Οφείλουμε να επισημάνουμε ότι μερικούς αιώνες νωρίτερα, δηλαδή κατά το τέλος του αρχαίου κόσμου, η ελληνική γλώσσα και οι επιστήμες ήταν σχεδόν ακλόνητες στον χώρο της Μέσης Ανατολής. Σύμφωνα με τη Salama-Carr (1990, 18):
Οι Σύριοι είχαν μεταδώσει τον ελληνικό πολιτισμό στην περσική αυτοκρατορία την εποχή των Σασσανιδών (224-651 μ.Χ.). Επιπλέον οι Πέρσες έφερναν βιβλία κατά τις εκστρατείες τους στην Ελλάδα και την Αίγυπτο […]. Επίσης, πολλοί λόγιοι είχαν εγκαταλείψει τη βυζαντινή αυτοκρατορία μετά την καθαίρεση του πατριάρχη Νεστορίου από το αξίωμά του από την Σύνοδο της Εφέσου το 431 μ.Χ. και είχαν φτάσει στην Jundisapur [στην Περσία] για να εγκατασταθούν εκεί οριστικά. […] Τα ελληνικά ήταν η επίσημη γλώσσα της Συρίας όσο εκείνη ήταν υπό την κυριαρχία του Βυζαντίου […]