Θέματα ιστορίας της ελληνικής γλώσσας 

Για μια ιστορία του ελληνικού λεξιλογίου 

Henri Tonnet (2007) 

  • 10-, Δευτέρα. Κατέβημεν το πουρνό εις Διβανχανέ. Κατ' αυτήν την ημέραν έπνηξαν μίαν γυναίκα Τούρκησαν, η οποία έχουσα έρωτα με ένα καλιοντζή απεφάσισε, δια να μην υστερηθή τον ερωμένον της, να συναποδημήση μαζί του εις την Μαύρην Θάλασσαν. Όθεν ενδύθη| ως άνδρας, κατεγράφη εις τον αριθμόν των ναυτικών πολεμιστών και επήρε και τον λουφέν της, με σταθεράν απόφασιν του συναποθάνη τω έρωτί της. Ανακαλυφθείσης όμως της πραγματείας της και γυνή φανείσα, ως παράνομος παρά Οθωμανοίς εκρεμάσθη δημοσία μέσα εις ένα σάκκον. Το βράδυ επεστρέψαμεν εις Θεραπειά.
  • 11 Ιουνίου, ημέρα Τρίτη. Κατέβημεν το πουρνό εις Διβανχανέ. Άρχησε δε το θανατικόν με σφοδρότητα εις Γαλατάν. Κατ' αυτήν την ημέραν εσίκωσαν τον κερβάνκιράνη, Γανημήδην του Άνακτος, εις του ποσταντζήπαση. Έμαθον δε ότι ο μουσιού Γκέτζ, κολονέλος προυσιακός και διδάσκαλος, εκίνησε τη προϊούση, δια το ορδί δια να βάλλη εις άτακτον τάξιν το άτακτον στρατιωτικόν, έχων εκατόν γρόσια μισθόν την ημέραν και τα λοιπά χρειώδη του καθ' οδόν έξοδα, και πληρωμάς των ανθρώπων του. Το βράδυ επεστρέψαμεν εις Θεραπειά.
    • ιβα Ιουνίου, ημέρα Τετράδη. Κατέβημεν συνήθως και προς το βράδυ επεστράφην εγώ μόνος μου.
  • 13-, ημέρα Πέμπτη. Διέμεινα εις Θεραπειά καταγινόμενος δι' όλης της ημέρας εις τον συμβιβασμόν του ενοικίου του σπητίου του άρχοντος καμηνάρη, εκπληρών την θέλησιν του πρέσβεως της Γαλλίας προς χάριν του ινβιάτου της Λεχίας.
  • 14-, ημέρα Παρασκευή. Κατέβημεν συνήθως και επεστράφημεν.
  • 15-, ημέρα Σαββάτω. Ωσαύτως.
  • 16-, ημέρα Κυριακή. Διεμείναμεν εις Θεραπειά, και τελειώσας τας μεταξύ ινβιάτου και καμηνάρη συμφωνίας απέρασα εις του Φράντζια, όπου συνδιελέχθην περί πολλών εις πλάτος.
  • 17 Ιουνίου, ημέρα Δευτέρα. Κατέβημεν συνήθως εις Διβανχανέ και το βράδυ επεστράφημεν, ο μέν άρχων εις Κουρούτζεσμεν, εγώ δε εις Τζεγκέλκιοϊ. Κατ' αυτήν την ημέραν ήλθεν άνθρωπος από Τζίας λέγων ημίν τα όσα δεινά έπαθον παρά του σερασκέρ πασά Μουσταφά πασά, ος τις εκρέμασε και τον αρχιεπίσκοπον Τζίας.
  • 18-, ημέρα Τρίτη. Το πουρνό ανέβην από Τζεγκέλκιοϊ εις Θεραπειά και διέμεινα.
  • 19-, ημέρα Τετράδη. Κατέβημεν συνήθως εις Διβανχανέ και το βράδυ επεστράφημεν, όντος σφοδρού βορείου ανέμου.
  • 20 Ιουνίου, ημέρα Πέμπτη. Κατέβημεν αύθις εις Διβανχανέ και, επιστραφέντες προς εσπέραν, ολίγον έλειψε να μας περιτηλίξη μία σφοδροτάτη δίνη εις το Σεϊτάν Ακινδισί.
  • 21-, ημέρα Παρασκευή. Κατέβημεν εις Διβανχανέ και μετεκομίσαμεν όλα τα της γραμματιτζίας, ετοιμαζόμενοι προς αποδημίαν. Το βράδυ επεστρέψαμεν εις Θερ.
  • 22-, ημέρα Σαββάτω. Διέμεινα εις Θεραπειά ετοιμαζόμενος δια μισευμόν.
  • 23-, ημέρα Κυριακή. Περί τας τρεις ώρας της ημέρας έστειλα τα ρούχα μου εις το καΐκι, τα δε λοιπά δύο σεντούκια μου και τα περιττά στρώμματά μου έστειλα εις το γκιαργύρι του αυθέντου εις Θεραπειά. Έδωκα δε τω Γεωργάκη Στάθη δια πρώτην φοράν τον αον τόμον της Ιστορίας του Μιλώτ και δύο βιβλία εκ των του Β. Το κενδί επήγα εις Πουγιούκδερε, και αποχαιρετήσας τον ελτζή της Σβετζίας ενεχείρισα αυτώ το του καπετάν Δημητράκη παράτι δια να το ανακαινίση. Το βράδυ δε εκοιμήθην εις του αυθέντου εις Θεραπειά.
  • 24 Ιουνίου, ημέρα Δευτέρα. Αποχαιρετήσας όλους, και προ πάντων τον πρέσβυν Γαλλίας, προς τας εξ ώρας της ημέρας εκίνησα μετά του πολκοβνίκου εις δόρτ τζιφτέ. Φθάσαντες δε εις Κουρούτζεσμεν απεχαιρέτησα τους εκεί και ούτω, μετά του άρχοντος και του αδελφού του, εκινήσαμεν δια την Αντιγόνου προς τας οκτώ. Ην δε σφοδρά νοτειά και καύσις μεγάλη, εφθάσαμεν δε προς τας δέκα ήμισυ εις Αντιγόνου, όπου ην το κιρλαγκίτζι και εμβαρκαρισθέντες, δια τοπίου μας εχαιρέτησαν. Εν εκείνη τη στιγμή μετετράπη η νοτειά εις σφοδρότατον βορέαν, ο δε άρχων μετά του αδελφού του και εγώ εκινήσαμεν με τον αυτόν δορτ τζιφτέν δια Πρίγκηπον· ήν δε τοσαύτη φορτούνα ώστε μικρόν έλειψε να πνηγούμεν, ωσάν οπού ετζακίσθη η αντένα του πανίου και τα κύματα ήτον υπέρ κορυφήν. Μ' όλον τούτο διασωθέντες, προς τας δώδεκα εφθάσαμεν εις Πρίγκηπον. Εγώ εκοιμήθην εις του ποστελνίκου Σκαρλάτου Καρατζά.
  • 25 Ιουνίου, ημέρα Τρίτη. Περί τας ένδεκα ώρας του πουρνού εμβαρκαρίσθημεν εις το κιρλαγκίτζι, το οποίον είχεν έλθη την νύκτα εις Πρίγκηπον, και άραντες εκινήσαμεν· ην δε γαλήνη άκρα και λεπτός ο ζέφειρος. Περί τας τρεις ώρας άρχησεν εύδειος βορέας και διήρκεσε δι' όλης της ημέρας. Εβραδιάσθημεν πλησίον της νήσου Μαρμαρά. Ηπαντήσαμεν εν καράβι ερχόμενον από Άσπρην Θάλασσαν και ίδομεν έτερον από Προύσαν εις Πόλιν πηγαίνον. Πρώρην είχομεν εις πουνέντε. Επλεύσαμεν δε δι' όλης της νυκτός ανέμου βορέου ησύχως πνέοντος.
  • 26-, ημέρα Τετράδη. Το πουρνό περί τας ένδεκα ώρας εφθάσαμεν εις Καλλίπολιν, όπου αράξαμεν. Ήλθον δε ο λιμάν ρεΐσης και έτεροι τζαβουσάδες της αρμάδος προς χαιρετισμόν και εξ αυτών εμάθομεν ότι ο Γουλιέλμος και Ψαρός ετοιμάζοντο δια την Άσπρην Θάλασσα. Απάραντες δε εκείθεν προς τας εξ ώρας (με το να ήτον θανατικόν, ου ένεκα και έξω δεν ευγήκαμεν), εφθάσαμεν εις Τζανάκ Καλασί προς τας ένδεκα ώρας, όπου ευγήκαμεν έξω και εκονεύσαμεν εις το παραθαλάσσιον σπήτι του Εβραίου κονσόλου της Φράντζιας. Ην δε ο ιζέτ Μεχμέδ πασάς εκεί. Επήγα εις αντάμωσιν του κεχαγιά του Αλήπεη, ος τις με εδέχθη φιλοφρόνως.
  • 27 Ιουνίου, ημέρα Πέμπτη. Διεμείναμεν δι' όλης της ημέρας εκεί. Μετά το γεύμα εμβήκαμεν εις το κάστρον και εκάθησεν ο άρχων εις του τοπτζήπαση το κιόσκι, με το να ήτον πολλά καθ' υπερβολήν ζεστόν το πρώτον κονάκι. Το κάστρον έχει κατάντικρυ της Ρούμελης δέκα υπερμεγέθη τοπία με γκιουλέδες πέτρινους, κείμενα όμως επί γης· δεκατέσσαρα δε έξωθεν του τείχους μεγάλα επάνω εις αραπάδες· τέσσαρα μεγάλα κείμενα επί γης, μακρύτατα, προς μεσημβρίαν τείνοντα· τέσσαρα έτερα μικρότερα, προς άρκτον αφορόντα· από δε το όπισθεν μέρος έχει και έτερα υπερμεγέθη και δευτέρας τάξεως, προς μεσημβρίαν τείνοντα. Το βράδυ εφάγαμεν εις το κιόσκι και ο μεν άρχων μετά του πολκοβνίκου εκοιμήθη εκεί, εγώ δε επήγα εις το κονάκι.
Τελευταία Ενημέρωση: 16 Ιούν 2010, 10:50