Γραφικό

Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7

Φίλτρα αναζήτησης

Καθαρισμός

Αναζήτηση ΑΕ λέξεων

Επιλογές αναζήτησης

Λέξη: "μ᾽"

Βρέθηκαν 1.259 εμφανίσεις [1 - 50]
ΑΙΣΧ Αγ 270 Ἀχαιῶν οὖσαν· ἦ τορῶς λέγω; | χαρά μ᾽ ὑφέρπει δάκρυον ἐκκαλουμένη. | εὖ γὰρ
ΑΙΣΧ Αγ 546 λέγεις; | ὡς πόλλ᾽ ἀμαυρᾶς ἐκ φρενός ‹μ᾽› ἀναστένειν. | πόθεν τὸ δύσφρον; τοῦτ᾽
ΑΙΣΧ Αγ 590 ἅλωσιν Ἰλίου τ᾽ ἀνάστασιν. | καί τίς μ᾽ ἐνίπτων εἶπε, «φρυκτωρῶν διὰ | πεισθεῖσα
ΑΙΣΧ Αγ 831 κλυών, | καὶ φημὶ ταὐτὰ καὶ συνήγορόν μ᾽ ἔχεις. | παύροις γὰρ ἀνδρῶν ἐστι συγγενὲς
ΑΙΣΧ Αγ 946 πρόδουλον ἔμβασιν ποδός. | καὶ τοῖσδέ μ᾽ ἐμβαίνονθ᾽ ἁλουργέσιν θεῶν | μή τις
ΑΙΣΧ Αγ 1196 φλέδων; | ἐκμαρτύρησον προυμόσας τό μ᾽ εἰδέναι | λόγῳ παλαιὰς τῶνδ᾽ ἁμαρτίας δόμων.
ΑΙΣΧ Αγ 1202 ὥσπερ εἰ παρεστάτεις. | μάντις μ᾽ Ἀπόλλων τῷδ᾽ ἐπέστησεν τέλει. | μῶν καὶ θεός περ
ΑΙΣΧ Αγ 1240 πείθω· τί γάρ; | τὸ μέλλον ἥξει. καὶ σύ μ᾽ ἐν τάχει παρὼν | ἄγαν γ᾽ ἀληθόμαντιν
ΑΙΣΧ Αγ 1243 κρεῶν | ξυνῆκα καὶ πέφρικα, καὶ φόβος μ᾽ ἔχει | κλύοντ᾽ ἀληθῶς οὐδὲν ἐξῃκασμένα.
ΑΙΣΧ Αγ 1390 κἀκφυσιῶν ὀξεῖαν αἵματος σφαγὴν | βάλλει μ᾽ ἐρεμνῇ ψακάδι φοινίας δρόσου,
ΑΙΣΧ Αγ 1499 μὴ δ᾽ ἐπιλεχθῇς | Ἀγαμεμνονίαν εἶναί μ᾽ ἄλοχον. | φανταζόμενος δὲ γυναικὶ νεκροῦ
ΑΙΣΧ Αγ 1605 τοῦ φόνου ῥαφεύς. | τρίτον γὰρ ὄντα μ᾽ ἔλιπε, κἀθλίῳ πατρὶ | συνεξελαύνει τυτθὸν
ΑΙΣΧ Επτ 455 ἐσθορεῖν δόμον, πωλικῶν θ᾽ | ἑδωλίων ‹μ᾽› ὑπερκόπῳ | δορί ποτ᾽ ἐκλαπάξαι.
ΑΙΣΧ Επτ 715 ἐφ᾽ ἑβδόμαις πύλαις. | τεθηγμένον τοί μ᾽ οὐκ ἀπαμβλυνεῖς λόγῳ. | νίκην γε μέντοι
ΑΙΣΧ Ευμ 35 δεινὰ δ᾽ ὀφθαλμοῖς δρακεῖν, | πάλιν μ᾽ ἔπεμψεν ἐκ δόμων τῶν Λοξίου, | ὡς μήτε
ΑΙΣΧ Ευμ 36 δόμων τῶν Λοξίου, | ὡς μήτε σωκεῖν μήτε μ᾽ ἀκταίνειν στάσιν· | τρέχω δὲ χερσίν, οὐ
ΑΙΣΧ Ευμ 321 αὐτῷ τελέως ἐφάνημεν. | ― μᾶτερ ἅ μ᾽ ἔτικτες, ὦ | μᾶτερ Νύξ, ἀλα-
ΑΙΣΧ Ευμ 324 ποινάν, κλῦθ᾽. ὁ Λατοῦς γὰρ ἶ- | νίς μ᾽ ἄτιμον τίθησιν | τόνδ᾽ ἀφαιρούμενος
ΑΙΣΧ Ευμ 736 προσθήσομαι. | μήτηρ γὰρ οὔτις ἔστιν ἥ μ᾽ ἐγείνατο, | τὸ δ᾽ ἄρσεν αἰνῶ πάντα, πλὴν
ΑΙΣΧ Ευμ 842 οἰοῖ δᾶ, φεῦ. | τίς μ᾽ ὑποδύεται πλευράς, ‹τίς› ὀδύνα | θυμόν; ἄιε, μᾶτερ
ΑΙΣΧ Ευμ 875 οἰοῖ δᾶ, φεῦ. | τίς μ᾽ ὑποδύεται πλευράς, ‹τίς› ὀδύνα | θυμόν; ἄιε, μᾶτερ
ΑΙΣΧ Ευμ 900 γάρ μοι μὴ λέγειν ἃ μὴ τελῶ. | θέλξειν μ᾽ ἔοικας καὶ μεθίσταμαι κότου. | τοιγὰρ
ΑΙΣΧ Ευμ 902 χθόν᾽ οὖσ᾽ ἐπικτήσῃ φίλους. | τί οὖν μ᾽ ἄνωγας τῇδ᾽ ἐφυμνῆσαι χθονί; | ὁποῖα νίκης
ΑΙΣΧ Ικ 136 τε δόμος ἅλα στέγων δορὸς | ἀχείματόν μ᾽ ἔπεμπε σὺν | πνοαῖς· οὐδὲ μέμφομαι·
ΑΙΣΧ Ικ 145 θέλουσα δ᾽ αὖ | θέλουσαν ἁγνά μ᾽ ἐπιδέτω Διὸς κόρα, | ἔχουσα σέμν᾽ ἐνώπι᾽ ἀ-
ΑΙΣΧ Ικ 379 ἀτιμάσαι λιτάς. | ἀμηχανῶ δὲ καὶ φόβος μ᾽ ἔχει φρένας | δρᾶσαί τε μὴ δρᾶσαί τε καὶ
ΑΙΣΧ Ικ 397 πρὸς θεῶν. | οὐκ εὔκριτον τὸ κρῖμα· μή μ᾽ αἱροῦ κριτήν. | εἶπον δὲ καὶ πρίν, οὐκ
ΑΙΣΧ Ικ 423 δυσθέοις ὀρμέναν· | μηδ᾽ ἴδῃς μ᾽ ἐξ ἑδρᾶν | πολυθέων ῥυσιασθεῖσαν, ὦ
ΑΙΣΧ Ικ 736 δ᾽ οὐδὲν ἐν μέσῳ χρόνου. | περίφοβόν μ᾽ ἔχει τάρβος ἐτητύμως | πολυδρόμου φυγᾶς
ΑΙΣΧ Ικ 786 πάλλεταί μου καρδία. | πατρὸς σκοπαὶ δέ μ᾽ εἷλον· οἴχομαι φόβῳ. | θέλοιμι δ᾽ ἂν
ΑΙΣΧ Ικ 886 οἰοῖ, πάτερ, βρέτεος ἄρος | ἀτᾷ μ᾽· ἅλαδ᾽ ἄγει, | ἄραχνος ὥς, βάδην.
ΑΙΣΧ Ικ 894 φοβοῦμαι δαίμονας τοὺς ἐνθάδε· | οὐ γάρ μ᾽ ἔθρεψαν, οὐδ᾽ ἐγήρασαν τροφῇ. | μαιμᾷ
ΑΙΣΧ Περ 688 ὀρθιάζοντες γόοις | οἰκτρῶς καλεῖσθέ μ᾽· ἐστὶ δ᾽ οὐκ εὐέξοδον | ἄλλως τε πάντως,
ΑΙΣΧ Πρ 92 τὸν πανόπτην κύκλον ἡλίου καλῶ· | ἴδεσθέ μ᾽ οἷα πρὸς θεῶν πάσχω θεός. | δέρχθηθ᾽
ΑΙΣΧ Πρ 115 ἆ ἆ ἔα ἔα. | τίς ἀχώ, τίς ὀδμὰ προσέπτα μ᾽ ἀφεγγής, | θεόσυτος, ἢ βρότειος, ἢ
ΑΙΣΧ Πρ 132 σα φρένας, | κραιπνοφόροι δέ μ᾽ ἔπεμψαν αὖραι· | κτύπου γὰρ ἀχὼ
ΑΙΣΧ Πρ 152 τὰ πρὶν δὲ πελώρια νῦν ἀιστοῖ. | εἰ γάρ μ᾽ ὑπὸ γῆν νέρθεν θ᾽ Αἵδου | τοῦ
ΑΙΣΧ Πρ 172 σκῆπτρον τιμάς τ᾽ ἀποσυλᾶται. | καί μ᾽ οὔτι μελιγλώσσοις πειθοῦς | ἐπαοιδαῖσιν
ΑΙΣΧ Πρ 223 ὠφελημένος | κακαῖσι ποιναῖς ταῖσδέ μ᾽ ἐξημείψατο. | ἔνεστι γάρ πως τοῦτο τῇ
ΑΙΣΧ Πρ 387 δοκήσει τἀμπλάκημ᾽ εἶναι τόδε. | σαφῶς μ᾽ ἐς οἶκον σὸς λόγος στέλλει πάλιν. | μὴ
ΑΙΣΧ Πρ 576 ὑπνοδόταν νόμον· | ἰὼ ἰὼ πόποι, ποῖ μ᾽ ἄγουσι τηλέπλαγκτοι πλάναι; | τί ποτέ μ᾽, ὦ
ΑΙΣΧ Πρ 577 μ᾽ ἄγουσι τηλέπλαγκτοι πλάναι; | τί ποτέ μ᾽, ὦ Κρόνιε παῖ, τί ποτε ταῖσδ᾽
ΑΙΣΧ Πρ 595 εἰπέ μοι τᾷ μογερᾷ τίς ὤν, | τίς ἄρα μ᾽, ὦ τάλας, [τὰν] ταλαίπωρον ὧδ᾽ ἔτυμα προσ-
ΑΙΣΧ Πρ 605 ἀλλά μοι τορῶς | τέκμηρον ὅ τι μ᾽ ἐπαμμένει | παθεῖν· τί μῆχαρ, ἢ τί φάρμακον νόσου;
ΑΙΣΧ Πρ 684 εἰπεῖν ὅ τι | λοιπὸν πόνων, σήμαινε μηδέ μ᾽ οἰκτίσας | σύνθαλπε μύθοις ψευδέσιν·
ΑΙΣΧ Πρ 878 ἐλελεῦ, ἐλελεῦ, | ὑπό μ᾽ αὖ σφάκελος καὶ φρενοπληγεῖς | μανίαι θάλπουσ᾽, οἴστρου δ᾽
ΑΙΣΧ Πρ 880 θάλπουσ᾽, οἴστρου δ᾽ ἄρδις | χρίει μ᾽ ἄπυρος· | κραδία δὲ φόβῳ φρένα λακτίζει,
ΑΙΣΧ Πρ 894 ἐραστεῦσαι γάμων. | μήποτε μήποτέ μ᾽, ὦ | Μοῖραι ‹μακραίωνες›, λεχέων Διὸς εὐνά-
ΑΙΣΧ Πρ 976 θεούς, | ὅσοι παθόντες εὖ κακοῦσί μ᾽ ἐκδίκως. | κλύω σ᾽ ἐγὼ μεμηνότ᾽ οὐ σμικρὰν
ΑΙΣΧ Πρ 995 ταρασσέτω· | γνάμψει γὰρ οὐδὲν τῶνδέ μ᾽ ὥστε καὶ φράσαι | πρὸς οὗ χρεών νιν