Γραφικό

Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7

ΠΙΝΔΑΡΟΣ

Ὀλυμπιονίκαις (13.93-13.115)


ἐμὲ δ᾽ εὐθὺν ἀκόντων [στρ. ε]
ἱέντα ῥόμβον παρὰ σκοπὸν οὐ χρή
95τὰ πολλὰ βέλεα καρτύνειν χεροῖν.
Μοίσαις γὰρ ἀγλαοθρόνοις ἑκών
Ὀλιγαιθίδαισίν τ᾽ ἔβαν ἐπίκουρος.
Ἰσθμοῖ τά τ᾽ ἐν Νεμέᾳ παύρῳ ἔπει
θήσω φανέρ᾽ ἀθρό᾽, ἀλαθής τέ μοι
ἔξορκος ἐπέσσεται ἑξηκοντάκι δὴ ἀμφοτέρωθεν
100ἁδύγλωσσος βοὰ κάρυκος ἐσλοῦ.

τὰ δ᾽ Ὀλυμπίᾳ αὐτῶν [ἀντ. ε]
ἔοικεν ἤδη πάροιθε λελέχθαι·
τά τ᾽ ἐσσόμενα τότ᾽ ἂν φαίην σαφές.
νῦν δ᾽ ἔλπομαι μέν, ἐν θεῷ γε μάν
105τέλος· εἰ δὲ δαίμων γενέθλιος ἕρποι,
Δὶ τοῦτ᾽ Ἐνυαλίῳ τ᾽ ἐκδώσομεν
πράσσειν. τὰ δ᾽ ὑπ᾽ ὀφρύϊ Παρνασσίᾳ
ἕξ· Ἄργεΐ θ᾽ ὅσσα καὶ ἐν
Θήβαις· ὅσα τ᾽ Ἀρκάσιν †ἀνάσσων
μαρτυρήσει Λυκαίου βωμὸς ἄναξ·

Πέλλανά τε καὶ Σικυὼν [ἐπῳδ. ε]
καὶ Μέγαρ᾽ Αἰακιδᾶν τ᾽ εὐερκὲς ἄλσος
110ἅ τ᾽ Ἐλευσὶς καὶ λιπαρὰ Μαραθών
ταί θ᾽ ὑπ᾽ Αἴτνας ὑψιλόφου καλλίπλουτοι
πόλιες ἅ τ᾽ Εὔβοια· καὶ πᾶσαν κάτα
Ἑλλάδ᾽ εὑρήσεις ἐρευνῶν μάσσον᾽ ἢ ὡς ἰδέμεν.
ἄγε κούφοισιν ἔκνευσον ποσίν·
115Ζεῦ τέλει᾽, αἰδῶ δίδοι καὶ τύχαν τερπνῶν γλυκεῖαν.


Όμως ρίχνοντας σε ευθεία τροχιά τα ακόντια που βουίζουν, [στρ. ε]
δεν πρέπει με το στιβαρό μου χέρι
95πολλά πέρ᾽ απ᾽ τον στόχο να τα στέλνω.
Γιατί ήρθα πρόθυμος εδώ για να βοηθήσω
τις Μούσες τις λαμπρόθρονες και τους Ολιγαιθίδες.
Τις νίκες στον Ισθμό και στη Νεμέα
με λίγα λόγια όλα μαζί θα φανερώσω·
μάρτυράς μου αληθινός μ᾽ όρκο δεμένος είναι
100η γλυκόγλωσση φωνή του άξιου κήρυκα που ακούστηκε φορές
εξήντα κι απ᾽ τα δύο μέρη.

Όσο για τους θριάμβους τους παλιούς στην Ολυμπία, [αντ. ε]
θαρρώ ότι πρωτύτερα τους είπα
κι όσο για τους μελλούμενους, σαν γίνουν θα τους ψάλλω·
τώρα έχω την ελπίδα, στο χέρι όμως του θεού είναι
105το τέλος· κι αν η μοίρα της γενιάς του τον ίδιο δρόμο πάρει,
την τύχη του ας εμπιστευτούμε στον Ενυάλιο και στον Δία.
Έξι φορές νίκησαν κάτω απ᾽ του Παρνασσού το φρύδι,
και στο Άργος άλλες τόσες και
στη Θήβα· όσο γι᾽ αυτές στης Αρκαδίας τον κάμπο,
του άνακτα ο βωμός, του Λυκαίου Δία, ας μαρτυρήσει,

για τις άλλες η Πελλήνη, η Σικυώνα και τα Μέγαρα [επωδ. ε]
και των Αιακιδών το καλοφραγμένο τέμενος
110και η Ελευσίνα κι ο εύφορος ο Μαραθώνας
και κάτω απ᾽ την ψηλόκορφη την Αίτνα οι πλούσιες πόλεις
και η Εύβοια· και στην Ελλάδα ολάκερη
θα βρεις, αν ψάξεις, πιότερα απ᾽ όσα το μάτι πιάνει·
εμπρός ας ξεκινήσουμε μ᾽ ανάλαφρο ποδάρι·
115και ω Δία τελεσιουργέ, δώσε να έχουμε εκτίμηση
και τη γλυκιά την τύχη της χαράς.