[4.4.4] Μόλις είχαν ετοιμαστεί οι δερμάτινες σχεδίες για τη διάβαση και είχε παραταχθεί στον ποταμό εξοπλισμένος ο στρατός του Αλεξάνδρου, δόθηκε το σύνθημα και οι πολιορκητικές μηχανές του άρχισαν να ρίχνουν βέλη στους Σκύθες ιππείς που βρίσκονταν κοντά στην όχθη· μερικοί από αυτούς τραυματίζονταν από τα βέλη, ένας μάλιστα έπεσε νεκρός από το άλογό του, όταν το βέλος διαπέρασε πέρα-πέρα την ασπίδα και το θώρακά του· οι Σκύθες τότε τρόμαξαν από τα βέλη που ρίχνονταν από μακριά, καθώς και από τον θάνατο ενός γενναίου στρατιώτη τους, και υποχώρησαν λίγο από την όχθη. [4.4.5] Μόλις είδε ο Αλέξανδρος ότι οι Σκύθες ήταν σε αναταραχή εξαιτίας των βελών, ο ίδιος επικεφαλής των ανδρών του άρχισε να περνά τον ποταμό υπό τον ήχο των σαλπίγγων· τον ακολουθούσε ο υπόλοιπος στρατός. Πρώτα, λοιπόν, αποβίβασε τους τοξότες και τους σφενδονήτες και τους διέταξε να ρίχνουν πέτρες και βέλη στους Σκύθες, ώστε αυτοί να μην πλησιάσουν τη φάλαγγα των πεζών ενώ θα αποβιβαζόταν, έως ότου διαβεί τον ποταμό ολόκληρο το ιππικό του.
[4.4.6] Αφού όμως συγκεντρώθηκαν οι στρατιώτες του στην όχθη, στην αρχή έριξε κατά των Σκυθών μία ιππαρχία από τους μισθοφόρους και τέσσερις ίλες από τους σαρισοφόρους ιππείς. Οι Σκύθες πρόβαλαν αντίσταση και τους έριχναν βλήματα ολόγυρα ιππεύοντας κυκλικά ‹και› επειδή ήταν πολλοί εναντίον λίγων, διέφευγαν εύκολα. Ο Αλέξανδρος, αφού ανέμειξε στους ιππείς, τους τοξότες και τους Αγριάνες και τους άλλους ελαφρά οπλισμένους που διοικούσε ο Βάλακρος, τους οδήγησε εναντίον των Σκυθών. [4.4.7] Όταν πλησίασαν, διέταξε να τους επιτεθούν τρεις ιππαρχίες από τους εταίρους και όλοι οι ιππακοντιστές του, ενώ ο ίδιος οδηγώντας το υπόλοιπο ιππικό όρμησε ανάμεσά τους γρήγορα με τη μία ίλη του πίσω από την άλλη. Οι Σκύθες δεν μπορούσαν πια να αλλάζουν θέση ιππεύοντας κυκλικά, όπως έκαναν ως τότε, επειδή τους πίεζαν συγχρόνως και οι ιππείς και οι ελαφρά οπλισμένοι που ήταν ανακατεμένοι με τους ιππείς και δεν τους άφηναν να κάνουν με ασφάλεια κυκλικές κινήσεις. [4.4.8] Τότε πλέον τράπηκαν οι Σκύθες σε ολοκληρωτική φυγή. Σκοτώθηκαν περίπου χίλιοι και ένας από τους αρχηγούς τους, ο Σατράκης, και αιχμαλωτίσθηκαν περίπου εκατόν πενήντα. Επειδή όμως η καταδίωξη γινόταν με ταχύτητα και με πολλή ταλαιπωρία εξαιτίας της μεγάλης ζέστης, υπέφερε όλος ο στρατός από δίψα και ο ίδιος ο Αλέξανδρος, καθώς προχωρούσε έφιππος, έπινε ό,τι νερό έβρισκε σε εκείνη την περιοχή. [4.4.9] Επειδή το νερό ήταν μολυσμένο, τον έπιασε ξαφνικά μία ακατάσχετη διάρροια· για τον λόγο αυτό η καταδίωξη δεν επεκτάθηκε σε όλους τους Σκύθες. Διαφορετικά νομίζω ότι όλοι οι Σκύθες θα είχαν σκοτωθεί στη φυγή τους, αν δεν καταβαλόταν σωματικά ο Αλέξανδρος. Ο ίδιος διέτρεξε τον έσχατο κίνδυνο και μεταφέρθηκε πίσω στο στρατόπεδο. Έτσι βγήκε αληθινή η προφητεία του Αρίστανδρου.
[4.5.1] Λίγο αργότερα ήρθαν στον Αλέξανδρο πρέσβεις από τον βασιλιά των Σκυθών, που στάλθηκαν με σκοπό να απολογηθούν για όσα είχαν γίνει λέγοντας ότι δεν έγιναν από το οργανωμένο κράτος των Σκυθών, αλλά από αυτούς που κατά ληστρικό τρόπο επιχειρούσαν διαρπαγές και ότι ήταν πρόθυμος ο βασιλιάς τους να εκτελέσει τις διαταγές του Αλεξάνδρου. Ο Αλέξανδρος τους απάντησε φιλικά, επειδή δεν θεωρούσε φρόνιμο να τους πιστέψει και γι᾽ αυτό να μην τους επιτεθεί, αλλά ούτε και ήταν τότε η κατάλληλη στιγμή για να τους επιτεθεί.