ΚΛΥ. Να ᾽χεις καλό, που δύστυχους βοηθάς.
ΑΧΙ. Τώρα άκου, για να πάει καλά το πράγμα.
1010ΚΛΥ. Ναι, πες· σ᾽ εσένα πρέπει να υπακούω.
ΑΧΙ. Γνώμη μπορεί ο πατέρας της ν᾽ αλλάξει.
ΚΛΥ. Είναι δειλός και το στρατό τον τρέμει.
ΑΧΙ. Αλλά ένα λόγο τον νικά ένας άλλος.
ΚΛΥ. Χαμένη ελπίδα· ωστόσο, τί να κάμω;
ΑΧΙ. Ικέτευέ τον πρώτα να μη σφάζει
τα παιδιά του· αν αρνιέται, έλα σ᾽ εμένα·
αν οι δικές σας ικεσίες τον πείσουν,
εγώ είμαι περιττός· η σωτηρία
μόνη της θά ᾽ρθει· μ᾽ ένα φίλο μου, έτσι
καλύτερα θα τα ᾽χω, κι οι στρατιώτες
1020δε θα με κατακρίνουν, αν σε ενέργεια
βάζω το νου κι όχι τη βία. Κι αν λύση
δοθεί καλή χωρίς εμένα, θα ᾽ναι
πιο ευχάριστο για σε και τους δικούς σου.
ΚΛΥ. Φρόνιμα λόγια. Αυτό που λες θα κάμω.
Μα αν δεν τα καταφέρω σε ό,τι θέλω,
πού θα σε ξαναδώ; Να τρέχω η έρμη
το χέρι σου να βρω που θα με σώσει;
ΑΧΙ. Θα σε παραφυλάξω εγώ όπου πρέπει,
να μη σε δει κανείς να τριγυρίζεις
1030μες στων Δαναών τα πλήθη, αλαλιασμένη·
το πατρικό σου μην ντροπιάζεις σπίτι·
δεν ταιριάζει να πουν για τον Τυνδάρεο
κακό· στέκει ψηλά μες στην Ελλάδα.
ΚΛΥ. Σωστά· κυβέρνα εσύ· εγώ πρέπει να είμαι
δούλη σου· κι αν υπάρχουν θεοί, θα δείξουν
σ᾽ εσέ, το δίκιον άντρα, καλοσύνη·
αλλιώς, γιατί κανένας να κοπιάζει;
Ο Αχιλλέας φεύγει, η Κλυταιμήστρα μπαίνει στη σκηνή.