ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
[38] Μπορείς να αποχωρήσεις, Παρρησιάδη. Ακόμη μακρύτερα. Τί θα κάνουμε εμείς; Πώς σας φάνηκε η ομιλία του ανθρώπου;
ΑΛΗΘΕΙΑ
Εγώ, Φιλοσοφία, όσο αυτός μιλούσε, ευχόμουν να ανοίξει η γη να με καταπιεί· τόσο αληθινά ήταν όλα όσα είπε. Αναγνώριζα βέβαια, καθώς άκουγα, τον καθέναν απ᾽ όσους είχαν τέτοια συμπεριφορά, και ταυτόχρονα συνταίριαζα τα λεγόμενα: αυτό ταιριάζει στον τάδε, το άλλο πάλι το κάνει εκείνος. Με δυο λόγια, παρουσίασε τους ανθρώπους ξεκάθαρα, σαν να βρίσκονταν σε μια ζωγραφιά που τους έμοιαζε σε όλα, απεικονίζοντας όχι μόνο τα σώματά τους, αλλά και τις ίδιες τις ψυχές τους με τη μεγαλύτερη ακρίβεια.
ΣΩΦΡΟΣΥΝΗ
Κι εγώ, Αρετή μου, κατακοκκίνισα.
ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
Εσείς τί λέτε;
ΠΛΑΤΩΝΑΣ
Τί άλλο, παρά να τον απαλλάξουμε από την κατηγορία, και να τον ανακηρύξουμε φίλο και ευεργέτη μας; Πάθαμε πραγματικά το ίδιο με τους κατοίκους του Ιλίου: τον ξεσηκώσαμε αυτόν εναντίον μας σαν ηθοποιό τραγωδίας, για να μας τραγουδήσει τις συμφορές των Φρυγών. Ας τραγουδήσει λοιπόν κι ας φανερώσει περίτρανα τους θεομίσητους.
ΔΙΟΓΕΝΗΣ
Κι εγώ, Φιλοσοφία, επαινώ θερμά τον άνθρωπο και ανακαλώ τις κατηγορίες μου και τον κάνω φίλο μου, γιατί είναι λεβέντης.
ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
[39] Ωραία. Πλησίασε, Παρρησιάδη. Σε απαλλάσσουμε από την κατηγορία, και μάλιστα ομόφωνα, με όλες τις ψήφους. Από δω και πέρα να ξέρεις πως είσαι δικός μας.
ΠΑΡΡΗΣΙΑΔΗΣ
Προσκυνώ, πρώτα απ᾽ όλα. Ή καλύτερα, μου φαίνεται πως θα το κάνω απαγγέλλοντας τραγωδία· είναι πιο μεγαλόπρεπο έτσι:
Σεβαστή και μεγάλη μου Νίκη,
να κρατάς τη ζωή μου για πάντα,
κι ας μη λείψουν ποτέ τα στεφάνια.
ΑΡΕΤΗ
Τώρα λοιπόν ας αρχίσουμε πια να πίνουμε από τον δεύτερο κρατήρα. Ας τους καλέσουμε κι εκείνους να έρθουν, ώστε να τιμωρηθούν για κάθε προσβολή εναντίον μας. Κατήγορος του καθενός θα είναι ο Παρρησιάδης.
ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
Σωστά τα είπες, Αρετή. Κι εσύ, παιδί μου Συλλογισμέ, σκύψε κάτω προς την πόλη και συγκάλεσε τους φιλοσόφους.