[7.21.1] Ενώ ναυπηγούσαν τις τριήρεις, όπως είχε διατάξει, και εκτελούσαν εκσκαφές για το λιμάνι κοντά στη Βαβυλώνα, ο Αλέξανδρος έπλευσε από τη Βαβυλώνα προς τα κάτω τον Ευφράτη κατευθυνόμενος προς τον λεγόμενο Πολλακόπα ποταμό. Αυτός απέχει οχτακόσιους περίπου σταδίους από τη Βαβυλώνα και είναι μία διώρυγα που αρχίζει από τον Ευφράτη, όχι ένας ποταμός με δικές του πηγές. [7.21.2] Ο Ευφράτης πηγάζοντας από τα βουνά της Αρμενίας κυλάει ομαλά ανάμεσα στις όχθες του τον χειμώνα, επειδή τότε δεν έχει πολλά νερά· μόλις όμως αρχίσει η άνοιξη και κυρίως κατά τον χρόνο των θερινών τροπών του ηλίου κατεβαίνει φουσκωμένος, ξεχειλίζει και κατακλύζει την Ασσυριακή γη. [7.21.3] Γιατί την εποχή αυτή λιώνουν τα χιόνια επάνω στα βουνά της Αρμενίας και αυξάνουν κατά πολύ τα νερά του Ευφράτη. Και επειδή φουσκώνει και ξεπερνά την επιφάνεια του εδάφους, πλημμυρίζει την περιοχή, εκτός αν του ανοίξουν διέξοδο μέσω του Πολλακόπα και τον στρέψουν προς τα έλη και τις λίμνες, οι οποίες αρχίζουν από αυτή τη διώρυγα και φθάνουν μέχρι τη γειτονική περιοχή με την Αραβία και από εκεί χύνονται ως επί το πλείστον σε έλη και μετά εκβάλλουν στη θάλασσα με πολλά και αθέατα στόμια. [7.21.4] Αφού λιώσουν τα χιόνια, κυρίως γύρω στη δύση των Πλειάδων, τα νερά του Ευφράτη λιγοστεύουν, ωστόσο στο μεγαλύτερο μέρος τους χύνονται κατά τον ίδιο τρόπο στις λίμνες μέσω του Πολλακόπα. Αν πράγματι δεν έφραζαν ξανά τον Πολλακόπα, ώστε να στραφεί το νερό και να ρέει στην κοίτη του ποταμού ανάμεσα στις όχθες, θα άδειαζε όλος ο Ευφράτης στον Πολλακόπα και έτσι δεν θα αρδευόταν καθόλου από αυτόν η γη των Ασσυρίων. [7.21.5] Γι᾽ αυτό με διαταγή του σατράπη της Βαβυλωνίας έφραζαν με πολύ κόπο τις διεξόδους του Ευφράτη στον Πολλακόπα, παρόλο που χωρίς δυσκολία σχηματίζονταν ανοίγματα, επειδή στο μέρος εκείνο η γη είναι σχεδόν ιλύς, ως επί το πλείστον πηλός, και δέχεται το νερό του ποταμού, με τρόπο ώστε να γίνεται δύσκολη η μεταστροφή του· έτσι, επί τρεις μήνες περισσότεροι από δέκα χιλιάδες Ασσύριοι ήταν απασχολημένοι με αυτή την επίπονη εργασία.
[7.21.6] Αυτά όταν τα ανέφεραν στον Αλέξανδρο, τον παρακίνησαν να προσφέρει κάποια ωφέλεια στη χώρα των Ασσυρίων. Στο σημείο λοιπόν, όπου γινόταν η τροπή του ρεύματος του Ευφράτη προς τον Πολλακόπα, αποφάσισε να φράξει εκεί στέρεα την έξοδο του νερού. Αφού προχώρησε τριάντα περίπου σταδίους, η γη άρχισε να φαίνεται κάπως πετρώδης, τέτοια που αν κοβόταν πέρα-πέρα και συνδεόταν με την παλαιά διώρυγα του Πολλακόπα, ούτε το νερό θα άφηνε να διασκορπίζεται εξαιτίας της στερεότητας του εδάφους ούτε η μεταστροφή του νερού θα γινόταν χωρίς δυσκολία κατά την ορισμένη εποχή. [7.21.7] Για τον σκοπό αυτό ο Αλέξανδρος έπλευσε προς τον Πολλακόπα και ακολουθώντας το ρεύμα του έφθασε πλέοντας στις λίμνες προς την κατεύθυνση της Αραβίας. Όταν είδε εκεί μια κατάλληλη τοποθεσία, έχτισε πόλη και την οχύρωσε με τείχη και εγκατέστησε σε αυτή μερικούς Έλληνες μισθοφόρους, όσους το θέλησαν καθώς και όσους ήταν ακατάλληλοι για πόλεμο λόγω ηλικίας ή αναπηρίας.