[Τεκμηρίωση: βλ. Πυξίς]
Άθως Δημουλάς
Ορέστης
Άρχισε η ζωή σου με φόβο και φυγή.
Κι αντί γι’ αγώνες, μάχες και για νίκες
να ενδιαφέρεσαι —φύτρα βασιλική—,
ένα πιο περιορισμένο στόχο βρήκες
έτοιμο, συγκεκριμένο και σαφή:
την εκδίκηση. Μ’ άτεγκτες υποθήκες
μίσους σε είχε φυγαδέψει η αδελφή,
χρέους όπως το έλεγε. Και μπήκες
κρυφά στο ανάκτορο. Διστακτικά
όμως. Ίσως των Ερινύων τα ρυθμικά
ν’ ακούς βήματα. Ίσως νιώθεις πως εκτελείς
άσκοπους φόνους (των Ατρειδών πέρασε πια
η ακμή). Αλλ’ ίσως και να θεωρείς
μάταιη την κάθε πράξη. Όπως εμείς.
Άθως Δημουλάς. 1966. Άλλοτε και αλλού. Αθήνα. Και στον συγκεντρωτικό τόμο: Άθως Δημουλάς. 1986. Τα ποιήματα (1951–1985). Αθήνα: Στιγμή.