Γραφικό

Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7

ΛΥΣΙΑΣ

Κατὰ Νικομάχου (30) (7-8)


[7] Ἴσως δέ, ὦ ἄνδρες δικασταί, ἐπειδὰν περὶ αὑτοῦ μηδὲν δύνηται ἀπολογεῖσθαι, ἐμὲ διαβάλλειν πειράσεται. τότε δὲ περὶ τῶν ἐμῶν τούτῳ ἀξιῶ πιστεύειν ὑμᾶς, ὁπόταν ἀπολογίας ἐμοὶ δοθείσης μὴ δύνωμαι ψευδόμενον αὐτὸν ἐξελέγξαι. ἐὰν δ᾽ ἄρα ἐπιχειρῇ λέγειν ἅπερ ἐν τῇ βουλῇ, ὡς ἐγὼ τῶν τετρακοσίων ἐγενόμην, ἐνθυμεῖσθε ὅτι ἐκ τῶν τοιαῦτα λεγόντων [ἐκ] τῶν τετρακοσίων πλεῖν ἢ χίλιοι γενήσονται· καὶ γὰρ τοὺς ἔτι παῖδας ὄντας ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ καὶ τοὺς ἀποδημοῦντας οἱ διαβάλλειν βουλόμενοι ταῦτα λοιδοροῦσιν. [8] ἐγὼ δὲ οὕτω πολλοῦ ἐδέησα τῶν τετρακοσίων γενέσθαι, ὥστε οὐδὲ τῶν πεντακισχιλίων κατελέγην. δεινὸν δέ μοι δοκεῖ εἶναι ὅτι, εἰ μὲν περὶ ἰδίων συμβολαίων ἀγωνιζόμενος οὕτω φανερῶς ἐξήλεγχον αὐτὸν ἀδικοῦντα, οὐδ᾽ ἂν αὐτὸς ἠξίωσε τοιαῦτα ἀπολογούμενος ἀποφεύγειν, νυνὶ δὲ περὶ τῶν τῆς πόλεως κρινόμενος οἰήσεται χρῆναι ἐμοῦ κατηγορῶν ὑμῖν μὴ δοῦναι δίκην.


[7] Ίσως, άνδρες δικαστές, όταν δεν θα είναι σε θέση να αντιτάξει οτιδήποτε προς υπεράσπισή του, θα προσπαθήσει να σπιλώσει εμένα. Σας καλώ, γι᾽ αυτά που με αφορούν, τότε να τον πιστέψετε, όταν μου δοθεί η δυνατότητα να τον αντικρούσω και δεν καταφέρω να αποδείξω ότι ψεύδεται. Εάν πάλι επιχειρήσει να πει αυτά που έλεγε και στη βουλή, ότι δηλαδή εγώ ανήκα στους Τετρακοσίους, σκεφτείτε ότι, αν πιστέψετε όσους προβάλλουν παρόμοιους ισχυρισμούς, οι Τετρακόσιοι θα ξεπεράσουν τους χίλιους. Διότι εκείνοι που θέλουν να σπιλώνουν αυτά προσάπτουν και σε ανθρώπους που εκείνη την εποχή ήταν ακόμη παιδιά και σε εκείνους που δεν ζούσαν στην πόλη. [8] Εγώ ωστόσο δεν ανήκα, ούτε κατά διάνοιαν, στους Τετρακοσίους. Απόδειξη ότι δεν με περιέλαβαν ούτε καν στον κατάλογο των Πέντε χιλιάδων. Μου φαίνεται μάλιστα αδιανόητο αυτό που συμβαίνει: Αν η εκδικαζόμενη υπόθεση αφορούσε συμφωνία ιδιωτικής φύσεως και αποδείκνυα περίτρανα ότι φέρει την ευθύνη, δεν θα είχε ούτε ο ίδιος την απαίτηση να αθωωθεί προβάλλοντας προς υπεράσπισή του τέτοιους ισχυρισμούς. Αντίθετα, τώρα που κρίνεται για ζητήματα της πόλης, διανοείται ότι μπορεί να αποφύγει την καταδίκη κατηγορώντας εμένα.