Ο Αχιλλέας στον Κάλχα

«Άφοβα λέγε τον χρησμόν όποιον ηξεύρει ο νους σου·

ότι, μα τον Απόλλωνα, που τες ευχές ακούει,

Κάλχα, και συ των Δαναών προσφέρεις τους χρησμούς του,

όσο εγώ ζω κι εδώ στην γην βλέπω το φως του ηλίου,

βαρύ κανείς επάνω σου το χέρι δεν θα βάλει

των Δαναών όλων κανείς, και μήτε ο Αγαμέμνων

που σήμερα των Αχαιών καυχάται ότ' είναι ο πρώτος».

(Όμ., Ιλ. Α 85-91), μετ. Ι. Πολυλάς)