Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Λέξη: "ἁ"
- ΑΙΣΧ Αγ 140 τὸ δ᾽ εὖ νικάτω. | «τόσον περ εὔφρων ἁ καλά, 140 | δρόσοις ἀέπτοις μαλερῶν λεόντων
- ΑΙΣΧ Αγ 255 ἥξει σύνορθρον αὐγαῖς. | πέλοιτο δ᾽ οὖν ἁ ᾽πὶ τούτοισιν εὖ πρᾶξις, ὡς | θέλει τόδ᾽
- ΑΙΣΧ Αγ 385 βωμὸν εἰς ἀφάνειαν. | βιᾶται δ᾽ ἁ τάλαινα πειθώ, 385 | προβούλου παῖς ἄφερτος ἄτας.
- ΑΙΣΧ Επτ 926 πολυφθόρους ἐν δαΐ. | ― δυσδαίμων σφιν ἁ τεκοῦσα | πρὸ πασᾶν
- ΑΙΣΧ Ευμ 780 κἀκ χερῶν εἵλεσθέ μου. | ἐγὼ δ᾽ ἄτιμος ἁ τάλαινα βαρύκοτος | ἐν γᾷ τᾷδε, φεῦ,
- ΑΙΣΧ Ευμ 810 κἀκ χερῶν εἵλεσθέ μου. | ἐγὼ δ᾽ ἄτιμος ἁ τάλαινα βαρύκοτος | ἐν γᾷ τᾷδε, φεῦ,
- ΑΙΣΧ Πρ 545 ἄγαν, Προμηθεῦ. | φέρε, πῶς χάρις ἁ χάρις, ὦ | φίλος; εἰπέ, ποῦ τις ἀλκά;
- ΑΙΣΧ Χο 604 φροντίσιν † δαεὶς | τὰν ἁ παιδολυ- | μὰς τάλαινα Θεστιὰς
- ΑΙΣΧ Χο 621 νοσφίσασα προβούλως | πνέονθ᾽ ἁ κυνόφρων ὕπνῳ· | κιγχάνει δέ νιν Ἑρμῆς.
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 1346 ὦ Μανία, ξύλλαβε. | ἐγὼ δ᾽ ἁ τάλαινα | προσέχουσ᾽ ἔτυχον ἐμαυτῆς
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 1355 δάκρυά τ᾽ ἀπ᾽ ὀμμάτων | ἔβαλον ἔβαλον ἁ τλάμων. | ἀλλ᾽, ὦ Κρῆτες, Ἴδας τέκνα, τὰ
- ΑΡΙΣΤΟΦ Λυσιστ 980 πᾶ τᾶν Ἀσανᾶν ἐστιν ἁ γερωχία | ἢ τοὶ πρυτάνιες; λῶ τι μυσίξαι νέον.
- ΑΡΙΣΤΟΦ Λυσιστ 1314 θυρσαδδωἇν καὶ παιδδωἇν. | ἁγῆται δ᾽ ἁ Λήδας παῖς | ἁγνὰ χοραγὸς εὐπρεπής.
- ΑΡΙΣΤΟΦ Σφ 1235 μέγα κράτος, | ἀντρέψεις ἔτι τὰν πόλιν· ἁ δ᾽ ἔχεται ῥοπᾶς.» | τί δ᾽, ὅταν Θέωρος
- ΒΙΩΝ απ 10.1 Ἁ μεγάλα μοι Κύπρις ἔθ᾽ ὑπνώοντι παρέστα | νηπίαχον τὸν Ἔρωτα καλᾶς ἐκ χειρὸς
- ΒΙΩΝ ΕπιτΑδ 17 ἔχει κατὰ μηρὸν Ἄδωνις, | μεῖζον δ᾽ ἁ Κυθέρεια φέρει ποτικάρδιον ἕλκος. | τῆνον μὲν
- ΒΙΩΝ ΕπιτΑδ 19 καὶ Νύμφαι κλαίουσιν ὀρειάδες. ἁ δ᾽ Ἀφροδίτα | λυσαμένα πλοκαμῖδας ἀνὰ δρυμὼς
- ΒΙΩΝ ΕπιτΑδ 31 εἶδος ὅτε ζώεσκεν Ἄδωνις· | κάτθανε δ᾽ ἁ μορφὰ σὺν Ἀδώνιδι. «τὰν Κύπριν αἰαῖ»,
- ΒΙΩΝ ΕπιτΑδ 35 ἄνθεα δ᾽ ἐξ ὀδύνας ἐρυθαίνεται, ἁ δὲ Κυθήρα | πάντας ἀνὰ κναμώς, ἀνὰ πᾶν νάπος
- ΒΙΩΝ ΕπιτΑδ 52 πὰρ στυγνὸν βασιλῆα καὶ ἄγριον, ἁ δὲ τάλαινα | ζώω καὶ θεός ἐμμι καὶ οὐ δύναμαί
- ΒΙΩΝ ΕπιτΑδ 59 πόθος δέ μοι ὡς ὄναρ ἔπτα, | χήρα δ᾽ ἁ Κυθέρεια, κενοὶ δ᾽ ἀνὰ δώματ᾽ Ἔρωτες. | σοὶ
- ΒΙΩΝ ΕπιτΑδ 64 ἀπώλετο καλὸς Ἄδωνις.» | Δάκρυον ἁ Παφία τόσσον χέει, ὅσσον Ἄδωνις | αἷμα χέει· τὰ
- ΔΙΟΓ ΛΑΕΡΤ 1.79 ἐπιγέγραπται τόδε· | οἰκείοις δακρύοις ἁ γειναμένα κατακλαίει | Πιττακὸν ἥδ᾽ ἱερὰ
- ΔΙΟΓ ΛΑΕΡΤ 1.93 Σόλωνι τὰν Λίνδον δαμοκρατεομέναν. καὶ ἁ νᾶσος πελαγία, ἔνθα οἰκέοντι οὐδὲν
- ΕΥΡ Αλκ 263 [μέθες με·] τί ῥέξεις; ἄφες. — οἵαν ὁδὸν ἁ δει- | λαιότατα προβαίνω.
- ΕΥΡ Αλκ 582 ἔβα δὲ λιποῦσ᾽ Ὄθρυος νάπαν λεόντων | ἁ δαφοινὸς ἴλα· | χόρευσε δ᾽ ἀμφὶ σὰν κιθάραν,
- ΕΥΡ Ανδρ 294 εἴθε δ᾽ ὑπὲρ κεφαλὰν ἔβαλεν κακὸν | ἁ τεκοῦσά νιν †Πάριν† | πρὶν Ἰδαῖον κατοικίσαι
- ΕΥΡ Ανδρ 486 ὁπόταν εὑρεῖν θέλωσι καιρόν. | ἔδειξεν ἁ Λάκαινα τοῦ στρατηλάτα | Μενέλα· διὰ γὰρ
- ΕΥΡ Ανδρ 534 στάζω λισσάδος ὡς πέτρας | λιβὰς ἀνήλιος, ἁ τάλαινα. | ὤμοι μοι, τί δ᾽ ἐγὼ κακῶν
- ΕΥΡ Ανδρ 775 τῶν ἀγαθῶν | ἀνδρῶν ἀφαιρεῖται χρόνος· ἁ δ᾽ ἀρετὰ | καὶ θανοῦσι λάμπει.
- ΕΥΡ Βακχ 409 καρπίζουσιν ἄνομβροι, | οὗ θ᾽ ἁ καλλιστευομένα | Πιερία, μούσειος ἕδρα,
- ΕΥΡ Βακχ 1179 κατεφόνευσέ νιν. | τίς ἁ βαλοῦσα; πρῶτον ἐμὸν τὸ γέρας· | μάκαιρ᾽ Ἀγαυὴ
- ΕΥΡ Εκ 935 σεμνὰν προσίζουσ᾽ οὐκ | ἤνυσ᾽ Ἄρτεμιν ἁ τλάμων· | ἄγομαι δὲ θανόντ᾽ ἰδοῦσ᾽ ἀκοίταν
- ΕΥΡ Ελ 238 κάλλος ὡς ἕλοι γάμων ἐμῶν | ἅ τε δόλιος ἁ πολυκτόνος Κύπρις | Δαναΐδαις ἄγουσα
- ΕΥΡ Ελ 241 ὦ τάλαινα συμφορᾶς. | ἁ δὲ χρυσέοις θρόνοισι | Διὸς ὑπαγκάλισμα σεμνὸν
- ΕΥΡ Ελ 378 ὡς πολὺ κηρὸς ἐμᾶς ἔλαχες πλέον, | ἁ μορφᾶι θηρῶν λαχνογυίων | †ὄμματι λάβρωι σχῆμα
- ΕΥΡ Ελ 674 καὶ βλέφαρον ὑγραίνω | δάκρυσιν· ἁ Διός μ᾽ ἄλοχος ὤλεσεν. | Ἥρα; τί νῶιν χρήιζουσα
- ΕΥΡ Ελ 1315 ‹. . .› ἀελλόποδες, | ἁ μὲν τόξοις Ἄρτεμις, ἁ δ᾽ | ἔγχει Γοργῶπις πάνοπλος.
- ΕΥΡ Ελ 1315 . .› ἀελλόποδες, | ἁ μὲν τόξοις Ἄρτεμις, ἁ δ᾽ | ἔγχει Γοργῶπις πάνοπλος.
- ΕΥΡ Ηλ 1183 αἰτία δ᾽ ἐγώ. | διὰ πυρὸς ἔμολον ἁ τάλαινα ματρὶ τᾶιδ᾽, | ἅ μ᾽ ἔτικτε κούραν.
- ΕΥΡ Ηλ 1206 κατεῖδες οἷον ἁ τάλαιν᾽ ἔξω πέπλων | ἔβαλεν ἔδειξε μαστὸν ἐν φοναῖσιν,
- ΕΥΡ Ηρακλ 622 εὐδόκιμον γὰρ ἔχει θανάτου μέρος | ἁ μελέα πρό τ᾽ ἀδελφῶν καὶ γᾶς, | οὐδ᾽ ἀκλεής νιν
- ΕΥΡ Ηρακλ 625 δόξα πρὸς ἀνθρώπων ὑποδέξεται· | ἁ δ᾽ ἀρετὰ βαίνει διὰ μόχθων. | ἄξια μὲν πατρός,
- ΕΥΡ ΗρΜαιν 637 ἁ νεότας μοι φίλον· ἄ- | χθος δὲ τὸ γῆρας αἰεὶ
- ΕΥΡ ΗρΜαιν 663 δισσοὺς ἂν ἔβαν διαύλους, | ἁ δυσγένεια δ᾽ ἁπλοῦν ἂν | εἶχε ζόας βίοτον,
- ΕΥΡ ΗρΜαιν 784 ἀναχορεύσατ᾽ ἀγυιαὶ | Δίρκα θ᾽ ἁ καλλιρρέεθρος, | σύν τ᾽ Ἀσωπιάδες κόραι
- ΕΥΡ ΗρΜαιν 880 ἀναύλοις. | βέβακεν ἐν δίφροισιν ἁ πολύστονος, | ἅρμασι δ᾽ ἐνδίδωσι
- ΕΥΡ ΙΑυλ 184 Ἥρᾳ Παλλάδι τ᾽ ἔριν ἔριν | μορφᾶς ἁ Κύπρις ἔσχεν. | πολύθυτον δὲ δι᾽ ἄλσος Ἀρ-
- ΕΥΡ ΙΑυλ 208 λαιψηροδρόμον Ἀχιλῆα, | τὸν ἁ Θέτις τέκε καὶ Χείρων | ἐξεπόνησεν, εἶδον
- ΕΥΡ ΙΑυλ 781 δάμαρτά τε Πριάμου. | ἁ δὲ Διὸς Ἑλένα κόρα | πολύκλαυτος ἑδεῖται
