Γραφικό

Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7

ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ

Ἡλέκτρα (341-363)


ΑΥ. ἔα· τίνας τούσδ᾽ ἐν πύλαις ὁρῶ ξένους;
τίνος δ᾽ ἕκατι τάσδ᾽ ἐπ᾽ ἀγραύλους πύλας
προσῆλθον; ἦ ᾽μοῦ δεόμενοι; γυναικί τοι
αἰσχρὸν μετ᾽ ἀνδρῶν ἑστάναι νεανιῶν.
345 ΗΛ. ὦ φίλτατ᾽, εἰς ὕποπτα μὴ μόληις ἐμοί·
τὸν ὄντα δ᾽ εἴσηι μῦθον· οἵδε γὰρ ξένοι
ἥκουσ᾽ Ὀρέστου πρὸς ἐμὲ κήρυκες λόγων.
ἀλλ᾽, ὦ ξένοι, σύγγνωτε τοῖς εἰρημένοις.
ΑΥ. τί φασίν; ἁνὴρ ἔστι καὶ λεύσσει φάος;
350 ΗΛ. ἔστιν λόγωι γοῦν, φασὶ δ᾽ οὐκ ἄπιστ᾽ ἐμοί.
ΑΥ. ἦ καί τι πατρὸς σῶν τε μέμνηται κακῶν;
ΗΛ. ἐν ἐλπίσιν ταῦτ᾽· ἀσθενὴς φεύγων ἀνήρ.
ΑΥ. ἦλθον δ᾽ Ὀρέστου τίνα πορεύοντες λόγον;
ΗΛ. σκοποὺς ἔπεμψε τούσδε τῶν ἐμῶν κακῶν.
355 ΑΥ. οὔκουν τὰ μὲν λεύσσουσι, τὰ δὲ σύ που λέγεις;
ΗΛ. ἴσασιν, οὐδὲν τῶνδ᾽ ἔχουσιν ἐνδεές.
ΑΥ. οὔκουν πάλαι χρῆν τοῖσδ᾽ ἀνεπτύχθαι πύλας;
χωρεῖτ᾽ ἐς οἴκους· ἀντὶ γὰρ χρηστῶν λόγων
ξενίων κυρήσεθ᾽, οἷ᾽ ἐμὸς κεύθει δόμος.
360 [αἴρεσθ᾽, ὀπαδοί, τῶνδ᾽ ἔσω τεύχη δόμων.]
καὶ μηδὲν ἀντείπητε, παρὰ φίλου φίλοι
μολόντες ἀνδρός· καὶ γὰρ εἰ πένης ἔφυν,
οὔτοι τό γ᾽ ἦθος δυσγενὲς παρέξομαι.


ΓΕΩ. Ώω! Τί ξένους αντικρίζω μπρος στην πόρτα;
Για ποιάν αιτία εδώ στ᾽ αγροτικό μου
σπίτι έχουν έρθει; Εμένα θέλουν τάχα;
Όμως ντροπή ᾽ναι βέβαια μια γυναίκα
να στέκει κουβεντιάζοντας με νέους.
ΗΛΕ. Μη βάζεις υποψίες για με, καλέ μου.
Τί λέγαμε θα μάθεις· τούτοι οι ξένοι
έρχονται απ᾽ τον Ορέστη και μου φέρνουν
μηνύματα δικά του. Κι εσείς, ξένοι, δείξτε
συμπάθεια για τα λόγια που είπε τώρα.
ΓΕΩ. Λοιπόν τί λένε; Ζει, βλέπει τον ήλιο;
350ΗΛΕ. Ζει καθώς λεν και τους πιστεύω.
ΓΕΩ. Τα πάθη σου θυμάται, τον γονιό σου;
ΗΛΕ. Το ελπίζω· μα είναι αδύναμος ο εξόριστος.
ΓΕΩ. Και ποιό μαντάτο φέρνουν του Ορέστη;
ΗΛΕ. Τους έστειλε να δουν τις συμφορές μου.
ΓΕΩ. Άλλες τις ιστορείς κι άλλες τις βλέπουν;
ΗΛΕ. Τα ξέρουν όλα και κρυφό κανένα.
ΓΕΩ. Δεν έπρεπε λοιπόν να ᾽χουν ανοίξει
γι᾽ αυτούς οι πόρτες; Εμπρός, κοπιάστε μέσα·
αξίζει εγώ για τα ωραία σας λόγια
να σας φιλέψω μ᾽ όσα καλά βρίσκονται
στο σπιτικό μου. Ε, σκλάβοι εσείς, γιά φέρτε
360μέσα τα πράγματά τους. Μη μου αρνηθείτε·
καλόδεχτοί ᾽στε, αφού ήρθατε από φίλο.
Γιατί κι αν εγεννήθηκα στη φτώχεια,
δεν θα φανώ μικρόψυχος καθόλου.