Μαλικούτη-Drachman, Α. 1996. Διαλεκτικός λόγος: μια μορφή ετερότητας που χάνεται. Στο "Ισχυρές" και "ασθενείς" γλώσσες στην Ευρωπαϊκή 'Eνωση: Όψεις του γλωσσικού ηγεμονισμού (Πρακτικά ημερίδας, Θεσσαλονίκη Απρίλιος 1996), 107-119. Θεσσαλονίκη: Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, σελ. 108.

…Τον ηγεμονισμό της επίσημης γλώσσας, συνοδεύει η αρνητική τοποθέτηση των ομιλητών της, πρβ. π.χ. χαρακτηρισμούς όπως: οι διάλεκτοι είναι "κακόηχες", "γλωσσικά κατώτερες" κλπ. Αρνητική όμως είναι και η στάση των ομιλητών αυτών των ίδιων διαλέκτων, πρβ. την ανασφάλειά τους και την ανησυχία τους για τυχόν διαλεκτικά κατάλοιπα στην προφορά τους, που περιορίζουν την κοινωνική και επαγγελματική τους υπόσταση.