ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΗΣ ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑΣ
Κοιμάστε, οϊμέ! και σαν κοιμάστε, ποιά σας χρεία;
μα εγώ από σας σε τέτοιο τρόπο ατιμασμένη,
κάτω στον Άδη, για το φόνο πὄχω κάμει,
δε λέει να πάψει των νεκρών η καταφρόνια
κι άτιμη τριγυρνώ· γιατ᾽ έχω, ξέρετέ το,
την πιο από μέρους τους μεγάλη κατηγόρια·
100μα πὄπαθα τέτοιο κακό απ᾽ τους πιο ζεστούς μου,
κανείς θεός δεν είπε να οργιστεί για μένα
που μάνα, σφάχτηκ᾽ απ᾽ τα χέρια του παιδιού μου!
Νά, δείτε αυτές μου τις πληγές με την καρδιά σας,
γιατ᾽ η ψυχή λαμπρότερα βλέπει στον ύπνο,
που έτσι δεν είναι οξύθωρη στο φως της μέρας.
Κι όμως πόσα δεν έχετε γευτεί από μένα
κι ακράσωτες χοές και προσφορές καθάριες
και δείπνα που σεμνά τα ετοίμαζα τη νύχτα
σ᾽ ώρες που για κανέν᾽ άλλο θεό δεν είναι·
110μα όλ᾽ αυτά τώρα βλέπω ποδοπατημένα
και κείνος πάει και ξέφυγε σαν το ζαρκάδι
κι έτσι αλαφρά καταμεσίς απ᾽ τα πλεμάτια
με πολύ περιγέλιο σας πηδάει και πάει.
Μ᾽ ακούστε μου κι είναι αυτά για τη ψυχή μου
όσα είπα· και ξυπνήστε, θεές του Κάτω κόσμου,
που όνειρο τώρα κράζω σας, η Κλυταιμνήστρα.
ΧΟΡΟΣ
(Μούγκρισμα)
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ
Μουγκρίζετε, μα εκείνος πήρε τώρα δρόμο,
γιατ᾽ οι δικοί μου έχουν βοηθούς, εγώ όμως όχι.
ΧΟΡΟΣ
120(Μούγκρισμα)
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ
Βαθιά κοιμάσαι και δεν το ψυχοπονιέσαι
αυτό πὄπαθα, πὄφυγε ο φονιάς μου ο γιος μου.
ΧΟΡΟΣ
(Ούρλιασμα)
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ
Ούρλιαζε, κοίμου· μα δε λες και να ξυπνήσεις;
ποιά δουλειάν έχεις παρά το κακό να κάνεις;
ΧΟΡΟΣ
(Ούρλιασμα)
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ
Συμφώνησαν δυο δυνατοί, ο ύπνος κι ο κόπος
κι αδράνισαν της δράκαινας την άγριαν άφρη.
ΧΟΡΟΣ
(Διπλό δυνατό μούγκρισμα)
130Πιάστο, πιάστο, πιάστο, έχε το νου σου!
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ
Στ᾽ όνειρο κυνηγάς αγρίμι κι αλυχταίνεις
σα σκύλος που όλο της δουλειάς του έχει την έγνοια.
τί κάνεις; σήκω κι ας μη σε νικάει ο κόπος·
τον ύπνο απόδιωξε να δεις τι έχομε πάθει.
Ας σου πληγώσουν την καρδιά οι ονειδισμοί μου
που είναι για τους φιλότιμους σα φτερνιστήρια·
τρέχα και φύσα πάνω του θανάτου αγέρα,
για να τον λιώσει ο αχνός, τω σωθικώ σου η φλόγα.
Εμπρός, με δεύτερα κυνήγια μάρανέ τον!