπαλο για να κυνηγάς μαμούθ, τηλεσκόπιο για να κοιτάζεις το φεγγάρι.
Γιατί ο Σιρανό ήταν και ποιητής.
Συνήθως όμως ο ενοχλητικός δεν είχε ιδέα από ποίηση. Τότε ο Σιρανό του έδινε μια στο κεφάλι για να καταλάβει καλύτερα τα λόγια του.
Όταν έχεις μεγάλη μύτη, αυτό δε σημαίνει πως η ζωή σου δεν είναι φυσιολογική. Τρως (χωρίς πολύ πιπέρι), πίνεις (με καλαμάκι), κοιμάσαι (όχι μπρούμυτα, βέβαια) και ερωτεύεσαι (χωρίς σχόλια…).
Ο Σιρανό ήταν ερωτευμένος. Με την ξαδέλφη του τη Ρωξάνη.
Ήξερε πως δεν είναι σωστό να είσαι ερωτευμένος με την ίδια σου την ξαδέρφη, όμως έτσι κι αλλιώς δεν τολμούσε να της το εξομολογηθεί (εξαιτίας της μεγάλης του μύτης).
Ο Σιρανό ήταν δυστυχισμένος.

Τάι-Μαρκ λε Ταν, Σιρανό, ο ποιητής με τη μεγάλη μύτη, βασισμένο στο έργο του Εντμόν Ροστάν, εικ. Ρεμπέκα Ντοτρεμέρ, μτφ. Μελίνα Καρακώστα, Μεταίχμιο, 2006