Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Λέξη: "φαγεῖν"
- ΑΙΣΩΠ Μυθ 15b.1 βότρυας πεπείρους ἰδοῦσα ἤμελλε φαγεῖν,ἐν ὕψει δὲ ὄντας οὐκ ηὐπόρει φαγεῖν. μῦς
- ΑΙΣΩΠ Μυθ 15b.1 φαγεῖν, ἐν ὕψει δὲ ὄντας οὐκ ηὐπόρει φαγεῖν.μῦς δὲ ἰδὼν ταύτην ἐμειδίασεν
- ΑΙΣΩΠ Μυθ 278.1 ἐγὼ πάρειμι». κἀκεῖνος· «μή μοι φαγεῖν ἀλλὰ πιεῖν, ὦ βέλτιστε, μᾶλλον
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1106b εἴ τῳ δέκα μναῖ φαγεῖν πολὺ δύο δὲ ὀλίγον, ὁ ἀλείπτης ἓξ μνᾶς προστάξει· ἔστι
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1149a εἰ Φάλαρις κατεῖχεν ἐπιθυμῶν παιδίου φαγεῖν ἢ πρὸς ἀφροδισίων ἄτοπον ἡδονήν·
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ειρ 26 δ᾽ ὑπὸ φρονήματος | βρενθύεταί τε καὶ φαγεῖν οὐκ ἀξιοῖ, | ἢν μὴ παραθῶ τρίψας δι᾽
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ειρ 852 ταύτῃ τι; μηδέν· οὐ γὰρ ἐθελήσει φαγεῖν | οὔτ᾽ ἄρτον οὔτε μᾶζαν, εἰωθυῖ᾽ ἀεὶ
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ιππ 937 ἐκκλησίαν ἐλθών· ἔπει- | τα πρὶν φαγεῖν ἁνὴρ μεθή- | κοι, καὶ σὺ τὸ τάλαντον λαβεῖν
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ιππ 1181 ἡ Γοργολόφα σ᾽ ἐκέλευε τουτουὶ φαγεῖν | ἐλατῆρος, ἵνα τὰς ναῦς ἐλαύνωμεν καλῶς.
- ΑΡΙΣΤΟΦ Νεφ 243 νόσος μ᾽ ἐπέτριψεν ἱππική, δεινὴ φαγεῖν. | ἀλλά με δίδαξον τὸν ἕτερον τοῖν σοῖν
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ορν 76 ἄνθρωπός ποτ᾽ ὤν. | τοτὲ μὲν ἐρᾷ φαγεῖν ἀφύας Φαληρικάς, | τρέχω ᾽π᾽ ἀφύας ἐγὼ
- ΕΥΡ Κυκλ 336 τῆιδε, δαιμόνων. | ὡς τοὐμπιεῖν γε καὶ φαγεῖν τοὐφ᾽ ἡμέραν, | Ζεὺς οὖτος ἀνθρώποισι
- ΗΡΟΔ 2.141.5 νυκτὸς μῦς ἀρουραίους κατὰ μὲν φαγεῖν τοὺς φαρετρεῶνας αὐτῶν, κατὰ δὲ τὰ τόξα,
- ΘΕΟΚΡ Ειδ 24.16 κοῖλα θυράων | οἴκου, ἀπειλήσασα φαγεῖν βρέφος Ἡρακλῆα. | τὼ δ᾽ ἐξειλυσθέντες ἐπὶ
- ΘΕΟΦΡ Χαρ 4.9 καὶ προαιρῶν δέ τι ἐκ τοῦ ταμιείου δεινὸς φαγεῖν, καὶ ζωρότερον πιεῖν. | καὶ τὴν
- ΘΕΟΦΡ Χαρ 7.7 συνθεωρῶν θεάσασθαι καὶ συνδειπνῶν φαγεῖν,καὶ λέγειν ὅτι «Χαλεπὸν μοί ἐστι
- ΙΣΟΚΡ 7.49 γονέας ἐξαμαρτεῖν. Ἐν καπηλείῳ δὲ φαγεῖν ἢ πιεῖν οὐδεὶς οὐδ᾽ ἂν οἰκέτης
- ΛΟΓΓ 2.18.1 μέρος καὶ τυροῦ τμῆμά τι, δίδωσι φαγεῖν·τό τε μάλιστα ἀνακτησόμενον αὐτόν,
- ΛΟΓΓ 3.20.3 μοῖραν καὶ ἄρτους τινὰς ἔδωκε φαγεῖν καὶ ἐσθίοντος ἀπὸ τοῦ στόματος ἥρπαζε καὶ
- ΛΟΥΚ Πενθ 16 πολὺ κάλλιον καὶ τὸ μὴ πεινῆν τοῦ φαγεῖν καὶ τὸ μὴ ῥιγοῦν τοῦ ἀμπεχόνης
- ΞΕΝ ΚΑναβ 7.3.23 ἔκειντο. Ἀρκὰς δέ τις Ἀρύστας ὄνομα, φαγεῖν δεινός, τὸ μὲν διαρριπτεῖν εἴα
- ΠΛ ΙππΜ 299a ὅστις οὔ, εἰ φαῖμεν μὴ ἡδὺ εἶναι φαγεῖν,ἀλλὰ καλόν, καὶ ὄζειν ἡδὺ μὴ ἡδὺ ἀλλὰ
- ΠΛ Πολ 408a ὅτι δ᾽ ἐχρῆν μετὰ τοῦτο ἢ πιεῖν ἢ φαγεῖν οὐδὲν μᾶλλον ἢ τῷ Εὐρυπύλῳ
- ΠΛ Πολ 559a Οὐκοῦν χρή. | Ἆρ᾽ οὖν οὐχ ἡ τοῦ φαγεῖν μέχρι ὑγιείας τε καὶ εὐεξίας | καὶ αὐτοῦ
