Πετρούνιας, Ε. 1984. Nεοελληνική γραμματική και γραμματική ανάλυση. Mέρος A', Θεωρία. Θεσσαλονίκη: University Studio Press, σελ. 281.

Άηχα είναι τα σύμφωνα, κατά την παραγωγή των οποίων οι φωνητικές χορδές παραμένουν ανοιχτές, ενώ δημιουργείται εμπόδιο στη ροή του αέρα κάπου στη στοματική κοιλότητα, π.χ. στα ελληνικά το [s]. Aν οι φωνητικές χορδές πλησιάσουν πολύ, αναγκαστικά πάλλονται από το ρεύμα του αέρα και παράγεται ήχος. Έτσι παράγονται τα φωνήεντα και τα ηχηρά σύμφωνα, π.χ. στα ελληνικά το [z].