ΠΕΜΠΤΟ ΣΤΑΣΙΜΟ
ΧΟΡ. Εσύ με τα χίλια ονόματα στολίδι της νύφης του Κάδμου
και του Δία του βαρυβροντηχτή γενιά,
που νοιάζεσαι την ξακουσμένη Ιταλία
1120και στην κοσμοσύχναστη Ελευσίνα, στον κόρφο της Δηούς
βασιλεύεις,
Βάκχε,
που στων Βακχών την πρώτη πολιτεία κάθεσαι,
τη Θήβα, κοντά στο κυλάμενο νερό του Ισμηνού
και απάνω, στη σπορά του άγριου Δράκου.
Εσέν᾽ απάνω από τον Γήλοφο βράχο αγναντεύει
ο καπνός και η αναλαμπή της φλόγας,
εκεί που η Κηρύκιες νύφες
1130χορεύουν βακχικά, και της Κασταλίας η πηγή.
Εσένα ακολουθούνε με πομπή όλοι οι κισσένιοι
φράχτες απ᾽ τα βουνά της Μύσσας, κι οι πράσινες
πλαγιές των αμπελιών με τα πολλά σταφύλια,
μες στων τραγουδιών το θεϊκό αλαλητό
σαν έρχεσαι να μας ιδείς και τους δρόμους διαβαίνεις της Θήβας.
Αυτήνα εσύ πάρα πολύ χτιμάς
από κάθε πόλη πιότερο
μαζί με τη μάνα σου την κεραυνοχτυπημένη,
1140και τώρα που όλη την πολιτεία έπιασε αρρώστια δυνατή
έλα εσύ να μας γιάνεις με το ποδαρικό σου
ροβολώντας από τη ράχη πάνω του Παρνασσού
ή από το πέραμα που θαλασσοβουίζει.
Ωχ! εσύ που παίρνεις τον χορό με τ᾽ αστέρια που λαμποκοπούν
και παραστέκεις στης νύχτας το ξεφάντωμα, παιδί, γέννημα του Δία,
1150φανερώσου, Βασιλιά, μαζί με τις βακχικές γυναίκες
που σ᾽ ακολουθάνε και γύρω σου ολονυχτίς σε χορεύουνε,
εσένα που σκορπίζεις την ξεφωνητή χαρά.
|
